Η συμμετοχή της στο λύκειο σε μια παράσταση, που ανέβηκε στο διεθνές νεανικό φεστιβάλ αρχαίου δράματος στην αρχαία Μεσσήνη καθόρισε τη μετέπειτα πορεία της. Κάπως έτσι μπήκε το θέατρο πιο ενεργά στη ζωή της. Και μέσα από την ξαφνική της παρουσία στην σκηνή κόλλησε το μικρόβιο της υποκριτικής.
Τόσο, που επέλεξε να έρθει στην Αθήνα στα 19 της χρόνια, να σπουδάσει σε δραματική σχολή και να γίνει ηθοποιός. Δύο χρόνια πια μετά την αποφοίτησή της η Χριστίνα Μαθιουλάκη ήδη αρχίζει ν’ αφήνει το αποτύπωμα της σ’ έναν χώρο, ο οποίος λόγω της πανδημίας πλήττεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά στη σύγχρονη ιστορία.
Τουλάχιστον με την αύξηση των σειρών δίνεται η ευκαιρία στους ηθοποιούς να εργάζονται και η Χριστίνα ντεμπουτάρει τηλεοπτικά, ερμηνεύοντας την 16χρονη Μαριάννα στο “Έρωτας με διαφορά”, που ξεκίνησε πριν από λίγες ημέρες στο Star. Και όπως παραδέχεται στο All4fun κέρδισε αυτόν τον ρόλο μετά από απανωτά κάστινγκ και ενώ είχε αρχίσει ν’ απογοητεύεται για τις μέχρι πρότινος εμπειρίες της στις ακροάσεις.
* Η υποκριτική προέκυψε στην τρίτη λυκείου. Μέχρι τότε ήθελα και πίστευα ότι θα σπουδάσω λογοθεραπεία και ήμουν πολύ σίγουρη. Μέχρι που μία πολύ αγαπημένη μου καθηγήτρια αποφάσισε να ανεβάσει μια θεατρική παράσταση η οποία θα ταξίδευε σε διάφορα φεστιβάλ. Μ’ άρεσε το θέατρο αλλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ μέχρι τότε ότι θα μπορούσα να γίνω ηθοποιός.
* Μπήκα στην ομάδα και μόλις ξεκίνησαν οι πρώτες πρόβες μπήκε το μικρόβιο μέσα μου. Παίξαμε στην αρχαία Μεσσήνη στο διεθνές νεανικό φεστιβάλ αρχαίου δράματος. Τα συναισθήματα μου εκείνη τη στιγμή, να παίζω σε έναν τέτοιο χώρο ήταν πρώτη φορά τόσο έντονα. Και έτσι μέσα μου πλέον ήμουν σίγουρη γι αυτό.
* Υποκριτική για μένα είναι ένα συνεχές και ατελείωτο ταξίδι. Ταξιδεύεις σε διάφορα μέρη του κόσμου. Υπαρκτά και ανύπαρκτα.. Γνωρίζεις διάφορους χαρακτήρες ..Με κάποιους δένεσαι, κάποιους άλλους τους μισείς. Δίνεις ζωή σε αυτά τα «πρόσωπα». Και μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία βρίσκεις και μαθαίνεις πτυχές του εαυτού σου που δεν πίστευες ποτέ ότι υπήρχαν. Εκφράζεσαι!!!
* Θα μείνω στη μετά ιού εποχή στο πώς αντιμετωπίζουμε την κατάσταση στον χώρο ως ηθοποιοί, γιατί αυτή η εποχή είναι σίγουρα ακόμα πιο δύσκολη απ’ την προηγούμενη λόγω της έλλειψης παραστάσεων και καλλιτεχνικών δρώμενων. Υπάρχει άγχος, αγωνία και αβεβαιότητα.. και σίγουρα περισσότερη ανεργία..
