«Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε μετάφραση Διονύση Καψάλη και σκηνοθεσία Αλκίνοου Δωρή, στον Πολυχώρο «ΠΛΥΦΑ»
Η θεατρική ομάδα Loxodox ανεβάζει στη σκηνή του «ΠΛΥΦΑ» ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυπαιγμένα έργα του Σαίξπηρ. Ο σημαντικότερος Άγγλος ποιητής και συγγραφέας έγραψε το «Όνειρο» ακριβώς στην εκπνοή του 16ου αιώνα και σχεδόν 400 χρόνια μετά το αριστούργημά του ανεβαίνει -με τους ίδιους ρυθμούς- στα μεγαλύτερα θέατρα όλου του κόσμου. Αγαπημένο θέμα παγκοσμίως, η αρχαία Ελληνική Λογοτεχνία και Μυθολογία. Ένα αντικείμενο που γοήτευε τους πάντες με τη θεματική και τους ιδιόρρυθμους αυστηρούς ηθικούς νόμους του.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Αθήνα, γύρω από τις σχέσεις μερικών νεαρών Αθηναίων μέσα στο μεγαλο-αστικό περιβάλλον τους και μιας μικρής ερασιτεχνικής ομάδας ηθοποιών. Αυτό που βρήκα άκρως γοητευτικό στο βιβλίο -αλλά και στο θέατρο- είναι η αγάπη μεταξύ των τεσσάρων βασικών πρωταγωνιστών, του Λύσανδρου και της Ερμ(ε)ίας και του Δημητρίου και της Ελένης. Παρόλο που η Ερμ(ε)ία αναμένει υπομονετικά την τιμωρία της (αντιμετωπίζει ακόμη και τη θανατική ποινή) για την απόρριψη της πρότασης του Δημητρίου, απαρνιέται στωικά την κοινωνία των ανθρώπων, ακολουθώντας πάντα την καρδιά της και την αγάπη της για τον Λύσανδρο. Και κάπου εκεί εμπλέκεται και το τέταρτο πρόσωπο. Η «πέτρα του σκανδάλου» ή «ο από μηχανής Έλληνας Θεός»; Ήταν απολαυστικό να βλέπεις τους τέσσερις να μπλέκονται στις επιθυμίες τους και στις εναλλασσόμενες μεταβολές των συναισθημάτων τους.
Αριστοκράτες, θεατρίνοι και ξωτικά μπερδεύονται και αλληλεπιδρούν στο σκοτεινό Αττικό δάσος, κάτω από το φως του φεγγαριού, σαφώς επηρεασμένοι από την ενέργειά του. Το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» αποτελεί αναμφίβολα ωδή στη ρομαντική κωμωδία με το ποιητικό ύφος και τα έξυπνα λογοπαίγνια.
Λάτρεψα την ιδιαίτερη, ανοιχτή, μινιμαλιστική σκηνογραφία της Μαρίζας Θεοφυλακτοπούλου, που με κάποιο περίεργο τρόπο ανταποκρίθηκε στη ζεστή ατμόσφαιρα του δάσους. Και παρόλο που το σκηνικό ήταν ελάχιστο, αυτές οι πρωτόγονες προβολές εικόνων και σκιών στην αυτοσχέδια κινηματογραφική οθόνη λειτούργησαν αθροιστικά στο αποτέλεσμα. Τα κοστούμια (αυτή τη φορά η Θεοφυλακτοπούλου συνεργάστηκε με την Ισμήνη Ασημάκη) ήταν σαφώς εμπνευσμένα από την εποχή του Σαίξπηρ, όπως και η μουσική της Στέλλας Γαδέδη. Μας παρέπεμπαν σ΄ ένα μεσαιωνικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους κι ένα διαρκές παιχνίδι με τη φύση και τους Αρχαιοελληνικούς μύθους, με άφθονα διακριτικά αστεία.
Ωραία η απόδοση του σκηνοθέτη Αλκίνοου Δωρή. Έχοντας διαβάσει και δει (και ξαναδεί) Σαίξπηρ, μου φάνηκε αρκετά πιστή στο πρωτότυπο κείμενο και παράλληλα πολύ μοντέρνα και σύγχρονη, ξεπερνώντας ευχάριστα αυτό το δύσκολο ύφος του δημιουργού με το απαράμιλλο σκληρό και ειρωνικό χιούμορ.
Η έκπληξη, πάντως, αυτής της παραγωγής ήταν το καστ. Ένα μπουκέτο νέων παιδιών η πολυπληθής Ομάδα Loxodox, αναπτύσσεται κυριολεκτικά γλιστρώντας στον χώρο, με εξαιρετικές ερμηνείες σε όλα τα επίπεδα, υποκριτική, κινησιολογία, χορό, μουσική. Όλοι τους πολύ δημιουργικοί και απίστευτα ταλαντούχοι! Και παρά τη διαρκή βοή και το σκηνικό «χάος», υπήρχε απόλυτη συνοχή στον θίασο.
Η παράσταση αυτή ήταν γεμάτη ευχάριστες και παιχνιδιάρικες σκηνές, με ένταση, μουσική, έρωτα και πολλή ενέργεια. Έτσι όπως αρμόζει σ΄ αυτή τη νύχτα του καλοκαιριού. Θα το πρότεινα εύκολα στους λάτρεις (και μη) του Σαίξπηρ!
Συντελεστές της παράστασης:
• Σκηνοθεσία: ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΔΩΡΗΣ
• Μετάφραση: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ
• Κίνηση: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΤΣΟΥΠΡΑ
• Πρωτότυπη σύνθεση: ΣΤΕΛΛΑ ΓΑΔΕΔΗ
• Σκηνογραφία: ΜΑΡΙΖΑ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΠΟΥΛΟΥ
• Φωτισμοί: ΘΩΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΟΣ
• Κοστούμια: ΜΑΡΙΖΑ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΙΣΜΗΝΗ ΑΣΗΜΑΚΗ
• Πίνακας ζωγραφικής: ΙΣΜΗΝΗ ΑΣΗΜΑΚΗ
• Φωτογραφίες παράστασης: SABRINA BRODESCU
• Παραγωγή: LOXODOX, ΥΠΠΟΑ
• Εκτέλεση παραγωγής: LOXODOX, ΟΛΓΑ ΤΣΑΤΣΟΥΛΗ
• Επικοινωνία: ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΣΑΓΚΑΝΗ
• Παίζουν:
ΜΑΡΙΖΑ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑ, ΝΑΣΟΣ ΚΡΕΤΣΗΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΤΣΗΣ, ΜΗΝΑΣ ΠΑΣΠΑΛΑΣ, ΜΠΕΤΥ ΣΑΡΑΝΤΗ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΠΑΝΟΥΛΗ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ
• Φλάουτο: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
• Βιολί, κιθάρα: ΝΑΣΟΣ ΚΡΕΤΣΗΣ, ΜΗΝΑΣ ΠΑΣΠΑΛΑΣ
• Νταούλι: ΝΑΣΟΣ ΚΡΕΤΣΗΣ
Της Βικτώριας Πέππα, 23/04/2024