Πρώτα ξεκίνησε να τραγουδάει. Όταν, όμως, της δόθηκε η ευκαιρία να μπει στο θέατρο, το κόλλησε το μικρόβιο για τα καλά. Φυσικά με τη μουσική συνεχίζει ν’ ασχολείται ενεργά.
Ηδη, μάλιστα, έχουν κυκλοφορήσει δικά της τραγούδια, όπως το “I got you”.
Αλλά η Τερέζα Καζιτόρη δηλώνει πια φουλ ερωτευμένη με το θέατρο.
Η αποφοίτησή της από την Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης συνέπεσε με μια δύσκολη καλλιτεχνικά περίοδο, αλλά παρέμεινε ενεργή όσο μπορούσε.
Τώρα ανυπομονεί να δουλέψει ξανά, ευελπιστώντας και σ’ ένα τηλεοπτικό ντεμπούτο, που εκτιμώ ότι είναι θέμα χρόνου να συμβεί άμεσα.
* Η μουσική ήρθε πρώτη στη ζωή μου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω τραγουδίστρια, πράγμα και που έκανα μόλις τελείωσα το σχολείο, παράλληλα με το Πανεπιστήμιο. Τώρα την αγαπώ τη μουσική ακόμα περισσότερο, γιατί αυτή μ’ έφερε στο θέατρο.
* Γινόταν μια ακρόαση που καλούσε εκτός από ηθοποιούς, τραγουδιστές και χορευτές. Έτσι αποφάσισα να πάω και αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή. Το μικρόβιο του ηθοποιού μπήκε μέσα μου και όλο μεγαλώνει. Η μουσική σήκωσε το χέρι της και με οδήγησε τελικά στην αγκαλιά του θεάτρου.
* Υποκριτική για μένα είναι η απουσία της ωραιοπάθειας. Να μη φοβάσαι να τσαλακωθεί η εικόνα σου. Μόνο ξεπερνώντας αυτό το φόβο μπορείς να ανακαλύψεις όλες σου τις πλευρές στην καθημερινότητα, αφού κανένας άνθρωπος στη ζωή του δεν είναι συνέχεια καλοστημένος.
* Η μουσική για μένα (συνδέοντας την με το θέατρο) είναι ένας αφηγητής. Μεταφέρει εικόνες. Κι εσύ πρέπει να μπορείς να κάνεις τους ανθρώπους να δουν αυτές τις εικόνες ακόμα και αν δε μιλούν την ίδια γλώσσα.
* Ο καλλιτέχνης σήμερα στην Ελλάδα είναι πιο αποδεκτός, είναι πιο ελεύθερος στο να επιλέξει να κάνει αυτή τη δουλειά.
* Αυτό που πρέπει να σκεφτεί είναι κυρίως το αν μπορεί να το αντέξει και αν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτήν, όχι τόσο το «τι θα πει ο κόσμος».
* Είμαι ερωτευμένη με τη δουλειά μου. Αυτό με κάνει όχι απλά να ζω, αλλά να το ζω στο έπακρο. Μια φίλη μου λέει «είσαι ερωτευμένη με τον έρωτα». Αυτό είναι για μένα το θέατρο. Ένας ανεξάντλητος έρωτας.
* Με θλίβει η αντίστροφη σχέση που έχει η τέχνη με τους περισσότερους ανθρώπους Και γιατί ενώ όλοι σχεδόν θέλουν ν΄ ασχοληθούν με κάποια μορφή τέχνης, ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά, τελικά εκείνοι οι ίδιοι δεν την στηρίζουν αρκετά. Το χάσμα αυξάνεται όσο περνάνε τα χρόνια και θεωρώ πως οι ευκολίες στον τρόπο ζωής έχουν συμβάλλει πολύ σ΄ αυτό. Δεν είναι τυχαίο το ότι το δυναμικό κοινό του θεάτρου δεν αποτελείται από νέους ανθρώπους. Η Τέχνη είναι συντροφιά και δεν μπορεί να υποτιμάται η αξία της. Όσο μπορεί να ζήσει κάποιος χωρίς συντροφιά, τόσο μπορεί να ζήσει και χωρίς τέχνη.
* Η αποδοχή των κακών εργασιακών συνθηκών στον χώρο μας, που γίνεται συχνά και καθεστώς, βλάπτει την τέχνη συνολικά.
* Σχετικά με τα του θεάτρου οφείλεται σε σημαντικό βαθμό το ότι οι ηθοποιοί θέλουν τόσο να υπάρχουν στη σκηνή, που δεν τους ενδιαφέρει το πώς θα υπάρχουν. Αυτό από μόνο του δημιουργεί μια παθογένεια. Φυσικά κι οι καλλιτέχνες δρουν έτσι από ανάγκη, γιατί η ίδια η πολιτεία δεν αντιμετωπίζει σοβαρά τον χώρο μας. Δεν δίνονται πραγματικές ευκαιρίες, ούτε και αρκετά χρήματα.
