Μια σχοινοβασία, που κάθε φορά η πτώση αξίζει μεγαλύτερο χειροκρότημα. Και αγγίζει, νομιμοποιεί, εξαργυρώνει την ατέλεια. Μα πάνω απ’ όλα είναι η επικοινωνία, με τον συνάδελφο και με το κοινό. Ακόμη και αν δεν κοιτάς το κοινό, δεν του απευθύνεσαι άμεσα αφηγούμενος, κάθε τι που κάνεις έχει αυτόν τον προορισμό…
Έτσι ορίζει την υποκριτική η Βάλια Παπακωνσταντίνου, που σκεφτόταν πάντα – συνειδητά και μη – το ενδεχόμενο να γίνει ηθοποιός, αλλά το συνειδητοποίησε περισσότερο, όταν τελείωσε τη γερμανική φιλολογία. Τις εμπειρίες από τη σκηνή τις είχε ήδη από τον χορό και έτσι προσαρμόστηκε άμεσα στις απαιτήσεις της νέας της προοπτικής.
Η φετινή σεζόν ήδη ξεκίνησε με την επανάληψη στο Μικρό Γκλόρια του “Χαρτοπόλεμου”, ενός έργου του Βαγγέλη Ρωμνιού που παρουσίασε μεγάλη επιτυχία κυρίως γιατί ακούστηκε από στόμα σε στόμα. Δυστυχώς τον περασμένο Φεβρουάριο ο δημιουργός του έφυγε από τη ζωή, όμως η ομάδα ορθότατα αποφάσισε να το επαναλάβει. Γιατί έτσι θα ήθελε ο ίδιος ο Βαγγέλης, έτσι θα ήθελαν για να τιμήσουν τη μνήμη του συνεχίζοντας το, αλλά γιατί η απώλεια αυτή πλήγωσε την ομάδα, αλλά παράλληλα και την πείσμωσε.
“Είναι πολύ σημαντικό που συνεχίζουμε αυτό το έργο όχι σε σχέση με τον θάνατο του Βαγγέλη, αλλά σε σχέση με την ίδια την παράσταση. Ο θεατρικός μας πυρήνας έχασε ένα πολύ βασικό του μέλος, αλλά κέρδισε ένα κοινό που απαίτησε την επανάληψη του έργου και μια αγάπη που μας υποχρεώνει να συνεχίσουμε. Αντλούμε δύναμη από την υπέρβαση που έκανε σε κάθε παράσταση να παίζει παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε και στα οποία τελικά υπέκυψε…”, σημειώνει συγκινημένη στο All4fun η Βάλια, η οποία εξηγεί και την επιτυχία της παράστασης, που σκηνοθετεί ο Γιώργος Παλούμπης; “Ο κόσμος που θα έρθει να δει τον “Χαρτοπόλεμο” θα παρακολουθήσει ένα θρίλερ με πολλές ανατροπές, πολύ γέλιο και πολλή συγκίνηση. Η ιστορία διαδραματίζεται σ’ ένα υποθηκευμένο σπίτι, μία πολύ καθοριστική μέρα για τους ήρωές μας, όπου τα πράγματα ξεφεύγουν σε πολύ ακραίες καταστάσεις. Το κοινό αγκάλιασε την προσπάθειά μας από την πρώτη στιγμή. Το κείμενο ήταν ένα προϊόν δουλειάς πάρα πολλών μηνών, με στυλοβάτη τον Βαγγέλη Ρωμνιό που μαζί με τον Γιωργή Τσουρή δούλεψαν με μεγάλη λεπτομέρεια και την τελευταία ατάκα και τα σημεία της πλοκής στην αληθοφάνειά τους. Ο κόσμος παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον και ταξιδεύει με τους ήρωες από το πρώτο λεπτό. Αυτό είναι η μεγάλη δύναμη πιστεύω του κειμένου. Οι θεατές μπαίνουν κυριολεκτικά μέσα στο σπίτι της οικογένειας του έργου και βιώνουν πολύ πιο έντονα αυτό που συμβαίνει στη σκηνή…”
Πλην του Χαρτοπόλεμου η Βάλια Παπακωνσταντίνου έχει ξεκινήσει ήδη πρόβες με τον Γιωργή Τσουρή και την Αμαλία Αρσένη για το έργο Moonwalk, που θ’ ανέβει την άνοιξη στο Από Μηχανής Θέατρο σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη, με τον οποίο η ομάδα έχει βρει μια εξαιρετική χημεία και συνεχίζει ένα συναρπαστικό ταξίδι…
* Η υποκριτική προέκυψε κάπως μέσω χορού. Οι πρώτες μου εμπειρίες στη σκηνή ήταν στις παραστάσεις που δίναμε στις διάφορες σχολές χορού που φοιτούσα. Αργότερα ήμουν σε μία θεατρική ομάδα, χωρίς όμως να σκέφτομαι να ασχοληθώ σοβαρά. Όταν όμως τελείωσα τις σπουδές μου στη γερμανική γιλολογία, αποφάσισα να δώσω εξετάσεις και ν’ ασχοληθώ επαγγελματικά. Πιστεύω ότι πάντα μ’ έναν τρόπο με τραβούσε άλλοτε συνειδητά και άλλοτε χωρίς να το καταλαβαίνω ακριβώς. Μόλις συνειδητοποίησα ότι δεν ήθελα να γίνω εκπαιδευτικός, το πρώτο πράγμα που θέλησα να κυνηγήσω ήταν το θέατρο.
