Το πρόσωπο της εβδομάδας: Αγησίλαος Μικελάτος – Ηθοποιός

Από τις περσινές εξετάσεις του τρίτου έτους του Εθνικού Θεάτρου έδειχνε ότι διαθέτει τις προϋποθέσεις να κάνει μια σπουδαία καριέρα στην υποκριτική. Έναν μήνα μετά την αποφοίτηση του η Κατερίνα Ευαγγελάτου τον επέλεξε να παίξει στο Φάουστ στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά και το φετινό καλοκαίρι τον βρίσκει να συμμετέχει στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου με τη «Μητρόπολη».

 

Ο Αγησίλαος Μικελάτος είναι ένας νέος ηθοποιός, ο οποίος έχοντας όλο το μέλλον μπροστά του είναι ικανός να πετύχει πολλά και σημαντικά πράγματα στο θέατρο. Εκεί, όπου νιώθει κάθε φορά ότι γίνεται ξανά παιδί. Και το ότι η σκηνή μετατρέπεται σε μια ατελείωτη παιδική χαρά και χάνεται σ’ αυτή, προσπαθώντας να βρει τη χαμένη αθωότητα, που κάπου την είχε αφήσει όταν ακόμα ήταν μικρός.

 

Με κανόνες που ορίζονται και είναι απαράβατοι, σχεδόν ιεροί. «Η ευγένεια σε συνδυασμό με την πειθαρχία μπορούν να υψώσουν πολιτείες ολόκληρες και η τέχνη είναι δύναμη. Και η δύναμη ευθύνη», μας αναφέρει δίνοντας και μια εικόνα για τη «Μητρόπολη», όπου ανταμώνει ξανά με τον Αργύρη Πανταζάρα, ο οποίος και σκηνοθετεί και παίζει στην παράσταση. 

 

«Οι Άγγελοι 5 τραγωδιών (Βάκχες, Αντιγόνη, Μήδεια, Ηρακλής Μαινόμενος και Οιδίπους Τύραννος) βιώνουν, έρχονται, αφηγούνται και φεύγουν κουβαλώντας όλες τις μνήμες ή θραύσματα αυτών. Και που πάνε είναι το ερώτημα. Σ’ αυτό το σημείο ερχόμαστε εμείς. Νέοι άνθρωποι-ηθοποιοί της ίδιας γενιάς για να δημιουργήσουμε έναν κοινό τόπο συνάντησης γι’ αυτά τα πλάσματα τα οποία έχουν σκοπό να διαφωνήσουν, να συμφωνήσουν μεταξύ τους,  να πάρουν θέση απέναντι στη κοινωνία και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Πόλη του καθενός. Μαζί τους και ο χορός  ο οποίος στέκεται σαν το σημερινό πολίτη στην Αθήνα του 16′ και παρακολουθεί τα γεγονότα αδύναμος, ένας ζωντανός μάρτυρας αλλεπάλληλων τραγωδιών. Σαφέστατα αυτές οι έννοιες συνδέονται με το σήμερα και ειδικά όσον αφορά τους νέους ανθρώπους αυτής της χώρας όπου σαν άλλοι άγγελοι και αυτοί, βλέπουν τα γεγονότα και τις εξελίξεις, στέκονται άφωνοι μπροστά σ’ αυτόν τον παραλογισμό της Ελλάδας, ίσως βγάζουν κάποια ψελίσματα, ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την κατάσταση και η μόνη διέξοδος είναι η φυγή. Η φυγή σε ξένους τόπους για τη δημιουργία ίσως της δικιάς τους Μητρόπολης. Έτσι όπως αυτοί την φαντάστηκαν. Εκεί, που αυτοί θέλουν να ανήκουν».

 

Έχοντας συμμετάσχει ήδη σε μικρού μήκους ταινίες ο Αγησίλαος, που διαθέτει και μια ιδιαίτερη φωνή, η οποία σε κερδίζει αμέσως ανυπομονεί να πραγματοποιήσει και το κινηματογραφικό ντεμπούτο σε ταινία μεγάλου μήκους και του ευχόμαστε η επιθυμία του να πραγματοποιηθεί λίαν συντόμως…

 

* Από το σχολείο κιόλας μου είχε καρφωθεί η ιδέα της υποκριτικής χωρίς να έχω ιδιαίτερες επιρροές. Με τραβούσε αυτό το παιχνίδι περισσότερο από τ’ άλλα. Συνέχεια έλεγα ναι σε οποιοδήποτε θεατρικό έργο ανέβαζε το σχολείο μου. Όταν έφθασε η ώρα των πανελλαδικών αναγκαστικά στρώθηκα στο διάβασμα παρόλο που η σκέψη μου ήταν στην υποκριτική. Παρότι πέρασα στα ΜΜΕ του Kαποδιστριακού  έψαχνα να βρω πώς και πού μπορεί κάποιος να ασχοληθεί επαγγελματικά με το θέατρο και έτσι βρέθηκα στα σκαλιά του Εθνικού.

