Εκείνη την ελευθερία μέσα από την οποία οι ηθοποιοί μέσα από τους ρόλους τους, ανακαλύπτουν κομμάτια για τον εαυτό τους, που αγνοούσαν ή θέλουν να βελτιώσουν, την έχει στερηθεί εδώ και μήνες. Ξανά. Όπως και πέρσι. Πάνω σε περιόδους άκρως παραγωγικές όποιος δε συμμετέχει στη τηλεόραση, απλά μετράει αντίστροφα τον χρόνο μέχρι να κάνει αυτό που τόσο αγαπά και τον οδήγησε συνειδητά στην απόφαση ν’ ασχοληθεί με την υποκριτική.
Έτσι ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση της Τατιάνας Μελίδου. Όπως και αρκετοί ακόμα συνάδελφοι της αναμένουν πώς και πώς τη θερινή σεζόν για να παίξουν στο θέατρο, με την ελπίδα φυσικά ότι αυτό δε θα σταματήσει ξανά τον επόμενο χειμώνα.
Έχοντας κλείσει για το καλοκαίρι στους “Όρνιθες” για το Κρατικό η Τατιάνα παίρνει φυσικά ξεκάθαρη θέση για το πρόσφατο #metoo και ευλεπιστεί στην εξάλειψη της εξουσίας, εκείνη που ξεκινά και τελειώνει με το “ξέρεις ποιος είμαι εγώ και μπορώ να σε κάνω ό,τι θέλω…”
* Η υποκριτική προέκυψε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Παιδί ακόμα λάτρευα το θέατρο, τη μουσική, το τραγούδι και ονειρευόμουν όταν μεγαλώσω να γίνω ηθοποιός. Δεν θυμάμαι να θέλησα ποτέ να γίνω κάτι άλλο και ακόμα και σήμερα προσπαθώ να σκεφτώ ποιο άλλο επάγγελμα θα με έκανε τόσο ευτυχισμένη. Ό,τι σπούδασα στο πανεπιστήμιο ήταν καθαρά χατίρι των γονιών μου τους οποιους και υπερευχαριστώ για την στήριξη τους σε αυτό που τελικά αποφάσισα να κάνω.
* Υποκριτική σημαίνει ελευθερία. Απόλυτη και ρομαντική ελευθερία, ν’ ακουμπήσεις πολλους διαφορετικούς χαρακτήρες σε μια ζωή χωρίς αυτό να σε κάνει ψυχοπαθή. Δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το ν’ ανακαλύπτεις πως ενας πυρήνας μπορεί να βγάλει πολλές και διαφορετικές ποιότητες.
* Γενικά δεν θεωρώ πως μετράμε και πολύ ως επαγγελματίες καλλιτέχνες στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι μας θεωρούν ρομαντικούς χομπίστες που καταπιανόμαστε μ’ ένα επάγγελμα ασταθές και ψυχοφθόρο. Και ως ένα σημείο είναι αλήθεια μόνο που δεν είμαστε χομπίστες. Είμαστε επαγγελματίες που έχουμε σπουδάσει και αφιερώσει άπειρες ώρες σκληρής δουλειάς για να μπορέσει ο θεατής ν’ απολαύσει ένα ωραίο θέαμα.
* Αυτό που με κρατάει ζωντανή σ’ αυτήν τη δουλειά είναι το ίδιο το θέατρο και οι συνεργασίες που έχω κάνει μέχρι στιγμής. Αυτό που με στεναχωρούσε τρομερά είναι το γεγονός ότι δεν είχαμε ένα δυνατό σωματείο να απευθυνθούμε και χρησιμοποιώ αόριστο γιατί τον τελευταίο καιρό βλέπουμε πως το ΣΕΗ έχει δυναμώσει και στηρίζει τους ηθοποιούς.
* Η αξία της τέχνης είναι αδιαμφισβήτητη. Μας συντροφεύει, μας αλλάζει και μας εξελίσσει. Φανταστείτε να ήμασταν κλεισμένοι σπίτια μας, εγκλωβισμένοι σε μια δύσκολη κατάσταση πανδημίας και να μην μπορούσαμε να δούμε ταινίες, σειρές, ντοκιμαντέρ, ελληνικά και ξένα, να ταξιδέψει το μυαλό και το μάτι μας σε διαφορετικές εικόνες. Φρίκη θα ήταν θαρρώ.
