Το πρόσωπο της εβδομάδας: Βασίλης Μαυρογεωργίου – Σκηνοθέτης / Θεατρικός Συγγραφέας / Ηθοποιός

Το μυαλό του μοιάζει να μην ηρεμεί ποτέ. Σ’ έναν δικό του κόσμο, σαν να βρίσκεται σε μια συνεχή εγρήγορση. Και μέσα στο πέρασμα του χρόνου ο Βασίλης Μαυρογεωργίου φροντίζει να αποδεικνύει πως είναι μια από τις καλλιτεχνικές ιδιοφυίες της χώρας μας.

Το επιβεβαιώνει περίτρανα στην «Μπετονένια Παραλία» όχι μόνο για τη φουτουριστική γραφή του, αλλά και για τις σκηνοθετικές του καινοτομίες. Σε μια συνέντευξη του κάποτε είχε πει ότι πλέον θα πρέπει ν’ αρχίσουμε να εξάγουμε ηθοποιούς στο εξωτερικό. Ενδεχομένως και ο ίδιος κάποια στιγμή να πρέπει να δοκιμάσει την τύχη του και εκτός συνόρων….

Σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός είναι τρεις από τις ιδιότητες της πολυπλευρης προσωπικότητας του. Επιχειρηματίας δεν επιθυμεί να δηλώνει, παρά το γεγονός ότι μαζί με την υπόλοιπη ομάδα του διαχειρίζεται από πέρσι τον δικό του χώρο στο Παγκράτι, το Skrow, το οποίο σημαίνει «εκείνος που έχει χάσει τον προσανατολισμό του και τον αναζητά».

Και εκτός όλων των άλλων ο Βασίλης έχει διδάξει πολλά νέα παιδιά και ως καθηγητής στην σχολή Αρχή της Νέλλης Καρρά. Ανάμεσα τους και η Μυρτώ Γκόνη,που βραβεύτηκε από τους αναγνώστες του All4fun για την ερμηνεία της ως Γέρμα τη θεατρική σεζόν 2013-14. Με τέτοιο δάσκαλο είναι λογικό και οι μαθητές να παίρνουν τα κατάλληλα εφόδια…

* Η σκηνοθεσία και η συγγραφή προέκυψαν κατά κάποιο τρόπο όταν σπούδαζα κόμικ στον Ορνεράκη. Η δημιουργία μιας ιστορίας και το πώς θα την αποδόσεις σε μερικά καρέ ήταν κάτι που με ενδιέφερε πριν το θέατρο. Κάποια στιγμή συμμετείχα σε παραστάσεις της ομάδας Ατραπός κι αυτή η εμπειρία με οδήγησε στην Δραματική σχολή της Νέλλης Καρρά.

* Υποκριτική είναι η σχέση μ’ αυτόν που έχεις απέναντι σου. Συγγραφή η σχέση με τον εαυτό σου. Και η σκηνοθεσία, το πως μπορείς να καταστρέψεις και τις δύο αυτές σχέσεις.

* Έτσι κι αλλιώς ένας καλλιτέχνης νιώθει απόλυτα αποπροσανατολισμένος σ’ έναν κόσμο που πιστεύει ότι η λύση είναι κυρίως οικονομική και πολιτική. Κι όμως υπήρξαν πράγματι εποχές που η τέχνη διαμόρφωνε αντιλήψεις και είχε πραγματικά τη δύναμη να αλλάξει τον κόσμο. Σκεφτείτε πόσο δύσκολο (μάλλον αστείο) θα ήταν να σκεφτούμε σήμερα ότι ένα ολοκαίνουριο καλλιτεχνικό ρεύμα θα μας απάλλασσε από την οικονομική κρίση.

* Το επίκεντρο της ευθύνης έχει φύγει από τον άνθρωπο κι έχει μετακινηθεί στη σφαίρα του «αδύνατου». Σε έναν τέτοιο κόσμο ο καλλιτέχνης όσο κι αν τα καταφέρνει να επιβιώσει είναι πάντα στην ουσία ένας άνθρωπος με μια παράλογη και διασκεδαστική δουλειά που δεν προσφέρει απολύτως τίποτα.

* Το Skrow theater είναι βάση της ομάδας μας. Skrow σημαίνει «εκείνος που έχει χάσει τον προσανατολισμό του και τον αναζητά». Καταρχήν σε προσωπικό επίπεδο νιώθω χαρούμενος που υπάρχει χώρος και χρόνος για να ασχοληθούμε με την κάθε μας δουλειά όσο χρειάζεται. Είμαι πολύ ευχαριστημένος με το πώς λειτούργησαν τα πράγματα την πρώτη χρονιά, από τη σχέση μας με τις συμπαραγωγές μας μέχρι την ψυχραιμία που βρήκαμε για να αντιμετωπίσουμε προβλήματα που ούτε ξέραμε ότι υπάρχουν.

* Πέρα από την ομάδα που στην ουσία διαχειριζόμαστε τον χώρο (Μαρία Φιλίνη, Κατερίνα Μαυρογεώργη, Σεραφείμ Ράδη και Νίκο Μαραμαθάς), υπάρχουν και αρκετοί ακόμα που έδωσαν και δίνουν πολύ από τον χρόνο τους για να στηρίξουν το χώρο η Δανάη Επιθυμιάδη, η Έφη Χριστοδουλοπούλου, η Βάσια Ατταριάν, η Έλια Ζαχαριουδάκη, ο Κώστας Αρβανίτης κι ο Ρένος Βάρλας.

