Ο σπουδαίος Κρητικός τραγουδιστής «έφυγε» λίγο πριν κλείσει τα 65 του χρόνια
Δεν το χωρά πραγματικά ο νους, η θλίψη είναι ανείπωτη, με την Κρήτη και την Ελλάδα να θρηνούν για τον Μανώλη Λιδάκη που «έφυγε» τόσο πρόωρα από τη ζωή, μόλις στα 64 του χρόνια.
Κατά τραγική ειρωνεία «έφυγε» λίγο πριν κλείσει τα 65 του, καθώς αυτή την Παρασκευή 28/02 θα είχε τα γενέθλια του.
Ο ιδιαίτερα αγαπητός σε όλη τη χώρα τραγουδιστής που άφησε τη δική του προσωπική σφραγίδα στο μουσικό και καλλιτεχνικό στερέωμα δεν είναι πια μαζί μας.
Τα τραγούδια του, η μελωδική φωνή του θα είναι πάντα εδώ, να μας συντροφεύουν . Να μας συντροφεύουν στις πίκρες, στις χαρές, στους έρωτες, στην αγάπη, στη στεναχώρια.
Από το 1983 που ο Μανώλης Λιδάκης ξεκίνησε την δισκογραφική του καριέρα ο Ηρακλειώτης τραγουδιστής μας χάρισε όμορφα τραγούδια, μεγάλες επιτυχίες, μοναδικά ακούσματα.
Μας χάρισε πολύ όμορφες βραδιές είτε σε συναυλίες, είτε σε νυχτερινά κέντρα, είτε σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εμφανίσεις.
Η σπουδαία καλλιτεχνική του παρακαταθήκη μένει ανεξίτηλη. Ο Μανώλης Λιδάκης όμως «έφυγε». Πέταξε για τον ουρανό, σε μια θλιβερή είδηση που έπεσε βαριά από άκρη σε άκρη της Κρήτης.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο τραγουδιστής βρέθηκε νεκρός σε ένα διαμέρισμα air b n b, ιδιοκτησίας φιλικού του προσώπου στην περιοχή της Χερσονήσου όπου διέμενε το τελευταίο διάστημα.
Μια επιλογή, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, του ίδιου, που διάλεξε να αποτραβηχτεί λίγο απόμερα για να μπορέσει να ηρεμήσει, μετά τη σοβαρή περιπέτεια υγείας και την ταλαιπωρία που πέρασε τους προηγούμενους μήνες.
Τα προβλήματα υγείας που ταλαιπώρησαν τον Μανώλη Λιδάκη
Η είδηση του τόσο πρόωρου χαμού του Μανώλη Λιδάκη έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία.
Τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε το προηγούμενο διάστημα ήταν γνωστά, όμως τα μαντάτα ήταν ενθαρρυντικά και ο ίδιος φαινόταν, αυτή ήταν τουλάχιστον η αίσθηση που υπήρχε, ότι τα είχε ξεπεράσει και αφήσει στην άκρη.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου, αν και ήταν αρχικά προγραμματισμένο να υποβληθεί σε επέμβαση στο πόδι, κόλλησε ένα μικρόβιο που του προκάλεσε φλεγμονή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να κινηθεί επί τρείς μήνες.
Επί δύο μήνες έπαιρνε αντιβίωση και το γόνατο του ήταν σαν μπάλα ποδοσφαίρου, πάρα πολύ πρησμένο. Οι κινήσεις του ήταν περιορισμένες στο ελάχιστο. Στο σπίτι του ήταν με το Πι. Μια μεγάλη ταλαιπωρία αυτή για τον αείμνηστο αγαπητό τραγουδιστή.
Τελικά, στα μέσα Ιανουαρίου υποβλήθηκε σε αρθροπλαστική ισχίου και με ανάρτησή του στα social media, φρόντισε να ενημερώσει τους διαδικτυακούς του φίλους για τις εξελίξεις, ευχαριστώντας τον γιατρό του, τα αδέλφια του, το προσωπικό του ΠΑΓΝΗ για το ενδιαφέρον τους και τη στήριξή τους όλο αυτό το διάστημα.
Ο Μανώλης Λιδάκης εξέφρασε τότε την αισιοδοξία του για την επιστροφή στην καθημερινότητα, ζητώντας παράλληλα από τα μέσα ενημέρωσης να μην ενοχλούν τους συγγενείς του. Συγκεκριμένα, στη δημοσίευση που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ευχαρίστησε όποιον ενδιαφέρθηκε για την υγεία του και έστειλε σε όλους τις ευχές του.
