Ένα γαϊτανάκι εξαπάτησης, δόλου, παραμυθιού αλλά και γνήσιου ερωτικού πάθους έστησε ο Λευτέρης Βογιατζής στην σκηνή του Αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου με αφορμή τον κλασικό Αμφιτρύωνα του Μολιέρου. Η ιστορία του Αμφιτρύωνα εκκινεί από τον λίγο-πολύ γνωστό αρχαιοελληνικό μύθο. Ο Δίας, ο παντοδύναμος βασιλιάς των θεών ποθεί ερωτικά και αποφασίζει να κατακτήσει την όμορφη γυναίκα του βασιλιά Αμφιτρύωνα, ο οποίος λείπει στην μάχη, την Αλκμήνη. Για να το πετύχει όμως αυτό χρειάζεται να πάρει την μορφή του Αμφιτρύωνα ώστε να ξεγελάσει την ερωτευμένη σύζυγο.
Αρωγός σε αυτήν την προσπάθεια θα είναι ο Ερμής, ο παιχνιδιάρης θεός της πονηριάς και της κλεψιάς. Η επιστροφή του Αμφιτρύωνα από την μάχη θα γίνει η αφορμή για μια σειρά κωμικοτραγικών παρεξηγήσεων. Ένα παιχνίδι εξαπάτησης, μεταμφιέσεων και διπλών ταυτοτήτων θα στηθεί όπου το είναι και το φαίνεσθαι αλληλοκαλύπτονται για να δείξουν ότι αυτό που φαίνεται δεν είναι πάντοτε. Η μήπως είναι τελικά; Στο κέντρο της ορχήστρας ένας μεγάλος ξύλινος στύλος γύρω από τον οποίο περιστρέφονται οι ηθοποιοί δεμένοι σαν μαριονέτες που αόρατα νήματα τους κινούν σε ένα γαϊτανάκι που θυμίζει τα παιδικά παιχνίδια μιας άλλης εποχής.
Οι κινήσεις τους μηχανικές και οι ήχοι τους κοφτοί, άναρθροι ίδιοι κούκλες στα χέρια επιδέξιου κουκλοπαίχτη. Και ανάμεσα τους, ο Ερμής- Χρηστός Λούλης να περιδιαβαίνει την σκηνή πάνω σε ξυλοπόδαρα δίνοντας τα μέτρα της θεϊκής δύναμης.
Ο Βογιατζής είναι χωρίς αμφιβολία αξιοθαύμαστος γιατί πήρε ένα σχετικά παρωχημένο κείμενο και κατάφερε με τρόπο παιγνιώδη και ευφάνταστο να του εμφυσήσει πνοή αναδεικνύοντας τόσο τις κωμικές του στιγμές όσο και τα λεπτά, διαχρονικά του μηνύματα, κλέβοντας τις εντυπώσεις. Άριστα ανταποκρίθηκαν και οι ηθοποιοί σε αυτήν του την προσπάθεια.
Ο Νίκος Κουρής έπλασε έναν Δία παράφορο, ερωτευμένο και διεκδικητικό όσο και αλαζόνα με την επηρμένη βεβαιότητα της παντοδυναμίας του που του δίνει το δικαίωμα να ιδιοποιείται οτιδήποτε λαχταρίσει.
Ο Ερμής-Χρήστος Λούλης παίζοντας πάνω σε ξυλοπόδαρα για το μεγαλύτερο μέρος της παράστασης απέδωσε τον ήρωα του με όλη την παιχνιδιάρικη πονηριά που τον χαρακτηρίζει, όντας παράλληλα σαν γνήσιος θεός κυνικός, σκληρός και ανηλεής μπροστά στην ανθρώπινη αδυναμία.
Ο Δημήτρης Ήμελλος πραγματικά απογείωσε τον ρολό του Σωσία δίνοντας ανάγλυφα όλο τον ψυχισμό του. Πότε υποτακτικός και αφελής, πότε πονηρός και κόλακας ένας αξιομνημόνευτος χαρακτήρας γεμάτος κωμικά στοιχεία σε συνδυασμό με μια λαϊκή θυμόσοφη διάθεση. Οι σκηνές μαζί με τον Ερμή-Λούλη πραγματικά αποτέλεσαν μια φασική ανάπαυλα γεννώντας το γέλιο αβίαστα στους θεατές.
