Η ροπή προς την υποκριτική προϋπήρχε από το σχολείο. Συνεχίστηκε με τη συμμετοχή της σε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα της Πάτρας.Και μέσα από μια παράσταση σε κείμενο του Τηλέμεχου Τσαρδάκα η Λίλα Μπακλέση κέντρισε το ενδιαφέρον του Παναγιώτη Φαφούτη.
Έτσι ακολούθησε η παρουσία της στην ταινία “Παράδεισος” και στη συνέχεια στο “Αγόρι που τρώει το φαγητό του πουλιού” του Έκτορα Λυγίζου.Η πορεία της είχε αρχίσει να δρομολογείται, ειδικά όταν αποφάσισε να δώσει εξετάσεις για να μπει στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Στο ευρύ κοινό συστήθηκε με τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στο “Ταμάμ”, ενώ σύντομα θα τη δούμε τηλεοπτικά και σ’ ένα επεισόδιο του “Ου φονεύσεις”, της νέας σειράς του Πάνου Κοκκινόπουλου στο Open.
Θεατρικά η νέα σεζόν τη βρίσκει να συνεχίζει στο “Κάτω απ’ τα αστέρια” στο Άλφα-Ιδέα μετά την επιτυχημένη καλοκαιρινή περιοδεία. Το κείμενο υπογράφει ο Τηλέμαχος Τσαρδάκας, με τον οποίο τη συνδέει μια καρμική σχέση χρόνων.
Ο συγγραφέας του έργου έγραψε τους ρόλους, έχοντας στο μυαλό του τη Λίλα και τον Κωνσταντίνο Μπιμπή, με τον οποίο έχουν πολύ καλή χημεία και συνθέτουν ένα εξαιρετικό δίδυμο (άλλωστε και οι δύο διαθέτουν μεγάλη σκηνική δύναμη). “Οι “Κάτω απ’ τ’ αστέρια” είναι μια παράσταση που μιλάει για τον έρωτα. Ο κόσμος θα δει δύο ανθρώπους να παλεύουν με τις αναμνήσεις τους, σε μια τελευταία σύγκρουση μεταξύ τους. Ταυτίζεται με τον Νικολή και τη Μένια, τους νιώθει, τους αναγνωρίζει ανεξαρτήτως ηλικίας.Ο Τηλέμαχος καταφέρνει να συνδυάσει στο κείμενό του την καφρίλα,το χιούμορ, την ποίηση τον ρεαλισμό. Και μας ταξιδεύει στη δεκαετία του ’90, σε εφηβικούς έρωτες και πάρτυ”, αναφέρει στο All4fun η απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου, που μέσω της σχολής έμαθε να είναι απόλυτα πειθαρχημένη στις απαιτήσεις αυτής της δουλειάς, να παραμένει δημιουργική σε πολύωρες καταστάσεις πίεσης και ν’ ανακαλύπτει την ομορφιά του θεάτρου, διατηρώντας παράλληλα και την παιδικότητα της.
Μέσω της συνέντευξης μας προτείνει, κάτι, το οποίο θα έπρεπε να εφαρμόζεται περισσότερα στην Ελλάδα, δεδομένου ότι ο πολιτισμός θα έπρεπε ν’ αποτελεί βασικό εξαγώγιμο προϊόν: “Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να τονιστεί η σημαντικότητα της τέχνης στα σχολεία για να αποφύγουμε τις καταστάσεις απαξίωσής της, ειδικά σε μια περίοδο που η άνοδος του φασισμού έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα. Μέσα από το θέατρο, τη μουσική, τον χορό, τα παιδιά μπορούν να μάθουν ιστορία ποίηση, φιλοσοφία, να κατανοήσουν το διαφορετικό. Να μην το φοβούνται, να το αγαπήσουν. ..”
* Η ενασχόλησή μου με την υποκριτική προέκυψε στο σχολείο.Τελειώνοντας δεν ήμουν σίγουρη ότι θέλω να το ακολουθήσω επαγγελματικά και ξεκίνησα να σπουδάζω στο τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής στην Πάτρα. Μπήκα σε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα και εκεί σε μια παράσταση σε κείμενο του Τηλέμαχου Τσαρδάκα. Με είδε ο σκηνοθέτης Παναγιώτης Φαφούτης και μου έδωσε ένα ρόλο στην ταινία του “Παράδεισος”.Μετά από αυτό συνέχισα τις σπουδές μου και λίγο πριν τις ολοκληρώσω δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον Έκτορα Λυγίζο για να συμμετέχω στην ταινία του “Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού”. Θα έκλεινα τα 25 εκείνη τη χρονιά και αποφάσισα μετά από παρότρυνση που Παναγιώτη και του Έκτορα να δώσω εξετάσεις σε δραματικές σχολές. Είχα την τύχη να με πάρουν στο Εθνικό.
