Μια σύνθεση από τα υλικά της ζωής. Βάζοντας ήχο και καρδιά στις λέξεις. Σαν μια συνενοχή και έναν ειλικρινή διάλογο με το κείμενο και το υλικό του.
Κάπως έτσι ορίζει την υποκριτική η Μάγδα Κόρπη, που αποφάσισε να γίνει ηθοποιός, όταν βρέθηκε να σπουδάζει Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και μετέπειτα του Εδιμβούργου.
Και ειδικότερα όταν άρχισε να θαυμάζει και να μαγεύεται από τα κείμενα, τις ιδέες και τις κοσμοθεωρίες, που φέρουν.
Για τη ρομαντική της φύση ένα ειλικρινές καλλιτεχνικό αποτύπωμα μπορεί να συμβάλλει στην προσπάθεια μας να συνεχίσουμε να υπάρχουμε, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες με χιούμορ και όνειρα.
Η Μάγδα συμμετέχει στο «Καλιφόρνια Ντρίμιν» του Βασίλη Κατσικονούρη, που ξεκίνησε το ταξίδι του μόλις την περασμένη εβδομάδα: «Είναι ένα έργο που αφορά την ενηλικίωση και την ουτοπία. Είναι μια κωμωδία πλοκής που όμως αν και συγκαλυμμένη, έχει πολιτική φόδρα. Ο συγγραφέας του αφουγκράζεται την πραγματικότητα, ενώ με τρυφερότητα δίνει μερικά χαστουκάκια στους ήρωες, που ο καθένας με τον τρόπο του εκπέμπει S.O.S. Μια παρέα νεαρών που έχουν σφηνώσει στο κενό και την ματαίωση. Στην παράσταση παίζω τη Βουβού – μια αθώα, χαρά της ζωής – φοιτήτρια κομμωτικής που πέφτει θύμα ή και όχι της λαχτάρας της να ζήσει κάτι μεγαλύτερο».
Το μικρόβιο της θεατρολογίας εξακολουθεί να υπάρχει μέσα της, αλλά της δίνει παράλληλα την ευκαιρία να φωτίζει ακόμα περισσότερο πτυχές της υποκριτικής της. Όπως και η συνεργασία της ως βοηθού σκηνοθέτη σε καλλιτέχνες, όπως ο Θεόδωρος Τερζόπουλος, ο Τσέζαρις Γκραουζίνις και η δασκάλα της στη δραματική σχολή Αρχή, Λίλλυ Μελεμέ.
«Η δουλειά του βοηθού σκηνοθέτη είναι αρκετά υποτιμημένη. Είναι μια αρμοδιότητα που απαιτεί ευελιξία και ετοιμότητα· είσαι το πίσω μέρος της βάρκας και όλα τα απόνερα πριν το ταξίδι έρχονται πάνω σου. Προσωπικά ευτύχησα, γιατί η συνεργασία μου με τους περισσότερους σκηνοθέτες είναι χρόνια και έχει ουσία. Υπάρχει ένας διάλογος τις πλείστες φορές ανοιχτός, και έτσι πάντα ήμουν άρρηκτα συνδεδεμένη με το εκάστοτε υλικό. Το σπουδαίο κέρδος του να δουλεύεις με μεγάλους καλλιτέχνες είναι να μαθαίνεις τη μεθοδολογία του να μεταφέρεις την σύλληψη σε παραστασιακό υλικό».
Η ίδια προς το παρόν δε σκέφτεται να σκηνοθετήσει, διότι δεν έχει κάτι να της τριβελίζει το μυαλό, όμως δεν το αποκλείει μελλοντικά. Αυτό που αναζητά είναι λυσσαλέους συνεργάτες και συναντήσεις με περίεργους ανθρώπους που στοχεύουν σε μεγάλες ιδέες και αποτελούν για εκείνην ένα ψηφιδωτό…
* Η υποκριτική μπήκε στο μυαλό μου περίπου από τα χρόνια των σπουδών μου-δηλαδή εκείνα της θεατρολογίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών-και έπειτα στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Προέκυψε πολύ ταπεινά, υποκινούμενη από θαυμασμό και μαγεία τόσο για τα κείμενα, όσο και για τις ιδέες και κοσμοθεωρίες που αυτά φέρουν.