Η Αμαλία Μουτούση-Αλκμήνη απέδωσε εύστοχα και με εσωτερικό ρυθμό την αθώα ερωτευμένη γυναίκα που πέφτει θύμα των καταστάσεων χωρίς όμως να χάνει τίποτα από το μεγαλείο των συναισθημάτων της.
Ο Γιώργος Γάλλος υποδύθηκε εξαιρετικά τον εξαπατημένο σύζυγο Αμφιτρύωνα ο οποίος σαστισμένος πασχίζει να εξηγήσει την ανεξήγητη συμπεριφορά της συζύγου του Αλκμήνης και τα παράξενα που συμβαίνουν στο σπίτι του. Ένας χαρακτήρας μονόχνοτος και αφελής ορισμένες φορές που όμως έχει το ελαφρυντικό του έρωτα του για την γυναίκα του που θολώνει την κρίση του.
Η Νύχτα- Στεφανία Γουλιώτη που συνωμοτεί με τον Ερμή να παρατείνει τη διάρκειά της ώστε ο Δίας να απολαύσει απερίσπαστος την ερωτική του βραδιά με την Αλκμήνη ήταν ίσως η πιο παιχνιδιάρικη και ανάλαφρη παρουσία της βραδιάς. Άλλοτε σαν ξωτικό και άλλοτε σαν γραμματέας – υποβολέας με δωδεκάποντες γόβες, γυαλιά και αυστηρό κότσο ήταν πραγματικά υπέροχη.
Στην αρχή ψηλά στην κορυφή του στύλου πάνω από τους υπόλοιπους ηθοποιούς και έπειτα. αφού ολοκλήρωσε το ρόλο της Νύχτας, στο ρόλο μιας ιδιότυπης πρακτικογράφου που διορθώνει στο έδαφος πια, τα δήθεν λάθη των άλλων. Παραπατώντας αδέξια δεξιά και αριστερά πάνω στα ψηλοτάκουνα προκάλεσε πολλές φόρες το χαμόγελο του κοινού.
Η Εύη Σαουλίδου ήταν η Κλεάνθη μια πιστή αλλά και αιωνίως γκρινιάρα σύζυγος. Υποδύθηκε το ρόλο της συζύγου του Σωσία με χιούμορ και ακατέργαστη λαϊκότητα αποτελώντας ένα ιδανικά κωμικό ζευγάρι με τον Σωσία του Ημελλου.
Οι υπόλοιποι ηθοποιοί ήταν οι Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Χάρης Φραγκούλης και Νικόλας Χανακούλας, που είχαν μικρότερους ρόλους, αλλά ειχαν πολλαπλές αρμοδιότητες κατά την διάρκεια της παράστασης. Όλοι έπαιξαν επίσης εξαιρετικά πλαισιώνοντας με ιδανικο τρόπο τους πρωταγωνιστές.
Οι παραστάσεις του Αμφιτρύωνα θα συνεχιστούν μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου.
Ταυτότητα παράστασης: μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη, σκηνοθεσία: Λευτέρης Βογιατζής, σκηνικά: Εύα Μανιδάκη, κοστούμια: Άγγελος Μέντης, μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός, κίνηση: Ερμής Μαλκότσης, φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί Αμαλία Μουτούση, Γιώργος Γάλλος, Νίκος Κουρής, Δημήτρης Ήμελλος, Χρήστος Λούλης, Εύη Σαουλίδου, Στεφανία Γουλιώτη, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Χάρης Φραγκούλης, Νικόλας Χανακούλας.
Αναλυτικά η περιοδεία
27 Αυγούστου, Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη
31 Αυγούστου, Βύρωνας, Θέατρο Βράχων
2 Σεπτεμβρίου, Παλαιό Ελαιουργείο, Ελευσίνα
7 Σεπτεμβρίου, Κύπρος
Της Θεοδώρας Σάββα, 14/8/2012