* Η Μπετονένια παραλία γεννήθηκε από ημερολόγια ονείρων. Η συμβουλή του σεναριογράφου κόμικς Αλεξάνρο Ζοντορόφσκι ότι πρέπει πρώτα να χτίσεις ένα ολόκληρο σύμπαν πριν ξεκινήσεις να αφηγείσαι μια ιστορία που εξελίσσεται μέσα του, είναι ο τρόπος που επέλεξα για να δουλέψω. Μου άρεσε πολύ που έπρεπε να ξεκινήσω από την κατασκευή μιας πόλης κράτους που λέγεται Αθήνα το έτος 2088, με τους κανόνες που την διέπουν, το πολιτικό σύστημα, τα κοινωνικά στρώματα και την νέα πολεοδομία (εφόσον πολλές από της παλιές συνοικίες βρίσκονται βυθισμένες κάτω από το νερό και η ομόνοια έχει μετατραπεί σε μια παραλία από τσιμέντο, σύμβολο του καθεστώτος).

* Ο ήρωας που επέλεξα ανήκει στην υψηλή κοινωνία και είναι μάλιστα όργανο του καθεστώτος. Πάσχει όμως από κατάθλιψη και έχει σοβαρά προβλήματα αυτοελέγχου. Το κλειδί αυτού του κόσμου είναι ότι οι άχρηστοι δεν έχουν καμία θέση στην κοινωνία και σύντομα μεταμορφώνονται σε ζώα που γίνονται τροφή για τους χρήσιμους πολίτες.

* Σκηνοθέτης, ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας είναι μάλλον το ίδιο για μένα και σίγουρα δεν αισθάνομαι επιχειρηματίας.

* Εκτός φυσικά από την ομάδα μου Skrow theater group που δουλεύουμε μαζί αρκετά χρόνια έχω συνεργαστεί ιδανικά με τη Μαριάννα Κάλμπαρη, τον Φοίβο Δεληβοριά, τον Γιώργο Πυρπασόπουλο, τον Θανάση Δόβρη, τον Γιώργο Βαλαή, την Άννα Κουτσαφτίκη, τον Γιάννη Σαρακατσάνη, τον Θέμελη Γλυνάτση, την Ντίνη Ρέντη, τον Κωσταντίνο Ζαμάνη, την Στέλλα Κάλτσου, τη Βασιλική Σύρμα, την Αγγελική Στελλάτου και τον Χρήστο Παπαδόπουλο.

* Έχω παίξει στις ταινίες «Στο βάθος κήπος» του Κλεάνθη Δανόπουλου και στο «Δοκιμαστήριο του Κάφκα» του Κύρου Παπαβασιλείου. Σαν σκηνοθέτης θα ήθελα να δουλέψω στον κινηματογράφο αλλά μόνο blockbaster sci-fi.

* Δε μου αρέσει η τηλεόραση. Ούτε να βλέπω ούτε να κάνω.

* Να πω την αλήθεια όλο και περισσότερα παιδιά από τη σχολή της Νέλλης παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Θα αναφέρω ενδεικτικά τους «Νέους χωρίς θεό» σε σκηνοθεσία Βίκυς Γεωργιάδου πέρυσι στο Skrow theater και την Γέρμα σε σκηνοθεσία Λιλής Μελεμέ που παίζεται και για 2η σεζόν, αυτή τη φορά στο θέατρο Βικτόρια.

* Τον Γενάρη θα παιχτεί ξανά η «ιστορία της αυτοθυσίας» που κάναμε το καλοκαίρι στο πλαίσιο του φεστιβάλ Αθηνών. Η ενασχόληση με ιστορίες προσώπων που έχουν αυτοθυσιαστεί νομίζω ότι άλλαξε λίγο τον τρόπο που βλέπαμε ως τώρα τα πράγματα.

* Απ’ όσα έργα έχω γράψει έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα κείμενα για τις παραστάσεις που έκανε το θέατρο του Νέου Κόσμου σε νοσοκομεία και ιδρύματα και στις οποίες συμμετείχα σαν ηθοποιός. Η αλήθεια είναι πως όταν γράφω δεν περνάω πάρα πολύ καλά. Δεν κοιμάμαι ούτε τρώω σωστά. Τσακώνομαι με τον περισσότερο κόσμο κι έχω πολλά νεύρα.

* Στην Ικαρία πηγαίνω κάθε χρόνο και πάντα υπάρχει κάποιο μέρος που δεν έχω επισκεφτεί. Φέτος πήγα για πρώτη φορά στο Δράκανο και στην παραλία Άγιος Γεώργιος. Αυτή η παραλία με ηρεμεί ακόμα και τώρα που τη σκέφτομαι.

* Φέτος έκανα τόσες πολλές διακοπές που πρώτη φορά μου άρεσε η Αθήνα επιστρέφοντας. Ίσως βέβαια να ήταν μια παροδική ψευδαίσθηση που έκανε φτερά μόλις το νευρικό σύστημα επανήλθε στα κρίσιμα επίπεδα έντασης πόλεως. Όπως και να το κάνουμε βέβαια το Παγκράτι είναι πολύ ωραίο και σχετικά πιο ήσυχο από το κέντρο. Είχαμε δει πολλούς χώρους σε όλη την Αθήνα αλλά αποφασίσαμε να κάνουμε το Skrow στην Αρχελάου γιατί βρήκαμε τον ιδανικότερο χώρο που ταίριαζε στις ανάγκες μας.

* Έχω ακούσει ότι  το All4fun κάνει καταπληκτικά πάρτι αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να παραβρεθώ σε κάποιο. Που θα μου πάει όμως. Περιμένω πρόσκληση…

& Aναλυτικά στοιχεία για την «Μπετονένια Παραλία» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/9274-h-q-q-2-skrow-.html

&& Αναλυτικά στοιχεία για το πρόγραμμα του Skrow τη σεζόν 2014-15 ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/9239–skrow-theater-.html