* Yποκριτική σημαίνει μια συνενοχή και ένας ειλικρινής διάλογος με το κείμενο και το υλικό του, αλλά και μια εσωτερική ανάγκη να βάλεις ήχο και καρδιά στις λέξεις. Είναι μια σύνθεση απ’ όλα τα υλικά της ζωής.
* Νομίζω πως ένας ηθοποιός αντιμετωπίζει την κρίση στ΄ αλήθεια πολύ δύσκολα. Προσωπικά δυσκολεύομαι αρκετά στο κομμάτι του βιοπορισμού από τη συγκεκριμένη δουλειά.
* Ο αγαπημένος ποιητής Αργύρης Χιόνης έλεγε ότι όπλα του ανθρώπου για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, είναι το χιούμορ και το όνειρο. Νομίζω λοιπόν ότι ένα ειλικρινές καλλιτεχνικό αποτύπωμα μπορεί να συμβάλλει στην προσπάθεια μας να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και να υπάρχουμε.
* Το Καλιφόρνια Ντρίμιν είναι ένα έργο που αφορά την ενηλικίωση και την ουτοπία. Είναι μια κωμωδία πλοκής που όμως αν και συγκαλυμμένη, έχει πολιτική φόδρα. Οι θεατές ελπίζουμε πως βλέπουν μια καλοδουλεμένη παράσταση με σύνθετους χαρακτήρες όπου ο καθένας με τον τρόπο του εκπέμπει S.O.S.
* Ο Βασίλης Κατσικονούρης αφουγκράζεται την πραγματικότητα, ενώ με τρυφερότητα δίνει μερικά χαστουκάκια στους ήρωες: Μια παρέα νεαρών που έχουν σφηνώσει στο κενό και την ματαίωση.
* Η παράσταση μετράει μόλις μια εβδομάδα και αισιοδοξούμε! Με τη Σεβίνα Μαραγκού και τον Γιάννη Ιωάννου ήμασταν συμφοιτητές στην δραματική σχολή Αρχή όπου και μας ένωσε η αγάπη για τον προαναφερόμενο ποιητή Αργύρη Χιόνη. Προσπαθούμε να δομήσουμε έναν πυρήνα . Προστέθηκαν ο Γιώργος Σύρμας και ο σκηνοθέτης μας Θανάσης Χαλκιάς (εξ΄ Αρχής ορμώμενοι επίσης) και κάπως έτσι φτιάξαμε το Καλιφόρνια Ντρίμιν. Στην παράσταση παίζω τη Βουβού – μια αθώα, χαρά της ζωής – φοιτήτρια κομμωτικής που πέφτει θύμα ή και όχι της λαχτάρας της να ζήσει κάτι μεγαλύτερο.
* Παράλληλα με την υποκριτική εργάζομαι και ως θεατρολόγος. Το φετινό καλοκαίρι συνεργάστηκα με το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Caravan Next: Feed the Future που αφορά το Θέατρο στην Κοινότητα και που ηγείται ο Eugenio Barba. Την ελληνική συμμετοχή που πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, είχε αναλάβει ο Αντώνης Διαμαντής. Κάθε θεατρολογική συνεργασία ανάλογα με την υφή και το περιβάλλον, φυσικά και μου φωτίζει πτυχές της υποκριτικής. Αν και οι λέξεις απέχουν από την πράξη, η θεατρολογική έρευνα είναι για εμένα μικρόβιο και ανοίγει νέες διαστάσεις στη μελέτη και τη σύνθεση ρόλου, κλπ.
* Στο Εδιμβούργο ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές σπουδές μου στην Ευρωπαϊκή Δραματολογία. Είναι μια καταπληκτική πόλη όπου ενδείκνυται για θέατρο και διάβασμα. Ήταν από τις καλύτερες χρονιές της ζωής μου. Εκεί ασχολήθηκα με το έργο του Θόδωρου Τερζόπουλου, δεδομένου ότι στη διπλωματική μου εργασία ασχολήθηκα με την μέθοδο του και τις Βάκχες του 1985. Εκεί άνοιξε και ένα τεράστιο κεφάλαιο αναζήτησης καλλιτεχνικής ταυτότητας και ήθους απέναντι στη δουλειά.