* Έχουμε μερίδιο ευθύνης και εμείς σ’ αυτόν τον χώρο και όποιος λέει ότι δεν έχουμε τότε μάλλον δεν αγαπάει την ευθύνη. Έχουμε λοιπόν, στις δουλειές που επιλέγουμε, σε αυτά που ανεχόμαστε, στις ώρες που δουλεύουμε απλήρωτοι κτλ. Βεβαίως όμως υπάρχει μεγάλη ευθύνη και από την άλλη μεριά που πολλές φορές καταχραται και εκμεταλλεύεται την όρεξη και το μεράκι του καθένα μας να δουλέψει πάνω στο αντικείμενο που αγαπάει. Προσωπικά είμαι υπέρ της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος του ηθοποιού έτσι ώστε να δουλεύουμε με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
* Είμαι χαρούμενη για το ελληνικο #metoo και πραγματικά ήρθε η ώρα να πούμε τα σύκα – σύκα! Φτάνει πια με την κατάχρηση εξουσίας, φτάνει με το “ξέρεις ποιος είμαι εγώ και τι θα κάνω…”
* Το θέατρο είναι ένας υπέροχος χώρος δημιουργίας και εξέλιξης, όπου δεν χωράει τέτοιου είδους κακοποιήσεις και χυδαιότητες. Ελπίζω και εύχομαι να υπάρξει αξιοκρατία και ευκαιρίες για ολους αυτούς που δουλεύουν και αξίζουν. Στην Ελλάδα έχουμε μνήμη χρυσόψαρου βέβαια, αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
* Τα χρόνια μου στην δραματική ήταν ωραία, γιατί έκανα τα πρώτα βηματα που θα με έφερναν κοντά στην πραγματοποίηση του στόχου μου. Αλλά πιο σημαντικές και ωραίες είναι οι φιλίες που απέκτησα, υπάρχουν και θα υπάρχουν στο μέλλον. Η ομάδα «Περιοδικός θίασος» με την οποία έχουμε ανεβάσει δυο παραστάσεις και ετοιμάζουμε προσεχως την τρίτη αποτελείται από εμένα και τις συμφοιτήτριες- κολλητές μου φίλες.
* Φέτος το καλοκαίρι θα βρίσκομαι σε περιοδεία με τους «Όρνιθες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα στο ΚΘΒΕ και αναμένω να ξεκινήσουμε τις πρόβες μας. Μου έχει λείψει πραγματικά πολύ το θέατρο και το εργασιακό περιβάλλον. Εύχομαι να τελειώσει σύντομα αυτός ο εφιάλτης της πανδημίας και να επιστρέψουν ηθοποιοί και θεατές στις θέσεις τους.
* Είμαι ερωτευμένη με το σινεμά. Με γοητεύει απίστευτα η αθανασία κάθε ταινίας και η διαφορετική τεχνική υποκριτικής. Στην Ελλάδα γίνονται φιλότιμες προσπάθειες στην παραγωγή ταινιών τις οποίες εκτιμώ. Θα ήθελα πολύ να δουλέψω με τον Γιάννη Οικονομίδη, καθώς θαυμάζω τη μέχρι τώρα πορεία του και απολαμβάνω τρομερά τις ταινίες του. Σχετικά με την τηλεόραση, με χαρά βλέπω ότι αναπτύσσεται και αυτή με την σειρά της και γίνονται αξιολογες προσπάθειες. Προσωπική ανάγκη είναι να δουλεύω σε ωραίες παραγωγές με ουσία και με σωστούς συνεργάτες.
* Με το γράψιμο δεν έχω ιδιαίτερη σχέση μου αρέσει όμως πολύ να διαβάζω. Με τον αθλητισμό πάλι τα πάω περίφημα αφού κάνω χρόνια ιππασία και τώρα στην καραντίνα ξεκίνησα και τέννις. Αν δεν κάνω κάτι από τα δυο, είτε τρέχω έξω, είτε χορεύω. Γενικά προσπαθώ να είμαι ενεργή, καθώς η δουλειά του ηθοποιού κατα την γνώμη μου είναι «αθλητική» και στο σώμα και στο πνεύμα.
* Μέχρι στιγμής θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί σχεδόν σε όλες τις συνεργασίες μου πέρασα καλά, πήρα πολλά και εξελίχθηκα ως ηθοποιός και ως άνθρωπος. Στις αγαπημένες συνεργασίες θα αναφερθώ στην Κων/να Νικολαιδη, στον Σταμάτη Φασουλή, στον Γιάννη Ρηγα και στον Πανο Κοκκινοπουλο.
* Ρόλοι που λαχταρώ είναι η Μάγκη από τη «Λυσσασμένη γάτα» του Τ. Williams, Δυσδαιμόνα από Shakespeare, Έντα Γκάμπλερ από Ibsen, Ελένη από Ευρυπίδη. Εύχομαι κάποια στιγμή να μου δωθεί η ευκαιρία να καταπιαστώ με αυτές τις ενδιαφέρουσες κυρίες.
* Στην Αθήνα μου αρέσει πολύ το ιστορικό κέντρο. Οι βόλτες στην Πλάκα είναι απολαυστικές, σαν να ταξιδεύεις μέσα στην πόλη. Η Αθηνα είναι από τις αγαπημένες μου πόλεις καθώς υπάρχει σχεδόν πάντα, ακόμα και τώρα μέσα στην καραντίνα μια δημιουργική φασαρία και μια ενέργεια εξέλιξης που ρέει και σε παρασύρει. Κοινώς, δύσκολα βαριέσαι στην πρωτεύουσα.
* Στο All4fun μου αρέσουν τα θέματα που αναρτά, η προσοχή που δίνει στους καλλιτέχνες και το ενδιαφέρον του για τα δρώμενα. Μ’ αρέσει όμως και εκείνος που υπογράφει αυτήν τη συνέντευξη, γιατί είναι ο άνθρωπος πίσω από όλα αυτά που τρέχει, ψάχνει, μαθαίνει και μας ενημερώνει για όλα όσα μας αφορούν με ωραίο τρόπο και χιούμορ!
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 29/4/2021
