Πολλά κορίτσια μεγαλώνουν μέσα σε περιβάλλον με παραδοσιακή μουσική, όμως λίγα τολμούν ν’ ασχοληθούν επαγγελματικά μ’ αυτόν τον χώρο. Η Γεωργία Νταγάκη ξεκίνησε να παίζει κρητική λύρα από μικρή ηλικία και έκτοτε κόλλησε.
Μαζί με την ιδιαίτερη φωνή της έχει κερδίσει πια και με το παραπάνω το απαιτητικό κρητικό κοινό. Τη συναντήσαμε λίγες ημέρες πριν κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο ένα ανέκδοτο τραγούδι της, ενώ είναι έτοιμη να ξεκινήσει τις χειμερινές της παραστάσεις σε Αθήνα και επαρχία.
Με σημαντικές συνεργασίες στην καριέρα της (όπως π.χ. του τραγουδιστή των ιστορικών Animals Eρικ Μπάρτον) η Γεωργία βλέπει ένα παράθυρο αισιοδοξίας σε όλη αυτήν την κατάσταση που βιώνουμε στην Ελλάδα…
* Ξεκίνησα να παίζω κρητική λύρα στα 12. Τα βιώματα μου με ώθησαν, η σχέση που είχα με την κρητική παράδοση και ίσως και το DNA απο τον προπάππου που ήταν επαγγελματίας λυράρης. Θυμάμαι πηγαίναμε σε γλέντια, σε πανηγύρια, σε γάμους και βαπτίσεις. Ήταν αναπόφευκτο να μην ασχοληθώ με το όργανο αυτό μιάς και με συγκινούσε τόσο. Χόρευα κιόλας,και γενικά ήμουν πολύ δραστήρια όσον αφορά την κρητική τέχνη και παράδοση. Κατά τα άλλα όσο κι αν σου φανεί παράξενο ήμουν ένα πολύ μαζεμένο και ντροπαλό παιδί.!
* Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να πηγαίνω στην Κρήτη τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και πέρα από τις πολυήμερες διακοπές του καλοκαιριού. Θέλω να την επισκέπτομαι όλο και συχνότερα, αφού πλέον εκεί ζουν και οι γονείς μου..
* Ο κόσμος έχει πια συνηθίσει να βλέπει μια γυναίκα να παίζει λύρα. Παλιότερα, όμως, υπήρχε ένας δισταγμός, ένα περίεργο βλέμμα. Αυτό, όμως, μου έδινε ένα επιπλέον κίνητρο, μια επιπλέον ώθηση στο να δείξω τις ικανότητες μου και να πεισμώνω. «Έλεγα μέσα μου, ακούστε με και μετά αποφασίστε …» Τώρα πια δε μ’ απασχολεί αυτό το θέμα. Θεωρώ πως με δουλειά και τριβή μπορείς να δημιουργήσεις όμορφα πράγματα, που θα δώσουν τέλος στα στερεότυπα. Δεν είναι καθόλου εύκολο, άλλα είναι πολύ ωραίο όταν μπορεί κανείς να το πετύχει.
* Δεν το είχα βάλει σκοπό να ασχοληθώ επαγγελματικά, όμως όλη αυτή η αγάπη μου για την παράδοση με ώθησε να το κάνω και η κρητική μουσική με συγκινεί ακόμα πολύ. Δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία να εξηγώ αν κάποιοι με εμπιστεύονται ή όχι,άν τους αρέσει αυτό που κάνω ή όχι… Οι Κρήτες είναι σκληροί, αυστηροί κριτές. Δεν μπορείς εύκολα να τους πείσεις. Πρέπει να αποδείξεις ότι όντως το αξίζεις.. Θεωρώ πως η λύρα είναι ένα γυναικείο όργανο. Είναι και θηλυκό, εξάλλου, η λύρα…
* Όταν βγήκα για πρώτη φορά σε επαγγελματικό χώρο ήμουν 16 χρόνων. Πήγαινα ακόμα σχολείο και ξαφνικά μου έγινε η πρόταση απο ένα κρητικό μαγαζί να παίξω για περίπου ενάμιση μήνα μοιράζοντας το πάλκο με ακόμη έναν λυράρη. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα το να εμφανίζομαι μπροστά σε κόσμο για πρώτη φορά.
* Εκτός από λύρα έχω κάνει και σπουδές πιάνου, καθώς επίσης και ανώτατα θεωρητικά και φωνητική-ορθοφωνία. Ήταν σημαντικό να έχω κλασικές σπουδές, άσχετα άν ακουλουθούσα ή όχι την αμιγώς κρητική μουσική. Αυτήν την στιγμή νιώθω αρκετά κατασταλαγμένη μουσικά. Ακόμα ψάχνω και αναζητώ πράγματα, δε μένω ποτέ ήσυχη. Και όλα αυτά τα χρόνια οι συνεργασίες που είχα είναι σαν δώρα για μένα. Νομίζω πως έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να βρω τον δικό μου δρόμο.. Για να νιώσεις ότι εξελίσσεσαι πρέπει συνέχεια να έχεις αναζητήσεις. Πρέπει να ρισκάρεις, να πέσεις με τα μούτρα, να δουλέψεις πολύ. Ποτέ δεν ήθελα να νιώθω ετερόφωτη.
* Η μουσική είναι το 24ωρο μου. Όλη μου η μέρα, όλος μου ο κόσμος είναι γύρω από εκεί. Αυτό που με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Η λύρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς να παίζω λύρα.