* Υποκριτική για μένα σημαίνει διατήρηση της παιδικότητάς μου.
* Ένας ηθοποιός αντιμετωπίζει την κρίση, όπως κάθε επαγγελματίας στην Ελλάδα. Δουλεύει σε δυο, τρεις δουλειές, παίρνει ρίσκο και προσπαθεί να αλλάξει έστω και λίγο την υπάρχουσα κατάσταση.
* Η τέχνη θέτει ερωτήματα. Σε πολιτικό επίπεδο θεωρώ ότι ο πολιτισμός μπορεί να γίνει εξαγώγιμο προϊόν. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να τονιστεί η σημαντικότητα της τέχνης στα σχολεία για να αποφύγουμε τις καταστάσεις απαξίωσής της που αργότερα εδραιώνονται στον κοινωνικό ιστό. Ειδικά σε μια περίοδο που η άνοδος του φασισμού έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα, με τη νομιμοποίηση φασιστικών μορφωμάτων σε όλη την Ευρώπη, έχουμε χρέος να προστατεύσουμε τα παιδιά. Μέσα από το θέατρο, τη μουσική, τον χορό, τα παιδιά μπορούν να μάθουν ιστορία ποίηση, φιλοσοφία, να κατανοήσουν το διαφορετικό. Να μην το φοβούνται, να το αγαπήσουν.
* Οι “Κάτω απ’ τ’ αστέρια” είναι μια παράσταση που μιλάει για τον έρωτα, την καύλα, τα καλοκαίρια μας, τα νησιά μας, τις επιλογές μας.Ο κόσμος θα δει δύο ανθρώπους να παλεύουν με τις αναμνήσεις τους, σε μια τελευταία σύγκρουση μεταξύ τους. Με χιούμορ και σκληρότητα.
* Ο κόσμος ταυτίζεται με τον Νικολή και τη Μένια τους νιώθει, τους αναγνωρίζει. Ανεξαρτήτως ηλικίας. Ο Τηλέμαχος καταφέρνει να συνδυάσει στο κείμενό του την καφρίλα,το χιούμορ,την ποίηση τον ρεαλισμό. Θα έλεγα σε κάποιον να έρθει να μας δει για να ταξιδέψει στη δεκαετία του ’90, σε εφηβικούς έρωτες και πάρτυ και στο μπλε των νησιών μας.
* Ο Τηλέμαχος είναι κοινός μας φίλος. Έγραψε αυτό το κείμενο έχοντας στο μυαλό του τον Κωνσταντίνο και εμένα. Όταν μας στο έστειλε καταλάβαμε και οι δυο ότι έπρεπε να το κάνουμε. Το έργο μας έδειξε το δρόμο, ήταν αδύνατο να το προσπεράσουμε και έγινε το προσωπικό μας στοίχημα. Ανάμεσα σε παραστάσεις,άλλες πρόβες και γυρίσματα ξεκινήσαμε να δουλεύουμε. Πρόβες, συζητήσεις, τηλεφωνήματα στον Τηλέμαχο. Κάποια στιγμή νιώσαμε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια στη σκηνοθεσία.
* Η Άρτεμις Γρύμπλα ήρθε και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της παράστασής μας. Νιώθω τυχερή που κάθε βράδυ ζωντανεύω τον λόγο του Τηλέμαχου,που μοιράζομαι τη σκηνή με τον Κωνσταντίνο ο οποίος με απελευθερώνει υποκριτικά και μαζί βουτάμε στον κόσμο των ” Κάτω απ’ τ ‘αστέρια” Κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Άρτεμις! Κάθε βράδυ η παράσταση είναι διαφορετική και αυτό για εμένα είναι μαγικό, να ανυπομονώ να βρεθώ στη σκηνή. Ίσως γι’αυτό υπάρχουν θεατές που έρχονται στην παράσταση δυο και τρεις φορές.
* Η δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ήταν μια σκληρή δοκιμασία. Έμαθα να είμαι πειθαρχημένη και να παραμένω δημιουργική σε πολύωρες καταστάσεις πίεσης. Πολύ χρήσιμο για τη μετέπειτα πορεία μου. Κρατάω τους συμμαθητές μου και κάποιους δασκάλους οι οποίοι με βοήθησαν ν’ ανακαλύψω την ομορφιά του θεάτρου.έχω συνεργαστεί με κάποιους συμμαθητές μου αλλά θα ήθελα στο μέλλον να ξανασυμβεί.