* Υπάρχουν όμως και νεύρα, θυμός… Για το πως αντιμετωπίζεται αυτός ο χώρος. Απ’ την πρώτη καραντίνα.. απ τα επιδόματα που δεν δόθηκαν. Και μέχρι σήμερα.. Που δεν υπάρχει στον ήλιο μοίρα για το ΠΟΤΕ θα ανοίξουν όταν τα πάντα γύρω μας ανοίγουν…Σε πιάνει το παράπονο (για να το πω και ευγενικά) Και σίγουρα δεν είμαστε ο μόνος κλάδος που πλήττεται αλλά υπάρχει ανάγκη για στήριξη στον κλάδο του πολιτισμού που θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικός (σε κάθε κοινωνία και πόσο μάλλον στην Ελλάδα)
* Δεν μπορώ να φανταστώ ούτε την τωρινή κατάσταση ούτε την οποιαδήποτε καθημερινότητα του ανθρώπου χωρίς θέατρο, μουσική, κινηματογράφο, ζωγραφική, ποίηση. Χωρίς οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Γιατί η τέχνη για μένα είναι η πιο όμορφη και δημιουργική διαδικασία έκφρασης. Και μονό αυτό μπορεί να δώσει πολλές απαντήσεις κατά τη γνωμη μου.
* Δούλευα σέρβις, όταν ξεκίνησε η περίοδος των casting για τις τηλεοπτικές παραγωγές. Πήγαινα στο ένα casting μετά το άλλο .. Ένα χρόνο μετά από την αποφοίτηση μου από τη σχολή.. Είναι μια πολύ δύσκολη φάση αυτή για τον ηθοποιό. Ειδικά στα πρώτα του βήματα.. Πως να δέχεσαι την απόρριψη, να συμφιλιώνεσαι με την ιδέα και να μην απογοητεύεσαι ..και να συνεχίζεις…
* Μια μέρα χτυπάει το τηλέφωνο, μου είπαν ότι θέλουν να με δουν για τον ρόλο της Μαριάννας στο “Έρωτας με διαφορά”. Η αλήθεια είναι ότι είχα πέσει πολύ ψυχολογικά ήμουν στο τσακ να μην πάω.. Δεν ήμουν έτοιμη για άλλη μια απόρριψη.. αλλά πήγα.. Και πήγα και στη δεύτερη φάση! Και χτυπάει το τηλέφωνο για την τρίτη. Δεν περίμενα ότι θα με πάρουν.. Χάρηκα πολύ.. Έκλαιγα γιατί ήταν ή δεύτερη μου επιτυχία μόλις ένα χρόνο αφού είχα τελειώσει τη σχολή.
* Η σειρά καταπιάνεται με τον έρωτα, το μεγαλύτερο μυστήριο και συνάμα τόσο γοητευτικό. Ο έρωτας μπορεί να ενώσει δύο ανθρώπους με μεγάλες διαφορές, είτε στην ηλικία είτε στον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα γι’ αυτό και παραμένει ανεξήγητος. Η σειρά ακολουθεί ιστορίες ανθρώπων οι οποίοι ζουν, υπάρχουν, αναπνέουν, σχετίζονται μέσα σ’ αυτήν την πόλη. Θα δείτε ανθρώπους από διάφορα κοινωνικά backround να συναντιούνται σε απίστευτες καταστάσεις με πολλές ανατροπές και πολύ χιούμορ.
* Ο ρόλος μου είναι η Μαριάννα. Ένα κορίτσι 16 ετών που με την πρώτη ματια κάποιος θα την χαρακτήριζε ειτε ‘’αλλόκοτη’’ είτε ‘’περίεργη¨. Ζει αρχικά σε έναν δικό της κόσμο, στον κόσμο του μεσαίωνα. Ντύνεται με μεσαιωνικά ρούχα και διαβάζει μεσαιωνικά παραμύθια και όλα αυτά τα συνδέει με τη σχέση της με τον πατέρα της ο οποίος την έχει εγκαταλείψει 8 χρόνια.. Είναι ένα κορίτσι που ανακαλύπτει συνεχώς τον εαυτό του.. Αντιδρά σε ότι δεν της αρέσει αλλά και σε ότι πιστεύει ότι είναι λάθος.. Παθιάζεται με όσα καταπιάνεται, πληγώνεται από αυτούς που αγαπάει και έχει ως πρότυπα.. Συγχωρεί, κατανοεί, ερωτεύεται ..Είναι μια μικρή επαναστάτρια.. Και μέρα με τη μέρα μαθαίνει να αποδέχεται τις καταστάσεις και να εξελίσσεται.