 

* Νομίζω ότι η μεγαλύτερη ευχαρίστηση στην υποκριτική κρύβεται στο ρήμα, που χρησιμοποιούμε όταν πάμε στη δουλειά μας. ΠΑΙΖΩ.  Είναι ευλογία η δουλειά σου να είναι ένα παιχνίδι. Ακριβώς σαν τα παιδιά. Η σκηνή είναι η παιδική χαρά όπου μέσα σ αυτή τα παιδιά-ηθοποιοί παίρνουν ό,τι μορφή μπορείς να φανταστείς. Ωστόσο οι κανόνες που ορίζονται κάθε φορά είναι αυστηροί, απαράβατοι σχεδόν ιεροί. Αυτή είναι για μένα η ευχαρίστηση. Να χάνεσαι κάθε φορά μέσα σ’ αυτή την ατελείωτη παιδική χαρά και να προσπαθείς διαρκώς να βρεις τη χαμένη σου αθωότητα που κάπου την άφησες σαν παιδί. Είναι εκεί.

 

* Ένας νέος ηθοποιός αντιμετωπίζει τη κρίση, δημιουργώντας ευκαιρίες. Όλα είναι στο χέρι μας, τίποτα δεν σου χαρίζεται. Ειδικά σαν νέοι οφείλουμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να βρούμε ανθρώπους που μας εκφράζουν και έχουμε κοινούς κώδικες επικοινωνίας ώστε να υπάρξει με αυτό τον τρόπο το έδαφος για τη διεκδίκηση ενός καλύτερου πολιτιστικού μέλλοντος.

 

* Η τέχνη οφείλει να προφητεύει και να δίνει λύσεις γιατί το ισχυρότερο όπλο της, είναι η αλήθεια που κρύβει μέσα της. Ξεσκεπάζει κάθε τι ψεύτικο και σοβαροφανές. Η τέχνη είναι από τις λίγες σανίδες σωτηρίας όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλο τον κόσμο. Αν το βάρος το ρίξουμε στην προώθηση του πολιτισμού αυτής της χώρας μπορούμε να βγούμε εν καιρό από πολλά προβλήματα που μας βασανίζουν. Η Τέχνη είναι δύναμη και η δύναμη ευθύνη.

 

* Εντελέχεια: Εν-τέλος-έχειν. Δηλαδή,έχει κάποιο σκοπό η παράσταση Μητρόπολη στο μικρό θέατρο της Επιδαύρου. Οι Άγγελοι 5 τραγωδιών (Βάκχες, Αντιγόνη, Μήδεια, Ηρακλής Μαινόμενος και Οιδίπους Τύραννος) βιώνουν, έρχονται, αφηγούνται και φεύγουν κουβαλώντας όλες τις μνήμες ή θραύσματα αυτών. Και που πάνε είναι το ερώτημα. Σ’ αυτό το σημείο ερχόμαστε εμείς. Νέοι άνθρωποι-ηθοποιοί της ίδιας γενιάς για να δημιουργήσουμε έναν κοινό τόπο συνάντησης γι’ αυτά τα πλάσματα τα οποία έχουν σκοπό να διαφωνήσουν, να συμφωνήσουν μεταξύ τους, να συνδιαλλαγούν, να πάρουν θέση απέναντι στη κοινωνία και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Πόλη του καθενός. 

