Aννούσκα, σβήσε τη σόμπα μου
φτάνει η ζέστα των ματιών σου
θυμήσου το ουάν-στεπ,
οι άλλοι ας αντικαθιστούν τον έρωτα με τσάι.
Αννούσκα, τα χρόνια πέρασαν
κι όμως εκεί στη γέφυρα του Νεβά
στέκει δεμένος πάντα ένας άνθρωπος
με τα σκοινιά των στίχων.
Αννούσκα, με βόλεψε το ξενικό σου όνομα.
Eπιμέλεια: Πελαγία Μπότση, 26/10/2013