Μια παράσταση, που είδε ήταν αρκετή για να τη μετατοπίσει προς την υποκριτική. Άλλωστε το καλλιτεχνικό πνεύμα το είχε ήδη από μικρή.
Με νονά τραγουδίστρια και με έφεση στο χορό από τριών ετών η Μαριλένα Λιακοπούλου ουσιαστικά είχε χαράξει από νωρίς τα πρώτα της βήματα στον χώρο.
Το ξεκίνημα του καλοκαιριού την βρήκε στο Off-Off του Επί Κολωνώ, ενώ τη νέα σεζόν θα βρίσκεται στους Βρυκόλακες στο Radar σε σκηνοθεσία Αναστασίας Παπαστάθη. Μια νέα συνεργασία, την οποία αναμένει διακαώς, συνεχίζοντας φυσικά και την έντονη απασχόληση της με τη μεταγλώτισση.
* Όταν τελείωνα το λύκειο ξεκίνησαν οι πρώτες συνειδητές ανησυχίες για την ύπαρξη του ανθρώπου, το νόημα της ζωής και ο φόβος του θανάτου. Εκείνη την περίοδο είχε έρθει στη Θεσσαλονίκη η παράσταση «Μάρτυρας κατηγορίας». Καθώς παρακολουθούσα την παράσταση συνειδητοποίησα ότι μέσα από το θέατρο ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει πολλές ζωές άρα το να γίνω ηθοποιός θα ήταν ότι πιο κοντά στο να νικήσω τον θάνατο. Μετά από αυτή τη σκέψη το ν’ ασχοληθώ με την υποκριτική ήταν για μένα μονόδρομος.
* Η υποκριτική για μένα είναι λειτούργημα και όσοι ασχολούμαστε με αυτή οφείλουμε να επικοινωνούμε τα εκάστοτε κείμενα με τρόπο που αφού το παρακολουθήσεις να σ’ έχει ταρακουνήσει έστω και λίγο.
* Ως ηθοποιοί στη χώρα μας σήμερα, αντιμετωπίζουμε όλα αυτά που συμβαίνουν κάνοντας πως δε συμβαίνουν. Δεν είναι από ανημποριά, αντιθέτως, είναι ο τρόπος μας να συνεχίσουμε να προσπαθούμε κόντρα στο ρεύμα. Είμαι αισιόδοξη διότι θεωρώ ότι όσο είναι στο χέρι μας μπορούμε να φέρουμε εμείς την αλλαγή που χρειάζεται.
* Δυστυχώς η τέχνη τείνει να θεωρείται χόμπι και όχι επάγγελμα – κάθε καλλιτέχνης όταν αναφέρει ότι είναι καλλιτέχνης έρχεται αντιμέτωπος με την ερώτηση «και ποια είναι η πραγματική σου δουλειά;».
* Αν και έχουμε αργήσει, πιστεύω πως επιβάλλεται μια πλήρης
αναδιάρθρωση ως προς την κατοχύρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ηθοποιών ως εργαζομένων της τέχνης, τα οποία έχουν καταπατηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, με αποτέλεσμα τη δημιουργία παθογενειών, όπως μαύρη εργασία, απλήρωτες πρόβες, έλλειψη υγειονομικής ασφάλισης και πολλά ακόμα.
* «Βρικόλακες» του Ίψεν στο Θέατρο Ραντάρ και είμαι ευγνώμων που είμαι μέλος αυτής της εξαιρετικής ομάδας! Εκτιμώ πολύ την Αναστασία Παπαστάθη και γι’ αυτόν τον λόγο της είχα στείλει βιογραφικό σε μια περίοδο που δεν έψαχνε άτομα. Την άνοιξη που μας πέρασε πήρα ένα email που με καλούσε σε συνάντηση-ακρόαση για την καινούργια παραγωγή του θεάτρου.