Ο Μανώλης Λυδάκης ήταν και εκείνος που το 1997 έκανε ευρέως γνωστό και το “Άστρα μη με μαλώνετε”, ένα ερωτικό τραγούδι για τον πόνο της καρδιάς, που χτυπήθηκε από έρωτα. Το “Άστρα μη με μαλώνετε” είναι ένα Κρητικό τραγούδι, γραμμένο σαν μαντινάδα, με τυπικά χαρακτηριστικά του κρητικού τραγουδιού, όπως είναι η επανάληψη στίχων και λέξεων, η ιδιότυπη ρίμα και φυσικά το θέμα του πόνου και του έρωτα.
Η ιστορία όμως του τραγουδιού μας πάει πίσω στο χρόνο και στο χωριό Κρυονέριον ή Μισιργιού της Σητείας, απ’ όπου και ξεκίνησε δημιουργία του.
Αυτό προκύπτει, από το βιβλίο του Σητειακού Γιάννη Κριτσωτάκη “Στση Στείας τα περίχωρα”.
Στις σελίδες 133-134 ο Γιάννης Κριτσωτάκης γράφει, στο σημείο, που αναφέρεται στο στειακό χωριό “Κρυονέριον ή Μισιργιού”:
«O συνταξιούχος δάσκαλος Στέλιος Τριντάκης και ο Νίκος Πηδητάκης, ηλικίας 97 ετών, μούπανε: στον οικισμό Μισιργιού Σητείας υπήρχε ένας νεαρός βοσκός ονόματι Μιχαλαντωνάκης ή Μιχαλογιαννάκης Νικόλαος του Ιωάννου (1895-1926), εγγεγραμμένος στα μητρώα αρρένων της Κοινότητας Παλαικάστρου και στο Δημοτικό Σχολείο Μητάτου, που έπαιζε πολύ καλό μαντολίνο.
Το 1925 είχε πάρει το πρώτο βραβείο σ’ έναν μουσικό διαγωνισμό στο Παρίσι. Επιστρέφοντας από τη Γαλλία έζησε ακόμη ένα χρόνο και πέθανε από όγκο στο στομάχι. Ο νέος αυτός αγαπούσε παράφορα μια όμορφη κοπέλα, αλλά οι γονείς της δεν τον ήθελαν για γαμπρό τους. Για να απαλύνει τον πόνο του έπαιζε κάθε βράδυ το μαντολίνο στα σοκάκια και τραγουδούσε, μεταξύ άλλων, τη μαντινάδα:
“Άστρα μη με μαλώνετε, πως τραγουδώ τη νύχτα / πόνο ‘χα μέσα στην καρδιά κι εβγήκα και τον είπα”.
Το 1938 ο Στρατής Καλογερίδης πήρε τη μελωδία, που λέγεται κοντυλιά τση νύχτας, πήρε και τη μαντινιάδα “Άστρα μη με μαλώνετε”, καλώπισε τη μελωδία, την έγραψε σε νότες, έβαλε και άλλα δίστιχα και τα έγραψε σε δισκάκι, στην εταιρεία «Οντεόν» με τον τίτλο «Κρητική νυχτωδία (καντάδα) σε Re maggiore. Κλασσική παραδοσιακή κοντυλιά με δυο γυρίσματα», με τραγουδίστριες τις αδελφές Παπαδάκη.
Στη συνέχεια πήραν τη μελωδία ο Λευτέρης Μανασάκης ή Γαλιανός (1921-1944), που έπαιζε βιολόλυρα και σκοτώθηκε στον εμφύλιο πόλεμο, με τον Λευτέρη Καμπουράκη ή Καστελολευτέρη (1922-2003) από τον Ρουφά Ηρακλείου, που έπαιζε μαντολίνο και αργότερα λύρα, τροποποίησαν τη μελωδία, άφησαν τη μαντινάδα “Άστρα μη με μαλώνετε”, πρόσθεσαν άλλα δίστιχα και έβγαλαν το τραγούδι, που έγραψε ο Καστελολευτέρης το 1946.
Το 1982 αναβίωσαν το τραγούδι ο Μπάμπης Γαργανουράκης και ο Αλέκος Πολυχρονάκης κι αργότερα οι Γιώργης Φραγκιουδάκης, Βαγγέλης Πυθαρούλης, Στέλιος Μπικάκης, Μιχάλης Τζουγανάκης και Μανώλης Λιδάκης, με αποτέλεσμα να γίνει πασίγνωστη η μαντινάδα του Μιχαλογιαννάκη από το Μισιργιού Σητείας.
ΠΗΓΗ: cretaone.gr