* Το “Ταμάμ” ήταν ένα μεγάλο σχολείο. Ήταν σα να πήγαινα σε σχολή υποκριτικής για κινηματογράφο. Ακόμα και όταν δεν είχα γύρισμα έμενα για να μάθω όσες περισσότερες τεχνικές λεπτομέρειες μπορούσα. Νιώθω ευγνώμων για τον σκηνοθέτη μου Πιέρρο Ανδρακάκο με τον οποίο συντονιστήκαμε από την πρώτη στιγμή και έγινε δάσκαλος και συνεργάτης μου. Για τρια χρόνια μια ομάδα ηθοποιών και συνεργείου δουλεύαμε για να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.Ήταν μια ευτυχής συγκυρία, ίσως γι’αυτό μου είναι δύσκολο να κάνω το επόμενο βήμα στην τηλεόραση.
* Έκανα μόνο ένα επεισόδιο στην καινούρια σειρά του Πάνου Κοκκινόπουλου σε σενάριο Βασίλη Ρίσβα Δήμητρας Σακαλή (σεναριογράφοι του Ταμαμ) και σκηνοθεσία Χρήστου Γεωργίου.
* Μπορούν να γίνουν πολύ καλές δουλειές στην τηλεόραση γιατί έχουμε ένα δυναμικό κινηματογραφιστών υψηλού επιπέδου. Όλα αυτά όμως χρειάζονται χρόνο, μελέτη και οικονομική στήριξη. Προς το παρόν επιλέγω το θέατρο και τον κινηματογράφο που μου είχε λείψει!
* Έχω κάνει 3 μεγάλου μήκους ταινίες: “Παράδεισος”,”Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού”, “Eropah here I am” (μαλαισιανής παραγωγής σε σκηνοθεσία Bernard Chauly) και δυο μικρού μήκους.* Θα κάνω δυο ταινίες μέσα στη χρονιά στις οποίες εμπλέκομαι σε αρκετούς τομείς εκτός της υποκριτικής.Θα ήθελα στο μέλλον να δουλέψω σε μια μεγάλη παραγωγή για να δω πως είναι να παίζεις σε μια ταινία ή σειρά στις καλύτερες δυνατές συνθήκες.
* Γράφω κάποιες σκόρπιες σκέψεις μου. Η σκηνοθεσία με ενδιαφέρει για την ώρα μόνο σε επίπεδο ομάδας όπως έγινε στους “Κάτω απ’τ’ αστέρια”. Δεν αποκλείω κάτι για το μέλλον.
* Οι δασκάλες μου στη σχολή Χαρά Κεφαλά και Μελίνα Παιονίδου δεν σου άφηναν περιθώριο να μην τραγουδάς σωστά. Έτσι μάθαμε να τραγουδάμε σωστά. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ τη μουσική και το τραγούδι για να πω μια ιστορία. Το ίδιο συμβαίνει και με το χορό. Δεν είμαι χορεύτρια αλλά προσπαθώ σε κάθε χαρακτήρα που υποδύομαι να χρησιμοποιώ το σώμα μου για να υπάρχουν αληθινές στιγμές πάνω στη σκηνή. Επίσης χορεύω σα δαιμονισμένη σε πάρτυ, σε κλαμπ, στο σπίτι. Μου αρέσουν τα σπορ που με φέρνουν κοντά στη φύση.
* Θα ήθελα να συνεργάζομαι με ανθρώπους που μοιραζόμαστε ένα κοινό όραμα. Πιστεύω ότι με τον Κωνσταντίνο,την Άρτεμη και τον Τηλέμαχο θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε μαζί για καιρό. Θα ήθελα να συνεργαστώ στο μέλλον με τους C for Circus.Τα παιδιά είναι φίλοι μου και με αφορά σε προσωπικό επίπεδο ο τρόπος που δουλεύουν. Είμαι αχόρταγη σε σχέση με τους συγγραφείς που θέλω να καταπιαστώ. Είμαι στην αρχή μου και θέλω να τα κάνω όλα!
* Αγαπώ πολύ την Αθήνα. Ειδικά το κέντρο της. Δε μου αρέσει που δεν έχει ποδηλατοδρόμους.Θα ήθελα να ζω σε μια πόλη που να έχω τη δυνατότητα να μετακινηθώ με ασφάλεια με το ποδήλατο.
* Στο All4fun μου αρέσει που αγαπάει το θέατρο και τους ηθοποιούς. Επίσης γιατί στηρίζει νέες ομάδες και τα όνειρά τους…
Αναλυτική κριτική για το “Κάτω απ’ τα αστέρια” ακολουθεί ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 22/10/2018
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 22/10/2018