* Θα έλεγα ότι έχουμε πολλά κοινά παρά τη μικρή σχετικά διαφορά ηλικίας. Αντιδραστική και πεισματάρα σίγουρα στις σχέσεις με τα πρόσωπα της οικογενείας, αλλά ταυτόχρονα πολύ δοτική και συναισθηματική προς αυτά.. Κάτι που ίσως θαυμάζω σε εκείνη και κάτι που εγώ δεν είχα στην ηλικία της είναι η ειλικρίνεια της με τους ανθρώπους και κατά πόσο εκφράζει στα ίσα αυτό που νιώθει και σκέφτεται.
* Η συνεργασία μου με τους ανθρώπους της σειράς (είτε αυτοί είναι ο σκηνοθέτης Αλέξανδρος Πανταζούδης, είτε οι ηθοποιοί, είτε τα άτομα της παραγωγής) θα έλεγα ότι είναι πολύ καλή και ζεστή. Απ’ την μεριά μου υπάρχει πολύ μεγάλος θαυμασμός προς τους περισσότερους, είτε λόγω της εμπειρίας τους είτε λόγω της σκληρής και αποτελεσματικής δουλειάς τους.. Περνάω πολύ ωραία, παίρνω πολλά πράγματα απ όλους.. και για μένα αυτό είναι το βασικό.
* Μικρή τις ώρες που έλειπαν οι γονείς μου από το σπίτι και κανονικά έπρεπε να διαβάζω, άνοιγα την τηλεόραση και χανόμουν κατά μια έννοια στον κόσμο της.. Ήταν η παρέα μου και ο δικός μου κόσμος για να ξεφύγω. Δεν ήμουν παιδί με φαντασία για να διαβάσω στον ελεύθερο μου χρόνο κάποιο βιβλίο ή να φτιάξω κάτι. Λάτρευα και λατρεύω την φωτογραφία ..που φωτογραφία ίσον εικόνα.. και μια εικόνα δημιουργεί ένα κόσμο και μια ιστορία.. αυτό ήταν για μένα η τηλεόραση..
* Ποτέ δεν έλεγα ότι θέλω να παίξω στην τηλεόραση.. Μπαίνοντας σε μια δραματική σχολή το να χεις πλάνο να παίξεις στην τηλεόραση είναι κάπως κατακριτέο και κάτι «μειονεκτικό» για έναν ηθοποιό. Παρόλα αυτά είναι ένα πολύ δυνατό μέσο στις μέρες μας καλώς ή κακώς για να πεις κάτι.. Για να περάσεις ένα μήνυμα. Μια απ τις πιο ωραίες δουλείες που τυχαίνει να έχω δει στην τηλεόραση και σίγουρα θα ήθελα να συμμετάσχω , είναι η σειρά ‘’Η λέξη που δεν λες’’ Μία σειρά με βαθύ κοινωνικό μήνυμα.
* Σχετικά με το σινεμά ανοίγεις ένα πολύ μεγάλο κομμάτι.. Αμέτρητες οι δουλειές που θα ήθελα να κάνω και αρκετοί οι Έλληνες και ξένοι οι σκηνοθέτες που θαυμάζω που σίγουρα θα ήθελα να συνεργαστώ.
* Η πρώτη μου δουλειά ήταν στο κομμάτι του κινηματογράφου, στο “The Students of Umberto Primo”, μία ταινία-ντοκιμαντέρ που ζωντανεύει τις ιστορίες εννέα νέων Εβραίων μαθητών που σπουδάζουν στο ιταλικό σχολείο, Umberto Primo, στη Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Μια ταινία σαν και αυτή είναι και ένας απ’ τους λόγους που αποφάσισα να ασχοληθώ με την υποκριτική.