* Προς το παρόν δεν σκέφτομαι σοβαρά να φύγω από την Ελλάδα, ωστόσο χαίρομαι πολύ όταν η αλλαγή περιβάλλοντος συνδυάζεται με το θέατρο. Αν δεν αλλάξει κάτι, τον Δεκέμβριο θα παρουσιάσουμε στο θέατρο ZID στο Άμστερνταμ αποσπάσματα της Ασκητικής του Νίκου Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία Αντώνη Διαμαντή στο πλαίσιο του Caravan Next:Feed the Future.
* Η δουλειά του βοηθού σκηνοθέτη είναι αρκετά υποτιμημένη. Είναι μια αρμοδιότητα που απαιτεί ευελιξία και ετοιμότητα· είσαι το πίσω μέρος της βάρκας και όλα τα απόνερα πριν το ταξίδι έρχονται πάνω σου. Προσωπικά ευτύχησα, γιατί η συνεργασία μου με τους περισσότερους σκηνοθέτες είναι χρόνια και έχει ουσία. Υπάρχει ένας διάλογος τις πλείστες φορές ανοιχτός, και έτσι πάντα ήμουν άρρηκτα συνδεδεμένη με το εκάστοτε υλικό. Το σπουδαίο κέρδος του να δουλεύεις με μεγάλους καλλιτέχνες είναι να μαθαίνεις τη μεθοδολογία του να μεταφέρεις την σύλληψη σε παραστασιακό υλικό.
* Η σκηνοθεσία απαιτεί ακρίβεια, παιδεία και όραμα. Για την ώρα δεν έχω κάτι να μου τριβελίζει το μυαλό αλλά δεν το αποκλείω και στο μέλλον.
* Δεν γράφω, αλλά μου αρέσει πολύ να φτιάχνω κολάζ κειμένων για μελλοντική χρήση, όπως και να μεταφράζω. Με το χορό και το τραγούδι ασχολούμαι κάτω από συνθήκες πάρτυ, φίλοι, κλπ.
* Στον κινηματογράφο μου άρεσε πολύ η γραφή της ταινίας του Αλέξη Αλεξίου Τετάρτη 04:45. Θα ήθελα πολύ να συμμετέχω σε μια τέτοια δουλειά! Για την ώρα δεν έχω δουλέψει στην τηλεόραση ενώ η εμπειρία μου στο σινεμά είναι λιγοστή.
* Δεν έχω στο μυαλό μου συγκεκριμένα κείμενα και ρόλους αλλά λυσσαλέους συνεργάτες. Νοιώθω ευγνώμων που οι συνεργασίες μου μέχρι τώρα ήταν συναντήσεις με περίεργους ανθρώπους που στοχεύουν σε μεγάλες ιδέες. Αποτελούν για εμένα ένα ψηφιδωτό και είναι όλοι λίγο η πολύ οι προσλαμβάνουσές μου. Μου άρεσε πολύ η δουλειά του Milo Rau στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών. Ταράχτηκα πολύ και θα ήθελα να τον συναντήσω.
* Στη δραματική σχολή Αρχή της Νέλλυς Καρρά έμαθα την αλφαβήτα της πρακτικής φύσης της υποκριτικής και ήρθα σε επαφή με σημαντικούς δασκάλους και άτομα. Ήταν δύσκολη περίοδος γιατί δούλευα παράλληλα, αλλά είχε τη χάρη της. Δεν μου λείπει όμως.
* Στην Αθήνα μου αρέσει να περπατάω με παρέα και να κουβεντιάζω. Με στενοχωρεί η περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
* Στο All4fun μου αρέσει που μαθαίνω για νέα πρόσωπα και επικροτώ την ανιδιοτελή φτιαξιά του.
& Αναλυτικές πληροφορίες για το “Καλιφόρνια Ντρίμιν” ακολουθούν στο σχετικό link: http://www.all4fun.gr/fun/theater/13273–q-q—-.html
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 27/10/2016