Περπατώντας αντικριστά στο ηλιοβασίλεμα
Σου ζητώ αγάπη
Κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις
Σου εξηγώ
Είμαι μόνος και απροστάτευτος
Σε έναν κυνικό κόσμο
Δεν ξέρεις το πραγματικό μου όνομα
Δε σε αφήνω να με γνωρίσεις
Ζητώ μόνο ένα πράγμα,
Αγάπη.
Ζητιανεύω μια αγκαλιά
Θα κάνω τα πάντα για μια αγκαλιά
Θα σε γελάσω
Θα κλάψω
Θα παλέψω
Θα χορέψω τις σκέψεις σου
Δε με νοιάζει να πέσω
Αρκεί να πέσω στη δική σου αγκαλιά
Ερωτεύσου με για μια στιγμή
Μια στιγμή είναι αρκετή
Ανοίγω τα χέρια μου και περιμένω
Ζητιάνος του έρωτα
Αυτό είναι το όνομά μου
Είμαι ρακένδυτος
Μέχρι να με ντύσεις με τα φτερά σου
Διψάω
Μέχρι να με δροσίσεις με την φρεσκάδα σου
Στέγη μου ο ουρανός
Με αστέρια τα μάτια σου
Τραγουδώ μελωδία πόνου
Που γεννά η απουσία σου
Ζητώ κέρματα στοργής
Μια αγκαλιά είναι αρκετή
Για να βρω κατάλυμα για απόψε.
Σε έχω τόσο ανάγκη.
Όταν έρθεις
Όταν μου δώσεις προσοχή
Θα γραπωθώ στην αγκαλιά σου
Και δε θα φύγω
Μέχρι να με ρίξεις καταγής
Μέχρι να μου πεις
«Ζητιάνε φύγε από μπροστά μου»
Τότε θα καταλήξω ξανά
Στους δρόμους να ζητιανεύω
Να πονάω
Αλλά τότε δε θα είμαι ρακένδυτος
Τα φτερά του έρωτα δε θα βγουν
Τότε ο ουρανός δε θα είναι σκοτεινός
Γιατί τα αστέρια θα χορεύουν
Σχηματίζοντας το κορμί σου
Το κορμί που αγκάλιασε έναν ζητιάνο
Και του έδωσε σπίτι.
Toυ Αναστάση Πινακουλάκη, 15/4/2013