* Οσον αφορά στην κρίση τα πράγματα είναι δύσκολα, όπως συμβαίνει με όλον τον κόσμο. Προσπαθώ να μην βλέπω το άσχημο κομμάτι της κρίσης, αν και από τη φύση μου δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος άνθρωπος. Βλέπεις κόσμο δίπλα σου να υποφέρει. Από την άλλη λέω πως πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι να δημιουργήσουμε όμορφα πράγματα για να βγούμε από εκεί. Νομίζω πως θα έρθουν καλύτερες μέρες, θα γεννηθούν νέα πράγματα, θα μας βγει σε καλό και θα γίνει ένα καλό ξεσκαρτάρισμα. Στην Αθήνα υπάρχει δυστυχώς ένα πέπλο θλίψης. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε αυτά που νόμιμα μας ανήκουν. Το να καθόμαστε στους καναπέδες να μιζεριάζουμε και και να πληγώνουμε τους γύρω μας δε νομίζω πως βγάζει πουθενά.
* Η Αθήνα είναι θορυβώδης, αλλά την αγαπάω πολύ. Μου αρέσουν τα βράδια της πόλης. Υπάρχουν ορισμένες αγαπημένες γωνιές. Αγαπάω τα σοκάκια, τα οποία πρέπει να τα περπατήσεις για να τα ανακαλύψεις. Τους δρόμους με τα παλιά αρχοντικά. Θεωρώ τον εαυτό μου παιδί της πόλης, παρόλο που υπάρχουν φορές που με πνίγει όλη αυτή η ένταση της μεγαλούπολης. Τα μέρη βέβαια τα κάνουν οι άνθρωποι. Επιπλέον μου αρέσει αυτή η δημιουργικότητα που υπάρχει, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Στην επαρχία βέβαια ο κόσμος είναι πιο χαρούμενος.
* Με το Ρέθυμνο δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική. Νομίζω πως είναι μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Ελλάδας. Έχει ένα πολύ ωραίο λιμάνι με πολύ όμορφα σοκάκια, στα οποία μπορείς να περπατήσεις, να ψωνίσεις, να ακούσεις μουσική. Το αγαπώ πολύ. Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω το καλοκαίρι, αλλά και το Πάσχα. Εχω εκείνες τις αναμνήσεις, που μαζευόμαστε όλο το σόι. Και στην Κρήτη υπάρχουν μεγάλα σόγια. Εκεί που απολαμβάνεις το φαγητό,τις ρακές. Ο κόσμος ενώνεται με αυτό τον τρόπο και θεωρεί πολύ ιερή όλη αυτή τη διαδικασία του τραπεζιού.
* Από τις διεθνείς μου συνεργασίες σίγουρα ξεχωρίζω αυτή του Ερικ Μπάρτον. Με είχε ακούσει σ’ ένα Live και μου είπε ότι ζήτησε να πάω στη Γερμανία για να δισκογραφήσω στο album που ετοίμαζε εκείνο το διάστημα. Μετά από δύο μέρες ήμουν εκεί. Φυσικά χάρηκα πάρα πολύ. Μεγάλη τιμή για μένα.. Στο εξωτερικό αγαπούν και εκτιμούν πολύ την ελληνική παραδοσιακή μουσική και για αυτό δε με εξέπληξε που εκείνος ξετρελάθηκε με τον ήχο της λύρας. Αργότερα ,μετά απο δύο χρόνια περίπου,μου ζήτησε να περιοδεύσουμε μαζί στο εξωτερικό. Εκείνη η συνεργασία διήρκησε 1,5 μήνα και ήταν φυσικά πολύ σημαντική για μένα. Από τις εντός συνόρων συνεργασίες θεωρώ πολύ σημαντική εκείνη με τον Ορφέα Περίδη. Με βοήθησε στη μετάβαση μου από την κρητική μουσική σ’ αυτό που λέμε έντεχνο-λαικό τραγούδι. Και επίσης η πρόσφατη συνεργασία μου με τον Νίκο Ξυδάκη, με τον οποίο συνεργαζόμαστε ακόμα. Πέρα από τις συνεργασίες μου κυρίως με συνθέτες και τραγουδιστες,είχα και έχω την τύχη να δουλεύω και να συνεργάζομαι παράλληλα με εξαιρετικούς μουσικούς. Αυτό με πάει παραπέρα πάντα ένα βήμα..Το θέμα είναι πάντα να βρίσκεις τους σωστούς συνοδοιπόρους και νιώθω τυχερή σ’ αυτό.
* Μου αρέσει που νέοι άνθρωποι ανακαλύπτουν τη δημιουργικότητα και περνούν την τέχνη στον κόσμο. Στο All4funξεκινάτε αυτήν την διαδρομή και τη μεταδίδετε σε εμάς τους αναγνώστες. Ευτυχώς που υπάρχουν τέτοιες προσπάθειες για να μπορούμε να μοιραζόμαστε πράγματα και να αλληλοαγαπιόμαστε…
@ Οσοι θέλουν να βρίσκουν πληροφορίες για τις μουσικές δραστηριότητες της Γεωργίας μπορούν να το πράττουν μέσω της επίσημης σελίδας της στο f/b: https://www.facebook.com/georgiadagaki
Του Κυρ. Κουρουτσαβούρη, 29/10/2012