Υπάρχουν άτομα που τα γνωρίζεις χρόνια και είναι σαν να μην τα γνώρισες ποτέ. Και άλλα, που τα γνωρίζεις στο τώρα και νιώθεις πως τα ξέρεις χρόνια.
Κάπως έτσι αισθάνθηκα, όταν πρωτοσυνάντησα τη Ρομάννα Λόμπατς τον περασμένο Οκτώβριο.
Ούτε 10 λεπτά δεν χρειάστηκαν για να διαπιστωθεί ο κοινός κώδικας επικοινωνίας μας.
Αλλά και να κερδίσει με το καλημέρα την εκτίμηση μου. Αλλωστε όταν συναντάς μια τέτοια χαρισματική προσωπικότητα, αποκλείεται και να μην την προσέξεις (είτε ταιριάζεις επικοινωνιακά, είτε και όχι).
Βέβαια η Ρομάννα είχε κάνει δύο μεγάλα λάθη στη ζωή της! Το πρώτο είναι ότι δεν είχε αποδεχθεί το μακροχρόνιο αίτημα φιλιας μου στο F.b και το δεύτερο είναι ότι ενώ είχε ακούσει για μένα πολλά (δε ξέρω πόσα καλά και πόσα όχι), δεν είχε φροντίσει να με συναντήσει. Αλλά τέλος καλά, όλα καλά…(καμιά φορά κάνει και ένα τρίτο, όταν την τρολάρω και δεν το καταλαβαίνει, αλλά οκ…)
Την επιλέξαμε να εγκαινιάσει την στήλη με την άφιξη του 2020 και συμπτωματικά συνέπεσε με μια σημαντική επιτυχία, αφού ο κριτικός κινηματογράφου James Prestridge χαρακτήρισε την ερμηνεία της ως Olla στην ομώνυμη μικρού μήκους ταινία της Αριάν Λαμπέντ (της πρώτης της καριέρας της) ως την
Ούτε συνενοημένοι δηλαδή να ήμασταν για μια τέτοια αρχή με τον ερχομό του νέου έτους…
* Η υποκριτική ήρθε πολύ νωρίς, από το δημοτικό ακόμα πήγαινα σε θεατρικές ομάδες του σχολείου. Τότε στο δημοτικό βρήκε η μητέρα μου έναν ρωσο-ελληνικό θίασο του Γεννάδιου Πάτση που ήταν ανεξάρτητος και έκανε πρόβες κάθε Κυριακή στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν ο πρώτος αληθινός δάσκαλός μου, θυμάμαι είχε τόσο πάθος. Απ’ αυτήν την ομάδα έτυχε και έπαιξα στις τρεις πρώτες μου ταινίες και από αυτήν την ομάδα αγάπησα την υποκριτική. Η συνέχεια ήρθε κάπως φυσικά και αμέσως μετά το σχολείο έδωσα εξετάσεις.
* Υποκριτική είναι παιχνίδι. Ο κανόνας είναι να αποδίδεις με φροντίδα και αφοσίωση τις ιστορίες που αφηγείσαι. Πρέπει να είσαι ελαφρύς και κεφάτος, εξάλλου μοναδική σου ευθύνη είναι να σε πιστέψουν. Δεν κάνουμε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς.
* Είναι πολύ εύκολο να σε κουράσει η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας. Με δικαιολογία τον ήλιο και τη θάλασσα, ίσως και κάποιες ευχάριστες βραδινές εξόδους μένουμε να προσπαθούμε εδώ, γιατί τελικά μας αρέσει. Από την άλλη παντού δύσκολα είναι. Καμιά φορά ίσως είναι καλό να σκεφτούμε και εμείς που βάζουμε τον εαυτό μας και τι επιτρέπουμε να γίνει. Δεν υπάρχει κάποια κατάσταση αν δεν τη συντηρούμε. Επίσης αν βγούμε για λίγο από την κατάσταση, ουσιαστικά έχουμε έρθει για λίγα παραγωγικά χρόνια πάνω στη γη και καλό είναι να τα ζήσουμε μ’ αυτήν την προοπτική, της ευκαιρίας δηλαδή. Φυσικά είναι πολύ δύσκολο να ξεχνάς την καθημερινότητα, την οικονομική και κοινωνική, από την στιγμή που κάθε μέρα συγκρούεσαι μαζί της. Προσωπικά συνειδητοποίησα πως η υποκριτική δεν είναι το μόνο πράγμα που μου αρέσει και που μπορώ να κάνω και απελευθερώθηκα. Αν απεγκλωβιστείς από την ταμπέλα του οποιουδήποτε ονείρου έρχεσαι πιο κοντά σ’ αυτό…
* Δε νομίζω ότι η τέχνη απαντά στο σήμερα, αλλά στο χθες, όπως και η ιστορία. Αλλά η τέχνη μπορεί να δώσει απαντήσεις για το μέσα σου.
