Γίνεται συχνά λόγος τον τελευταίο καιρό αν ένας ηθοποιός πρέπει να είναι και καλός άνθρωπος, επειδή τυχαίνει να είναι πετυχημένος στη δουλειά του.
Οι απόψεις διίστανται, όμως προσωπικά μπορώ να δηλώνω αισιόδοξος, όταν νέοι ηθοποιοί, όπως ο Κωνσταντίνος Ελματζίογλου θέλουν να διακρίνουν μέσα από την υποκριτική τέχνη τη δυνατότητα να βελτιώνουν όσο γίνεται τον κόσμο και να κοιτούν αλληλέγγυα την πραγματικότητα.
Μακριά από τοξικότητα και δυσάρεστες καταστάσεις, που καλώς ή κακώς (δυστυχώς) υπάρχουν σε όλους τους χώρους και δη τους καλλιτεχνικούς, που συνοδεύονται και με ιδιαίτερα αυξημένη προβολή.
Αυτήν την περίοδο βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να συμμετέχει στην παράσταση “Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες” σε σκηνοθεσία Ρέινας Εσκενάζυ ως Ραλφ Ώστιν και απολαμβάνει αυτήν τη συνύπαρξη, ειδικά μετά από μία ακόμη ελέω πανδημίας χαμένη θεατρική χειμερινή σεζόν.
* Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς τη στιγμή που είπα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Το όνειρο και η επιθυμία προέκυψαν σίγουρα στην παιδική ηλικία. Η συνειδητοποίηση και η οριστική απόφαση ήρθαν στη διάρκεια της φοίτησής μου στο Τμήμα Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη. Είχα γραφτεί σ’ένα θεατρικό εργαστήρι ενός πολιτιστικού κέντρου, οπού κυριολεκτικά μέρα με τη μέρα καταλάβαινα πως η υποκριτική είναι κάτι που θα με απασχολήσει για όλη μου τη ζωή
* Υποκριτική για μένα σημαίνει μάλλον ένα μέσο για να λέω ιστορίες, να ‘’ντύνομαι’’ πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες και όσο μπορώ να καλλιεργώ τη ψυχή μου.
* Η εικόνα του πώς αντιμετωπίζεται ένας καλλιτέχνης στην Ελλάδα του σήμερα νομίζω πως αλλάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Δεν ξέρω πού οφείλεται. Στη δική μου ‘’ματιά’’ ή στον τρόπο που αντικειμενικά μας αντιμετωπίζει η κοινωνία και η πολιτεία; Ξέρω σίγουρα πως γίνονται αγώνες και τεράστιες προσπάθειες απο μια μεγάλη μερίδα καλλιτεχνών, με σκοπό να αλλάξει ριζικά η κατάσταση – δηλαδή να πάψει πια η περιθωριοποίηση, που φυσικά αφορά πολλές ομάδες, τομείς, επαγγέλματα και γενικά ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!
* Πιστεύω πως παραμένω όσο το δυνατόν αισιόδοξος, όταν εντοπίζω και αισθάνομαι την αγάπη και την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων. Και φυσικά στην άλλη όχθη, μου προκαλεί στεναχώρια αλλά και αποστροφή η τοξικότητα σε οποιοδήποτε περιβάλλον κι αν βρεθώ.
* Πάντα δυσκολεύομαι να απαντήσω σε ερωτήσεις, όπως τι σημαίνει η αξία της τέχνης. Ίσως γιατί δεν βρίσκω τρόπο να το περιγράψω με λόγια όλα όσα προσφέρει η τέχνη στην αθρωπότητα. Νομίζω πως αν ανοίξουμε μάτια, αυτιά και γενικά όλες μας τις αισθήσεις, θα εντοπίσουμε στην καθημερινότητά μας ‘’σημάδια τέχνης’’ και στο τέλος της ημέρας με καθαρό μυαλό μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει πόσα ‘’δώρα’’ μας χαρίζει απλόχερα.
* Ως προς το τι θα μπορούσαν να κάνουν όλοι όσοι υποτιμούν τη σημασία της, το μόνο και βασικό που θα πω είναι να σταματήσουν να αντιμετωπίζουν το ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ αυτό ως ΧΟΜΠΥ! Όταν λοιπόν γίνει αυτό το εξαιρετικά σημαντικό βήμα, τότε σίγουρα μπορούμε να ανοίξουμε ένα νέο κύκλο συζήτησης.
* Πολλοί νέοι καλλιτέχνες από την λαχτάρα μας να εργαστούμε στον χώρο, αλλά και την τεράστια αγάπη για το αντικείμενο, κάναμε πολλές υποχωρήσεις μέσα στα χρόνια. Κι αυτό απο μόνο του έδινε το πάτημα σε ανθρώπους του χώρου, καθώς και στην ίδια την πολιτεία να εκμεταλλεύονται πολλές καταστάσεις. Ίσως λοιπόν ξεκινήσουμε – πράγμα που συμβαίνει ήδη – να διεκδικούμε πιο σθεναρά τα δικαιώματά μας.
* Όλα αυτα που αποκαλύφθηκαν στον χώρο μας μου προκάλεσαν άγχος, αηδία και θυμό.
* Είμαι πολύ αισιόδοξος όμως και θέλω να πιστεύω πως σε βάθος χρόνου θα αντιμετωπίζουμε μια νέα πραγματικότητα.