* Με πολύ πόνο θα σου πω ότι πλέον με βόλεϊ, ποδήλατο και χορό δεν εχω σχεση τα τελευταία χρόνια. Βόλευ και χορός ειδικά ηταν πάντα δυο μεγάλες αγάπες που κράτησαν πολύ αλλά σταμάτησαν..Ο χορός όμως υπάρχει ακομα στα μελλοντικά σχέδια.
* Ακόμα χειρότερα με τη σκηνοθεσία και το γράψιμο. Καμία σχέση. Και τώρα για να σου γράψω δε φαντάζεσαι πόσο ζορίζομαι… χαχαχα.
* Με το τραγούδι αν και υπάρχει πολύ μεγάλη αγάπη (αγαπώ γενικά όπως καταλαβαίνεις) χρειάζομαι πολύ δουλειά για ένα αξιόλογο και σωστό επίπεδο.. Παρ’ όλα αυτά τραγουδάω συνέχεια μόνη μου στο σπίτι ή σιγοτραγουδώ στο δρόμο με τα ακουστικά. Στο μπάνιο, σε συναυλίες, σε παρέες με μουσικά όργανα κλπ
* Τα χρόνια μου στην δραματική σχολή της Αγίας Βαρβάρας ήταν πολύ έντονα.. Μπήκα στα 19 χωρίς να έχω καμία επαφή με τον χώρο Ήμουν πολύ ρομαντική στον τρόπο που έβλεπα και αντιλαμβανόμουν τα πράγματα. Και ήρθε πολύ απότομα όλο αυτό. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν πολύ ευχάριστη η εμπειρία μου στη σχολή για πολλούς λόγους. Παρ’ όλα αυτά πήρα πράγματα και είμαι ευγνώμων για πoλλά απ’ αυτά. Γνώρισα ανθρώπους που θαύμασα και θαυμάζω, είτε καθηγητές είτε συμφοιτητές που σίγουρα θα ήθελα κάποια στιγμή να συνεργαστώ μαζί τους.
* Στα αρνητικά της Αθήνας μπορώ να βάλω πολλά δυστυχώς. Δεν την έχω αποδεχτεί ακόμα και πιστεύω ότι δύσκολα θα το κάνω. Μου τη δίνουν οι μεγάλες αποστάσεις, το άγχος και ο πανικός που υπάρχει στις μεγάλες πόλεις. Μου την δίνει ο φόβος που υπάρχει στα βλέμματα των ανθρώπων όταν τους πλησιάζεις για να τους κάνεις μια ερώτηση. Που για να δω θάλασσα πρέπει να διανύσω χιλιόμετρα. Το γκρι αντί για το πράσινο.
* Αυτό που μου αρέσει η ποικιλία των επιλογών. Σε πολλά πράγματα. Στα θέατρα, στα φεστιβάλ, στις δουλειές αλλά και οι στους ανθρώπους..
* Η Κρήτη για μένα είναι κομμάτι του εαυτού μου. Μεγάλωσα σε μια γειτονιά που το παιχνίδι στο δρόμο, το κρυφτό στα γύρω-γύρω σπίτια δεν προκαλούσε φόβο και αγωνία στους γονείς για τα παιδιά.. Αλλά όλη η γειτονιά ήταν σαν μια οικογένεια. Λατρεύω τις θάλασσες της, τα χωριά της. Δεν ξέρω τι να σου πρωτοπώ από αναμνήσεις. Εκεί γεννήθηκα εκεί, μεγάλωσα και έζησα μέχρι 19 χρονών.
* Το All4fun σίγουρα είναι ένα site που σε ενημερώνει για επίκαιρα θέματα και όχι μόνο στον χώρο μας. Αλλά αυτό που μ’ αρέσει πιο πολύ σε αυτό είναι ότι δίνει την ευκαιρία σε νέα πρόσωπα του χώρου να βγουν στην επιφάνεια και να τα γνωρίσει ο κόσμος με ένα πολύ ενδιαφέρον και ζεστό τρόπο.
Αναλυτικές λεπτομέρειες για τη σειρά “Έρωτας με διαφορά”
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 29/1/2021