 

* Μαζί τους και ο χορός  ο οποίος στέκεται σαν το σημερινό πολίτη στην Αθήνα του 16′ και παρακολουθεί τα γεγονότα αδύναμος, ένας ζωντανός μάρτυρας αλλεπάλληλων τραγωδιών. Σαφέστατα αυτές οι έννοιες συνδέονται με το σήμερα και ειδικά όσον αφορά τους νέους ανθρώπους αυτής της χώρας όπου σαν άλλοι άγγελοι και αυτοί, βλέπουν τα γεγονότα και τις εξελίξεις, στέκονται άφωνοι μπροστά σ’ αυτόν τον παραλογισμό της Ελλάδας, ίσως βγάζουν κάποια ψελίσματα, ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την κατάσταση και η μόνη διέξοδος είναι η φυγή. Η φυγή σε ξένους τόπους για τη δημιουργία ίσως της δικιάς τους Μητρόπολης. Έτσι όπως αυτοί την φαντάστηκαν. Εκεί, που αυτοί θέλουν να ανήκουν.

 

* Υποδύομαι τον Άγγελο από την Αντιγόνη ο οποίος φέρει και ένα μέρος από την ιστορία του Αίμονα και το τραγικό τέλος του έρωτα του για την Αντιγόνη. Στη Μητρόπολη ο Αργύρης δεν έχει μόνο τη θέση του σκηνοθέτη  αλλά και αυτή του ερμηνευτή-συμπαίκτη οπότε το να συναντιόμαστε ξανά σκηνικά μόνο χαρά μπορεί να με γεμίζει. Υπάρχει μια βαθιά αμοιβαία εκτίμηση και θέλω να τον ευχαριστήσω πολύ για την μέχρι τώρα καλλιτεχνική μας πορεία.

 

* Η πρόταση της Κατερίνας Ευαγγελάτου για τον Φάουστ ήρθε σε ένα πολύ κομβικό σημείο, ένα μήνα ύστερα από την αποφοίτηση μου απ’ τη σχολή. Νιώθω την ανάγκη να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γι αυτό το δώρο.Η εμπειρία το να συνεργάζεσαι με ανθρώπους που ξέρουν τόσο καλά τη δουλειά τους, έχουν ήθος, όραμα αλλά και την πρόθεση να τα μοιραστούν όλα αυτά μαζί σου, είναι ανεκτίμητο. Η πειθαρχία σε συνδυασμό με την ευγένεια μπορεί να υψώσει πολιτείες ολόκληρες.

 

* Έχω αποφοιτήσει εδώ και ένα χρόνο απ’ τη σχολή του Εθνικού θεάτρου και νιώθω ευτυχής και ευγνώμων που έχω τη δυνατότητα να συνεργάζομαι με ανθρώπους που σέβομαι και εκτιμώ. Η χρονιά αυτή ήταν άκρως δημιουργική και έντονη. Από τα χρόνια στη σχολή μου λείπουν στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ και πάντα θα με συντροφεύουν. Μου λείπουν κάποιοι συμμαθητές μου που δεν μπορούμε λόγω προγραμμάτων να βρισκόμαστε τόσο συχνά, όπως παλιά. Είναι μεγάλη η χαρά να βλέπεις επί σκηνής τους συμμαθητές σου.

 

* Στον κινηματογράφο οι λειτουργίες που πρέπει να έχεις ως ηθοποιός είναι αρκετά διαφοροποιημένες από το θέατρο. Μια μικρή σου κίνηση μπορεί να σημαίνει χιλιάδες συναισθήματα για μια κάμερα κινηματογράφου. Στο θέατρο, όμως, οφείλεις να σκεφτείς ότι πρέπει να το δει και η τελευταία σειρά αυτό που κάνεις. Παίζεις με άλλους όρους, με άλλους κώδικες. Έχω κάνει κάποιες ταινίες μικρού μήκους. Σίγουρα μ’ ενδιαφέρει ο χώρος του κινηματογράφου και δη η εμπειρία μιας μεγάλου μήκους ταινίας. Στον κινηματογράφο θα επιθυμούσα να συνεργαστώ με τον Γιώργο Φουρτούνη, τον Γρήγορη Ρέντη και τον David Lynch.

 

* Η Αθήνα είναι η πόλη που μεγάλωσα. Εδώ νιώθω οικεία. Είναι η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, οι συνεργάτες μου, εδώ παλεύω για τα όνειρά μου. Είναι λοιπόν μια πόλη πολύ σημαντική για μένα. 

 

*Στο All4fun μ’ αρέσει ο πλουραλισμός που έχει στα θέματα του και το βήμα που δίνει κυρίως σε νέους καλλιτέχνες να δείξουν τις δράσεις και τα έργα τους.

 

& Aναλυτικές λεπτομέρειες για τη «Μητρόπολη» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/13137-q-q-.html

Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 4/7/2016