* Για μένα, υποκριτική είναι η τέχνη του να κάνεις στα ψέματα κάτι και να φανερώνεις ό,τι αλήθεια έχεις μέσα – έξω. Είναι κάτι σαν σχοινοβασία που κάθε φορά που πέφτεις, αξίζει μεγαλύτερο χειροκρότημα. Περισσότερο από κάθε άλλη τέχνη, αγκαλιάζει την ατέλεια. Την νομιμοποιεί και την εξαργυρώνει. Ο βασικότερος κανόνας νομίζω είναι η επικοινωνία, με τον συνάδελφο και με το κοινό. Ακόμη και στην συνθήκη που δεν κοιτάς το κοινό, που δεν του απευθύνεσαι άμεσα αφηγούμενος, κάθε τι που κάνεις έχει προορισμό αυτό.
* Ένας ηθοποιός αντιμετωπίζει την κρίση με πολύ στήριξη οικονομική από όπου μπορεί να την έχει αν μπορεί να την έχει, και με πολλή υπομονή. Θέλει πολλά ψυχικά αποθέματα ν’ αντέξεις τη δυσκολία αυτής της δουλειάς, σε μια περίοδο που κινδυνεύει να θεωρηθεί το θέατρο είδος πολυτελείας. Θέλει πολλή στοχοπροσήλωση, πάρα πολλή δουλειά και… λίγη τύχη, για να μπορέσει ο ηθοποιός να τα βγάλει πέρα.
* Η τέχνη στην Ελλάδα δεν είναι λεπτομέρεια. Είναι από τους σημαντικότερους πυλώνες της φυσιογνωμίας αυτού του κράτους. Το πιο σημαντικό όπως είπα είναι να μη θεωρηθεί πολυτέλεια. Η αισθητική απόλαυση και η καλλιτεχνική δημιουργία ορίζουν σε μεγάλο βαθμό το επίπεδο μιας χώρας και άρα και το επίπεδο της ζωής σ’ αυτήν.
* Ο κόσμος που θα έρθει να δει τον “Χαρτοπόλεμο” θα παρακολουθήσει ένα θρίλερ με πολλές ανατροπές, πολύ γέλιο και πολλή συγκίνηση. Η ιστορία μας διαδραματίζεται σ’ ένα υποθηκευμένο σπίτι, μία πολύ καθοριστική μέρα για τους ήρωές μας, όπου τα πράγματα ξεφεύγουν σε πολύ ακραίες καταστάσεις. Εγώ υποδύομαι τη Μαρία, κοπέλα του Γιάννη, του δεύτερου γιού της οικογένειας. Μιας γυναίκας που προσπαθεί σε πολύ λεπτές ισορροπίες να υπάρξει στο σπίτι αυτό.
* Το κοινό αγκάλιασε την προσπάθειά μας από την πρώτη στιγμή. Το θέατρο γέμισε με τον πιο οργανικό τρόπο, από στόμα σε στόμα. Το ίδιο το κοινό απαίτησε την επανάληψη της παράστασης. Το δε κείμενο ήταν ένα προϊόν δουλειάς πάρα πολλών μηνών, με στυλοβάτη τον Βαγγέλη Ρωμνιό που μαζί με τον Γιωργή Τσουρή δούλεψαν με μεγάλη λεπτομέρεια και την τελευταία ατάκα και τα σημεία της πλοκής στην αληθοφάνειά τους. Ο κόσμος παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον και ταξιδεύει με τους ήρωες από το πρώτο λεπτό. Αυτό είναι η μεγάλη δύναμη πιστεύω του κειμένου.
* Στο θέατρο Ιλίσια – Βολανάκης, το έργο μας έκανε τον πρώτο του καθοριστικό κύκλο. Από κει και πέρα η συγκυρία μας έφερε κόντρα στη ροή του κόσμου που γέμιζε το θέατρο, να πάμε σ’ ένα λίγο πιο μικρό θέατρο. Αυτό που συνέβη, ήταν αποκαλυπτικό. Το έργο και η παράσταση επικοινώνησε με πολλαπλάσιο τρόπο στον μικρότερο χώρο, όπως συμβαίνει στο μικρό Γκλόρια. Οι θεατές μπαίνουν κυριολεκτικά μέσα στο σπίτι της οικογένειας του έργου και βιώνουν πολύ πιο έντονα αυτό που συμβαίνει στη σκηνή.