* Ξεκίνησα να παίζω στο σινεμά στην ηλικία των 11, η πρώτη μου ταινία ήταν οι «ΝΥΦΕΣ» του Παντελή Βούλγαρη. Είχα αρκετές μέρες γύρισμα και πήγαμε και στα Χανιά. Όλοι με φρόντιζαν επειδή ήμουν μικρή. Τώρα πια δεν είμαι η μικρή, χαχαχαχα.Στα χρόνια που πήγαινα σχολείο, έκανα τη «RAKUSHKA» της Φωτεινής Σισκοπούλου, το «ΡΟΖ» του Αλέξανδρου Βούλγαρη και το «MESECINA» της Σοφίας Εξάρχου. Ξεκίνησα να κάνω παρέα μ’ αυτούς τους ανθρώπους και τελικά ασχολήθηκα με την υποκριτική επειδή ήθελα να ζήσω τη ζωή μου έτσι. Όσο ήμουν στο Ωδείο έκανα κάποιες ταινίες και μόλις τελείωσα συνεργάστηκα με τον Πάνο Κούτρα στο «ΞΕΝΙΑ» όπου έκανα έναν από τους αγαπημένους μου ρόλους (Μαρία-Σόνια τραγουδίστρια σε β’ μπουζουξίδικο της Εθνικής Οδού).
* Το 2015 έκανα μία από τις αγαπημένες μου ταινίες, το “4 ΜΑΡΤΙΟΥ” του Δημήτρη Νάκου με τον Παύλο Ιορδανόπουλο, όπου πήρα το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας στη Δράμα και χάρηκα πολύ.Τον προηγούμενο χρόνο έκανα τόσες υπέροχες συνεργασίες και ταινίες. Οι μικρού μήκους «ΑΝΝΑ ΚΑΙ ΦΑΙΔΡΑ», της Ελίνας Πάνικ, το «ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ» της Γεωργίας Σωτήρχου, το «ΡΟΥΖ» του Κωστή Θεοδοσόπουλου που θα κάνει τώρα την πρεμιέρα του στο Ρότερνταμ, το «AUTOMATIC» της Έμμας Δοξιάδη και φυσικά το «OLLA» της Ariane Labed, που έκανε πρεμιέρα στις Κάννες.
* Το “OLLA” ήταν μία συνολικά υπέροχη συνεργασία, με την Ariane και με όλο το crew, μακάρι να έχω την τύχη να κάνω και άλλες τέτοιες δουλειές. Έχω μία ιδιαίτερη αγάπη στο σινεμά. Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι και με την παραγωγή. Τώρα κάνω τα πρώτα μου βήματα και έχω τη χαρά να δουλεύω δίπλα σε έναν άνθρωπο που ξέρω από τα 16, θαυμάζω και εμπιστεύομαι, τον παραγωγό Γιώργο Τσούργιαννη.
* Ταυτόχρονα έχουμε ανοίξει μαζί με άλλα δύο κορίτσια, την Κάτια Παπαϊωάννου και την Καλλιόπη Παναγιωτίδου, ένα creative agency, την AKRAN. Δουλεύουμε στη διαφήμιση, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Ετοιμάζουμε διαφορα πράγματα τώρα.
* Θεωρώ μεγάλη τιμή μου είμαι μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου εδώ και κάποια χρόνια και έχω έτσι την ευκαιρία να παρακολουθώ τη δουλειά όλων των συναδέλφων και να συμμετέχω ενεργά. Δουλεύουμε στενά με την Ακαδημία και με την εταιρεία μας, την AKRAN. Χρόνο με το χρόνο το ελληνικό σινεμά ανθίζει και μετατρέπεται σιγά σιγά σε βιομηχανία.