* Από την πρώτη κιόλας ανάγνωση που βρεθήκαμε όλοι μαζί, αντιλήφθηκα ότι θα δημιουργηθεί μια παράσταση που αφορά το τώρα. Είναι ένα έργο που γράφτηκε το 1881 και θεωρήθηκε τολμηρό για την εποχή εκείνη. Είναι ένα έργο για την παθογένεια της κοινωνίας όπου δυστυχώς μας αφορά και σήμερα. Πώς μας επηρεάζει η οικογένεια με τη συναισθηματική νοημοσύνη και πώς η κοινωνία με την ηθική νοημοσύνη και τελικά, ποια η σχέση μεταξύ των δύο.
* Αυτό που με συναρπάζει είναι πως όλοι οι ρόλοι έχουν εξέλιξη που δεν την περιμένεις. Οι ρωγμές τους δε φαίνονται με γυμνό μάτι και υποκριτικά χρειάζεται λεπτοδουλειά για να σκάψεις και να εμφανιστεί ο όγκος του παγόβουνου από κάτω.
* Ο ρόλος μου είναι η Ρεγγίνα. Ένα κορίτσι που ζει μέσα στον διχασμό πριν καν γεννηθεί. Είναι εύστροφη, δραστήρια, γεμάτη ζωή και φιλοδοξίες. Πάντα προσπαθώ να βρω μια κοινή ρίζα με τους ρόλους που έχω να καταπιαστώ και μπορώ να πω ότι με τη Ρεγγίνα βρήκα εύκολα κοινά μονοπάτια.
* Αρχές καλοκαιριού συμμετείχα στο φεστιβάλ Off – Off στο επί Κολωνώ με την παράσταση “Με λένε Γιώργο”. Διάβασα το 2017 το έργο του Δημήτρη Οικονόμου και από τότε ήθελα να το μοιραστώ με κάποιον τρόπο.
* Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που μέσα από τα μάτια του, τους προβληματισμούς του και τα βιώματά του, καθρεφτίζεται ολόκληρη η κοινωνία. Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, η ουσιαστική επικοινωνία, το συναίσθημα της διαφορετικότητας και πως το έχουμε, όλοι, νιώσει, είναι θέματα που με αφορούν και θεωρώ ότι είναι η βάση της ανθρώπινης ύπαρξης. Το όραμα μου πήρε σάρκα και οστά με πολύτιμους συνεργάτες τον Παναγιώτη Κετικίδη και την Άννα Παρασίδου, ξεκίνησε την πορεία του στο «Off off Athens 14» και υπάρχουν σκέψεις να συνεχίσει σε κάποιο θεατρο της Αθήνας.
* Από την συνεργασία μου με τον Παναγιώτη μάλιστα προέκυψε το πρώτο μου τραγούδι σε μουσική δική του και στίχους δικούς μου με τίτλο pa’re.sθi.sis που υπάρχει διαθέσιμο στο Ίντερνετ. Είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτό μου το εγχείρημα και ήδη δουλεύουμε για το επόμενο.
* Γενικά το τραγούδι το λατρεύω! Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι που η μαμά μου τραγουδούσε από το πρωί μέχρι το βράδυ και η νονά μου ήταν τραγουδίστρια. Οπότε δεν τη γλίτωσα! Το να τραγουδάω μου βγαίνει πολύ φυσικά.
* Από τριών ετών έκανα κλασικό και σύγχρονο χορό. Είχα τόση αγάπη από μικρή που όταν ήθελαν να με απειλήσουν για να διαβάσω μου έλεγαν «δε θα πας μπαλέτο» και αναγκαζόμουν να διαβάσω! Οπότε για μένα αθλητισμός ήταν πάντα ο χορός.
* Αργότερα στον ελεύθερο μου χρόνο ξεκίνησα να τρέχω και να κολυμπάω. Το αγαπημένο μου άθλημα είναι το μπάσκετ αλλά το θαυμάζω από τις κερκίδες.