* Με τη Ρέινα Εσκενάζυ δύο φορές είχαμε φτάσει πολύ κοντά στο να συνεργαστούμε. Νομίζω πως τελικά η συνεργασία ήρθε όταν έπρεπε, μ’ένα έργο που αγαπώ πολύ, όπως είναι οι “Πεταλούδες είναι ελεύθερες” Κατά τη διάρκεια της καραντίνας είχα ‘’βαλτώσει’’ σε τεράστιο βαθμό και περίμενα μανιωδώς να ξαναδουλέψω! Το ήθελα λοιπόν και το είχα μεγάλη ανάγκη.
* Στη συνεργασία μας με όλους τους συντελεστές υπάρχει ένα πολύ ήρεμο κλίμα, χωρίς εντάσεις, με ευγένεια, χιούμορ και ΩΡΑΙΟΥΣ ανθρώπους βρε παιδί μου! Χαίρομαι πολύ ειλικρινά που είμαι μέρος αυτής της ομάδας.
* Νομίζω πως τον ρόλο του Ραλφ Ώστιν προσέγγισα με μια ανεμελιά – χωρίς φυσικά αυτό να συνεπάγεται προχειρότητα ή μια κάποια ευκολία. Το αντίθετο, θα έλεγα. Με προβλημάτιζε αρκετά αυτό που προετοίμαζα και προσπαθούσα (κι ακόμη προσπαθώ) να ψάχνω τι μπορεί να ‘’τον κρατάει ζωντανό’’ αυτόν τον ρόλο. Ίσως το μοναδικό κοινό στοιχείο, που θα εντόπιζα μεταξύ εμού και του χαρακτήρα που υποδύομαι να ήταν μια δόση αφέλειας.
* Ο κινηματογράφος ίσως να ήταν και η αφορμή για να γεννηθεί η αγάπη για τον υπέροχο κόσμο της τέχνης (παρέα με τη μουσική). Η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά ήταν στον κινηματογράφο. Γενικά και ως προς τα βήματά μου στη δουλειά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, νιώθω πως με συνδέουν πολλά πράγματα με το σινεμά. Και με το χέρι στην καρδιά, δεν θα ήθελα με τίποτα να χαθεί αυτό μελλοντικά.
* Προς το παρόν είναι πολύ μικρή η εμπειρία μου απο τηλεόραση. Στο μέλλον θα ήθελα να κάνω δουλειές οι οποίες να με αφορούν και να με ιντριγκάρουν καλλιτεχνικά. Αυτό αφορά βέβαια οποιοδήποτε τομέα της υποκριτικής.
* Με τη μουσική ασχολούμαι απο πολύ μικρή ηλικία – ξεκίνησα να παίζω ντραμς όταν ήμουν 8-9 χρονων. Μεγαλώνοντας άρχισα να “ψιλοπαίζω” κιθάρα. Και σιγά σιγά ανακάλυψα ότι ίσως και να τραγουδάω – τουλάχιστον να πατάω σωστα νότες με μια υποφερτή χροιά στη φωνή!!! Με το γράψιμο δεν έχω καμία απολύτως σχέση. Και με την σκηνοθεσία μάλλον έχω πιάσει τον εαυτό μου να έχει την τάση να βλέπει κατι απ’αυτό το πρίσμα, αλλά χωρίς να υπάρχει ολοκληρωμένο πλάνο – που βέβαια μπορεί και να μην είναι αυτό το ζητούμενο, αλλά το να το ανακαλύψεις στην πορεία της δημιουργίας.
* Τρελαίνομαι για τον χορό (άσχετα αν δεν εκδηλώνεται πολλές φορές). Ξεκίνησα να το ανακαλύπτω στα πλαίσα μαθημάτων στη σχολή. Στη συνέχεια επηρεάστηκα από εναν άνθρωπο στην προσωπική μου ζωή . Και πια έχω φτάσει σ’ένα σημείο να θέλω να χορεύω τα πάντα!!!
* Ο αθλητισμός ήρθε κι αυτός σε μικρή ηλικία. Έπαιζα αρκετά χρόνια μπάσκετ, πέρασα απο μια φάση – ας πούμε πρωταθλητισμού – στην ιστιοσανίδα. Λίγο πριν τελειώσω το σχολείο τα παράτησα όλα. Και τα τελευταία 4-5 χρόνια ασχολούμαι με την πυγμαχία ,όποτε μου το επιτρέπει το πρόγραμμά μου.
* Ως τώρα πήρα μέρος σε δουλειές, που ειλικρινά σε ένα 95%, δεν μπορώ να ξεχωρίσω. Και ουσιαστικά αυτό ελπίζω να συνεχίσει να συμβαίνει και στο μέλλον – ωραίες συνεργασίες.
* Στην Αθήνα μου αρέσει ότι ακόμα δεν την έχω ανακαλύψει όλη. Τι μαγικό! Απλά θα έπρεπε κάποια στιγμή να πέσουν οι ρυθμοί. Αγχώνομαι που αγχώνομαι απο μόνος μου, έρχεται και το κέντρο της Αθήνας πολλές φορές και ‘’δένει το γλυκό’’!
* Στο All4fun μου αρέσει ότι μπορείς να ενημερώνεσαι από θέατρο και ενίοτε μέχρι και για NBA (που δυστυχώς δεν παρακολουθώ τόσο πολύ πλέον). ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΣ!!!!!!!!!!
& Αναλυτικές πληροφορίες για τους συντελεστές και τους σταθμούς της περιοδείας της παράστασης, “Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες” ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 27/6/2021