* Θεατρικά ξεχωρίζω τη συνεργασία μου με τη Γεωργία Μαυραγάνη που με άλλαξε και με μεγάλωσε σαν άνθρωπο. Είχα την τύχη να δουλέψω μαζί της σε μία υπέροχη δουλειά ως ηθοποιός, το «ΟΧΙ ΑΘΩΟΣ ΠΙΑ», ένα εφηβικό της Στέγης καθώς και στις «Αναστατώσεις του Οικότροφου Τέρλες» στο Πόρτα, όπου έκανα επιμέλεια κίνησης. Η Γεωργία είναι δοτική και απίστευτα ταλαντούχα στο να φέρνει στην επιφάνεια όλα αυτά τα συναισθήματα που μπορούν να λυγίσουν την καρδιά σου στα δύο.
* Αυτό που με συγκλονίζει στο θέατρο είναι περισσότερο η ίδια η πρόβα. Ανυπομονώ για αυτά που έρχονται γιατί είχα αφήσει το θέατρο για να απεξαρτηθώ από αυτό και χάρηκα που τελικά ξανασυναντιώμαστε. Ελπίζω να βρω αυτό που έψαχνα. Ξεκίνησα πρόβες για τον Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο του Χάξλεϋ σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Διαμαντή που θα ανέβει 1η Μαρτίου στο θέατρο Σημείο και έχω κλείσει μία υπέροχη συνεργασία για το καλοκαίρι. Είμαι ενθουσιασμένη για όλα!
* Πέρασα υπέροχα στην δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και μου λείπει πολύ. Δεν το καταλαβαίνεις όταν συμβαίνει, εγώ ήμουν και αρκετά μικρή για να το συνειδητοποιήσω, αλλά είναι μεγάλη τύχη να βρίσκεσαι σ’ ένα προστατευμένο περιβάλλον με ανθρώπους που έχετε κοινά ενδιαφέροντα και να δοκιμάζετε, να παίζετε, να τσακώνεστε, ν’ αγαπιέστε. Θυμάμαι τα καμπαρέ που κάναμε και δουλεύαμε ασταμάτητα όλοι μαζί. Και η χαρά που είχαμε. Τώρα βρεθήκαμε για ανταλλαγή δώρων. Το κάνουμε κάθε χρόνο. Ήμουν τόσο τυχερή που βρέθηκα με όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους που θεωρώ οικογένειά μου. Ελπίζω να μην χαθούμε ποτέ και να δουλεύουμε πιο συχνά μαζί. Έχει τύχει κάποιες φορές όμως δεν είναι αρκετές. Έχω ένα μεγάλο όνειρο και ελπίζω να βρω κάποια στιγμή τα χρήματα για να μας στηρίξω και να μας ενώσω για μία χρονιά.
* Στην τηλεόραση έχω κάνει μόνο ένα επεισόδιο του Πάνου Κοκκινόπουλου στη Δέκατη Εντολή (ΣΙΩΠΗ). Μου έκανε εντύπωση το πόσο γρήγορα αντανακλαστικά θέλει και πόσο αλλάζει ο τηλεοπτικός χρόνος από τον κινηματογραφικό. Θα ήθελα πολύ να δουλέψω στην τηλεόραση για να εξασκηθώ στους χρόνους αυτούς και να αποκτήσω αυτή την εμπειρία. Θα ήθελα να κάνω κάτι κωμικό αν είχα την επιλογή.
* Έκανα ρυθμική ακροβατική γυμναστική για 11 χρόνια σε ομάδα που πήγαινε σε αγώνες. Η πειθαρχία και η αίσθηση του συνόλου είναι κάτι που καλλιεργείται αυτόματα σε αυτές τις συνθήκες. Οι σχέσεις είναι πολύ δυνατές. Τώρα κάνω γιόγκα και τέτοια παρόμοια. Με τον χορό δεν έχω ιδιαίτερη σχέση αλλά έχω κάνει λίγο σύγχρονο. Για ηθοποιός χορεύω πάρα πολύ καλά νομίζω, για χορεύτρια όχι. Η σκηνοθεσία δεν με ενδιαφέρει διόλου προς το παρόν
* Δούλευα ως junior copy σε μία μεγάλη διαφημιστική εταιρεία πριν κάποια χρόνια, εκεί έμαθα ουσιαστικά να γράφω. Αλλά γράφω μόνο διαφημιστικά και treatments για σκηνοθέτες. Τώρα με την Κάτια, που έχουμε μαζί την εταιρεία, έχουμε αποφασίσει να γράψουμε ένα σενάριο. Επίσης θα ήθελα να βρω το χρόνο να ασχοληθώ με τη μετάφραση από τα ουκρανικά.