* Είναι πολύ σημαντικό που συνεχίζουμε αυτό το έργο όχι σε σχέση με τον θάνατο του Βαγγέλη, αλλά σε σχέση με την ίδια την παράσταση. Ο θεατρικός μας πυρήνας έχασε ένα πολύ βασικό του μέλος, αλλά κέρδισε ένα κοινό και μια αγάπη που μας υποχρεώνει να συνεχίσουμε. Αυτό θα ήθελε και ο ίδιος. Αυτό θέλουμε όλοι. Ο θάνατός του μας πλήγωσε, αλλά και μας πείσμωσε. Αντλούμε δύναμη από την υπέρβαση που έκανε κάθε βράδυ που είχαμε παράσταση να παίζει παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε και στα οποία τελικά υπέκυψε…
* Στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης πέρασα τρία πολύ γεμάτα χρόνια. Ήδη από το δεύτερο έτος δούλευα παράλληλα με τις σπουδές μου στο θέατρο και έπαιζα και σε παραστάσεις βραδινές και παιδικές. Θυμάμαι ότι ήμουν μονίμως εξαντλημένη και ταυτόχρονα πανευτυχής. Έτυχε να συνεργαστώ με συμμαθητές μου κατά περίσταση τόσο κατά τη διάρκεια της σχολής όσο και μετά, και δεν αποκλείεται να ξανασυμβεί…
* Αγαπάω το γράψιμο, χωρίς να έχω ασχοληθεί ποτέ επαγγελματικά μ’ αυτό. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, συμμετείχα στην επεξεργασία του νέου έργου τηςMaNonTroppo που ολοκληρώθηκε πριν λίγες βδομάδες. Η διαδικασία ήταν πολύ ευχάριστη, κυρίως γιατί συνδυάζει το γράψιμο κατευθείαν με την θεατρική πράξη και τον επί σκηνής λόγο.
* Αγαπάω πολύ το χορό. Έχω ασχοληθεί από πολύ μικρή ηλικία με σύγχρονο και μπαλέτο. Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι με το φλαμένκο και το έχω λατρέψει. Από αθλητισμό, έκανα ρυθμική πολύ μικρούλα, αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς άλλαξα πορεία από νωρίς και απομακρύνθηκα από τον πρωταθλητισμό. Η σχέση μου με το τραγούδι, είναι η σχέση που έχω μέσα από το θέατρο, όποτε χρειάστηκε να τραγουδήσω σε κάποια παράσταση.
* Δεν ξεχωρίζω κάποια συνεργασία μου μέχρι τώρα. Η καθεμία είναι ψηφίδα της αλυσίδας που με φέρνει στο σήμερα. Σε καμιά δουλειά δεν υπήρξα τυπικά. Προσπαθώ να δίνω πάντα, ό,τι έχω να δώσω και αν είναι εφικτό, και κάτι παραπάνω. Πρόσφατα ανακάλυψα τη χαρά του να δημιουργώ από το μηδέν μία παράσταση. Στο Χαρτοπόλεμο το πράγμα ξεκίνησε από ένα σημείο μηδέν. Κάποιοι άνθρωποι θέλουν να κάνουν μια παράσταση και δημιουργούν το έργο, τη συνθήκη, τη διανομή, τα υλικά… τα πάντα! Ήταν πανέμορφη εμπειρία.
* Φέτος καταπιανόμαστε με ένα ακόμη κείμενο, το Moonwalk του Γιωργή Τσουρή, που θ’ ανέβει στο Από Μηχανής Θέατρο την άνοιξη. Συνεργαζόμαστε σαν εταιρεία Θεάτρου για τρίτη φορά με τον Γιώργο Παλούμπη, με τον οποίο έχουμε βρει νομίζω μια εξαιρετική χημεία. Εύχομαι το ταξίδι να είναι το ίδιο συναρπαστικό. Οι πρόβες ξεκίνησαν παράλληλα με τις παραστάσεις μας στο Γκλόρια Μικρό. Κατά τα άλλα, αγαπάω άπειρα έργα από το κλασικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο και θα ήθελα πολύ να παίξω άλλους τόσους ρόλους. Το θέμα είναι να έρθουν την κατάλληλη στιγμή.
* Μου αρέσει το ιστορικό κέντρο. Πλάκα, Ακρόπολη, Μοναστηράκι. Μ’ αρέσει να περπατάω στην πόλη χωρίς ιδιαίτερο προορισμό. Να χαζεύω τον κόσμο και να μαζεύω ήλιο. Δεν μου αρέσει ο πανικός του κέντρου και οι βάναυσοι ρυθμοί που σου επιβάλλει.
* Στο All4fun μου αρέσει το ότι δίνει βήμα σε παραστάσεις και ανθρώπους που κάνουν μεγάλες προσπάθειες με μικρούς προϋπολογισμούς, και επικοινωνεί τη δουλειά τους. Καθόλου αυτονόητο!
& Αναλυτικές λεπτομέρειες για τον “Χαρτοπόλεμο” ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 21/9/2018