* Η γαλήνη μου είναι η τέχνη και ότι αυτό συνεπάγεται! Ʃκηνοθετώ σε κάποιες ομάδες και εργαστήρια και το μοίρασμα που γίνεται μεταξύ μας είναι απερίγραπτο. Με τη συγγραφή η σχέση μου ήταν πλατωνική, αλλά τώρα αρχίζω να γράφω. Θα γράψω ωστόσο μόνο όταν και αν μου προκύψει.
* Η μεταγλώττιση μπήκε στη ζωή μου για να την αλλάξει! Αυτό το κομμάτι της δουλειάς ήταν παιδικό όνειρο και δεν περίμενα ποτέ ότι θα τα κατάφερνα. Λατρεύω τη διαδικασία στο στούντιο και φυσικά σ’ αυτό παίζουν ρόλο οι συνεργάτες μου που τους είμαι ευγνώμων. Το να είσαι ηθοποιός φωνής είναι απελευθερωτικό!
* Το γεγονός ότι μπαίνω σε όλες αυτές τις συνθήκες και πρέπει να βάλω ολόκληρο το σώμα μέσα σ’ αυτό, ξυπνάει τον εγκέφαλο και τον ενεργοποιεί. Η αφήγηση των audiobooks είναι άλλη διαδικασία. Είναι περισσότερο σαν διαλογισμός. Εκεί οι λέξεις έχουν διαφορετικό όγκο και χρώμα και μου αρέσει εξίσου.
* Η τηλεόραση με γοητεύει πολύ ως μέσο. Θεωρώ μαγικό το γεγονός ότι οι ιστορίες ζωντανεύουν μέσα στο σπίτι σου και όλες αυτές τις φορές που έχουν απαντήσει σε δικά σου προσωπικά ερωτήματα και έχεις ταυτιστεί. Οπότε θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ με την τηλεόραση!
* Ο κινηματογράφος είναι έρωτας! Λατρεύω τη διαδικασία των γυρισμάτων, όπως και τη διαδικασία πριν το γύρισμα. Η ανάλυση, η προετοιμασία, η εξοικείωση.
* Είμαι ευγνώμων για τις συνεργασίες που έχω κάνει ήδη διότι οι συνεργασίες και οι εμπειρίες μας διαμορφώνουν και μας προσδιορίζουν. Είμαι ενθουσιασμένη και με την πορεία μου στον χώρο της μεταγλώττισης και θέλω να συνεχίσω έτσι.
* Πιστεύω πολύ στους ανθρώπους, στην κοινή αισθητική, στη δουλειά και γι’ αυτό θαυμάζω πολλούς στον χώρο μας. Η λίστα με τις συνεργασίες που θα ήθελα να κάνω είναι μεγάλη όποτε θα καταπιέσω τον εαυτό μου και θ’ αρκεστώ στα ονόματα Κουτλή, Μπινιάρη, Καραντζά γιατί κάθε φορά που βλέπω παραστάσεις τους ζηλεύω σφόδρα.
* Η Αθήνα είναι μια πόλη που έχει τα πάντα και δεν κοιμάται ποτέ. Είναι πολυπολιτισμική και κάθε γειτονιά έχει την ομορφιά της. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάτι να μη μου αρέσει.
* Το All4fun είναι ένα τόπος πολιτισμού! Από τη μία είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για τους καλλιτέχνες – υπάρχει σωστή ενημέρωση και προσωπική άποψη – και από την άλλη είναι ένας, πολύ καλά, ενημερωμένος πολιτιστικός οδηγός πόλης που φροντίζει να στηρίζει όλων των ειδών τις παραγωγές, από τις μεγαλύτερες έως και τις μικρότερες ομάδες. Ένα ακόμα λιθαράκι στο πώς πρέπει να λειτουργούν τα πράγματα!
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη 27/8/2024