* Κινηματογραφικά μεταξύ άλλων συνολικά σημειώνω τη μακρά συνεργασία με τον σκηνοθέτη και πολύ καλό μου φίλο, Μανώλη Μαυρή. Δουλεύουμε συχνά μαζί, ταιριάζουμε πολύ αισθητικά και εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον. Είναι σπάνιο να έχεις μία τέτοια επαγγελματική σχέση. Μπορώ να πω πως έχω κυρίως πολύ ωραίες συνεργασίες στον κινηματογράφο και με τους περισσότερους είμαστε φίλοι.
* Είμαι ενθουσιασμένη επίσης για τη νέα συνεργασία μου, ως παραγωγός πλέον, με τον σκηνοθέτη Γιώργο Μπισδίκη. Τον πιστεύω πολύ και νιώθω ότι θα κάνουμε πολύ ωραία πράγματα μαζί. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που έχω στο μυαλό μου ότι θέλω να κάνω στον κινηματογράφο. Φαντάζομαι να μάθω περισσότερα πράγματα και να προχωρήσω σε αυτά που κάνω. Να δουλεύω με καλούς συνεργάτες και να φτιάχνουμε όμορφα πράγματα.
* Το αγαπημένο μου πράγμα στον κόσμο είναι να ταξιδεύω με δουλειά. Δεν θα ζούσα στο εξωτερικό μόνιμα μάλλον, αλλά προσωρινά για τις ανάγκες κάποιου project θα ήθελα πολύ. Γενικά ταξιδεύω αρκετά αλλά θα ήθελα ακόμη περισσότερο. Έχω πάει σε κάποια φεστιβάλ (στις Κάννες, στο Σαράγιεβο στο Talent Campus, στη Θεσσαλονίκη, στη Δράμα), αλλά νομίζω πως το μέλλον θα φέρει περισσότερα ταξίδια, ειδικά με τη δουλειά μου στην παραγωγή.
* Μου λείπει πολύ η Ουκρανία, όπου γεννήθηκα και την αγαπώ απίστευτα. Έχει τόσα όμορφα μέρη, δάση, ποτάμια. Παραμύθια, φαγητά. Φοβάμαι μη χάσει την αυθεντικότητά της και φοβάμαι μην καταφέρει η Ρωσία να τη μασήσει πολιτικά και πολιτισμικά. Θα ήθελα πολύ να καταφέρω να τη δείξω σε όλους.
* Έχω στόχο να την επισκέπτομαι από δω και μπρος σχεδόν κάθε χρόνο. Και να δουλέψω κάποια project και εκεί. Φέτος μάλλον θα κάνουμε μία μικρού μήκους roadtrip μέχρι εκεί. Ανυπομονώ!
* Μου αρέσουν τα όμορφα σημεία της Αθήνας. Το Μετς, η Πλάκα, αλλά και τα άσχημα μέρη της μπορώ να τα ανεχτώ το βράδυ. Λατρεύω τα νεοκλασικά κτίρια και εκνευρίζομαι που τα περισσότερα σαπίζουν.
* Το All4fun είναι τόσο υποστηρικτικό σε αυτόν τον χώρο που είναι σχεδόν συγκινητικό. Και ο κύριος που δίνω τη συνέντευξη είναι ένας φοβερός έφηβος γέρος που αγαπάει με χαρά 15χρονου και με στοργή 80χρονου αυτό που κάνει.
* Μιας και έτσι ήρθαν τα πράγματα και είμαι η πρώτη της στήλης για το νέο έτος εύχομαι σε όλους να πραγματοποιηθούν τα πιο τρελά τους όνειρα και Καλή Χρονιά!
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 7/1/2020