* Αυτό που γίνεται τώρα είναι μια επανάσταση ενάντια στον φόβο. Όπως σε κάθε «επανάσταση», εάν δεν ξεχαστεί ο στόχος αυτής, υπάρχει ελπίδα να διατηρηθεί η ισορροπία των πραγμάτων. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να λειτουργούν εύρυθμα σε κανέναν πλαίσιο φόβου γιατί ο φόβος συνήθως σκοτώνει το οτιδήποτε καλό. Και το σημαντικό είναι οι άνθρωποι να μην πρέπει να φοβούνται.
* Το Θέατρο Τέχνης και η δραματική σχολή του έγινε σταδιακά η οικογένειά μου. Εκεί ξεκίνησα να μαθαίνω. Εκεί ξεκίνησα να δουλεύω και του χρωστάω πολλά. Διατηρώ σχέσεις με πολλούς από τους συμμαθητές μου. Με κάποιους έτυχε να έχω ήδη συνεργαστεί και με άλλους ελπίζω να συμβεί στο μέλλον.
* Αυτήν την περίοδο γίνονται συζητήσεις για διάφορα πράγματα και στη μουσική και στο θέατρο αλλά όπως ξέρουμε όλοι τίποτα δε μπορεί να είναι σίγουρο όσο η επικινδυνότητα της πανδημίας καθηλώνει δουλειές που χρειάζονται τη συνάθροιση για να υπάρξουν.
* Ως ηθοποιός δεν είχα μέχρι προσφάτως επαφή με τον κινηματογράφο, πέρα από κάποιο σχετικό σεμινάριο που είχα κάνει με τον Δημήτρη Λάλο. Τώρα συμμετέχω σε μία ταινία μικρού μήκους και η διαδικασία των γυρισμάτων μου φαίνεται υπέροχη.
* Αν και δεν έχω συμμετάσχει ακόμα σε κάποια σειρά, την αγαπώ την τηλεόραση. Αγαπώ οποιοδήποτε μέσο μπορεί να με εξελίξει σαν ηθοποιό.
* Η σχέση μου με τη γραφή έχει ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία είτε πρόκειται για στίχους, είτε για διηγήματα, είτε για θεατρικά έργα. Ένας από τους στόχους μου είναι κάποια στιγμή να τα εκδώσω.
* Με τον αθλητισμό είναι μια σχέση μίσους – πάθους. Άλλοτε αθλούμαι πολύ και άλλοτε δεν το αντέχω και σκέφτομαι «μα πως το κάνουν όλοι αυτοί». Σε λίγο χειρότερη μοίρα είναι η σχέση μου με το χορό. Τον χορό τον αγαπώ πολύ, έχω κάνει και κάποια μαθήματα και μπορώ να ακολουθήσω μια χορογραφία (αν δεν έχει σπαγκάτο), αλλά όταν βλέπω έναν χορευτή σκέφτομαι πάλι «μα πως το κάνει αυτό»;
* Δε μπορώ να πω πως ξεχωρίζω μία συγκεκριμένη από τις δουλειές μου ακριβώς γιατί όλες με έχουν εξελίξει και αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καλλιτεχνικής μου οικογένειας αλλά και της πορείας μου. Εξάλλου βρίσκομαι ακόμα στην αρχή.
* Αν ξεκινήσω να λέω τι θα ήθελα να κάνω στο θέατρο δε θα τελειώσει αυτή η συνέντευξη. Το όνειρο μου είναι να γίνω ηθοποιός ευρείας γκάμας, που να μπορώ να σταθώ σε πολλά διαφορετικά είδη. Αυτό είναι και ο λόγος που νιώθω πρώτα ηθοποιός και μετά τραγουδίστρια. Στο τραγούδι καταπιανόμουν με τόσα διαφορετικά είδη που δυσκολευόμουν να βρω ταυτότητα.
* Αγαπάω την Αθήνα γιατί εδώ είναι όλοι μου οι άνθρωποι και είμαι βαθιά συναισθηματικός άνθρωπος.
* Το All4fun είναι ένα πάρα πολύ οργανωμένο site που αναλόγως με το τι αναζητάς, ξέρεις και που να το ψάξεις. Είναι το πρώτο site που έμαθα ως ηθοποιός για τον χώρο μας και αυτό που σίγουρα πάντα ψάχνω στις αναζητήσεις μου.
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 7/5/2021
