Παρακολουθήσαμε την παράσταση «Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού η Διάφανη» στον Πολυχώρο Vault, που παίζεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά με μεγάλη επιτυχία, σε σκηνοθεσία Περικλή Μοσχολιδάκη και την Μάγδα Κατσιπάνου στον ομώνυμο ρόλο.
Πρόκειται για έναν χειμαρρώδη και γοργό μονόλογο όπου η μητέρα του Εθνικού μας ποιητή παρουσιάζει την πορεία της ζωής της από την παιδική της ηλικία και την μετανάστευση στο νησί της Ζακύνθου μέχρι και τα χρόνια της ως ηλικιωμένη πια γυναίκα, ξεχασμένη απ’ όλους.
Κακουχίες, πάθη, συναισθήματα, η Ελλάδα της Επανάστασης και μία από τις πιο εμβληματικές μορφές τής, αναμιγνύονται στα λόγια της και συνθέτουν μία παράσταση εύστοχη στο κάθε της λεπτό. Η πορεία μίας γυναίκας από φτωχή οικογένεια , που οι γονείς της την δίνουν ως ερωμένη του πλούσιου Κόντε με αντάλλαγμα φυσικά μία πιο άνετη ζωή. Μία ζωή κρυμμένη απ’ τον κόσμο, λαθραία κυρία, λαθραία αλλά και επίτιμη αγαπημένη. Δύο παιδιά που πάντα έφεραν ένα στίγμα που με κανένα τρόπο δεν προκάλεσαν. Κι αργότερα, μοιρασμένη ανάμεσα σε δύο κόσμους, σε δύο οικογένειες, διαφορετικών κοινωνικών τάξεων και ηθών.
Παράλληλα η μορφή του Διονύσιου Σολωμού, πριν ακόμα διαμορφωθεί ως ο ποιητής που γνωρίζουμε. Η μεταμόρφωση από ένα τρυφερό και εκκεντρικό παιδί σε μαχητικό αλλά και σκοτεινό καλλιτέχνη του ξεσηκωμού των Ελλήνων και της πολύπαθης χώρας.
«Η τέχνη της ζωής ίσως είναι η υψηλότερη από τις τέχνες» έχει δηλώσει ο συγγραφέας και σκηνοθέτης της παράστασης Περικλής Μοσχολιδάκης, και με μία ματιά στην ιστορία της ηρωίδας του, μπορούμε να κατανοήσουμε τί τον συνάρπασε τόσο και αποφάσισε να της δώσει ξανά ζωή μετά από τόσα χρόνια. Η ματιά του είναι λιτή αλλά όχι ελλιπής. Το σκηνικό αποτελείται από ένα παραβάν με το πορτρέτο του Σολωμού και έναν χάρτη της Βενετίας στο πάτωμα. Στην σκηνή εκτός από την Μάγδα Κατσιπάνου βρίσκεται και ο μουσικός Κ. Χίνης ο οποίος παίζει βιολοντσέλο σε πλήρη αρμονία με την πρωταγωνίστρια τόσο κινησιολογικά όσο και στο φάσμα των συναισθημάτων που ξεδιπλώνουν μπροστά μας. Η μουσική επένδυση ήταν επίσης ταιριαστή με το λοιπό σύνολο. Οι κινήσεις της Κατσιπάνου ελάχιστες αλλά μεστές και γεμάτες νόημα σε σχέση με την εκάστοτε στιγμή.
Οι υπερβολές και οι εξάρσεις στην παράσταση ευτυχώς απουσιάζουν , καθώς το κείμενο είναι τόσο υποβλητικό έτσι κι αλλιώς και κάτι τέτοιο θα το υποβάθμιζε καλλιτεχνικά. Ο λόγος ρέει , χωρίς κενά και περιττές παύσεις και κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον του θεατή καθ’ όλη την διάρκεια, καθιστώντας το θέαμα κατάλληλο και για τους μη μυημένους στους μονολόγους.
Η Μάγδα Κατσιπάνου δεν είναι «παλιά» στο χώρο του θεάτρου. Εάν κάποιος δεν έχει λάβει υπ’ όψιν του την πληροφορία αυτή, αντικρύζει στη σκηνή του Vault μία παρουσία που φαίνεται να φέρει στις πλάτες της την εμπειρία χρόνων και να έχει διανύσει πολλά θεατρικά χιλιόμετρα.
Ηθοποιός πολλών αξιώσεων, γεμάτη ενέργεια και πάθος και χωρίς να χάνει στιγμή την λάμψη της, «οργώνει» το κείμενο υπέροχα και καταφέρνει μία αξιομνημόνευτη ερμηνεία. Ακριβής και με πολύ σωστή άρθρωση του λόγου επιδεικνύει μία ευρεία γκάμα συναισθηματικών διακυμάνσεων και κάνει το θεατή να κρέμεται από την κάθε της λέξη. Όταν, στο τέλος πια της παράστασης, βγάζει από πάνω της το «προσωπείο» της ηρωίδας, σου είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι όντως υπάρχει ένα τωρινό πρόσωπο πίσω από τον χαρακτήρα, ότι μπροστά σου δεν έχεις την Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού την ίδια.
Η Μάγδα Κατσιπάνου είναι μία καλλιτέχνης που μας κάνει να αναρωτιόμαστε εάν τελικά είναι δυνατόν κάποιος ναπροσπεράσει με φόρα τα πρώτα σκαλοπάτια της καλλιτεχνικής δημιουργίας και να βρεθεί απευθείας ανάμεσα στις πλέον καταξιωμένες θεατρικές μορφές του χώρου.
Η παράσταση σαν σύνολο κατατάσσεται με ευκολία ανάμεσα σε αυτές που πρέπει οπωσδήποτε να παρακολουθήσει κανείς μέχρι και τις 8/12 όπου θα παιχτεί για τελευταία φορά.
Της Νεφέλης Παπαθανασίου
Πολυχώρος Vault
Τηλέφωνα: 2130356472, 6945993870
Σάββατο στις 6.15 μ.μ., Κυριακή στις 9.00 μ.μ.