16 Ιουλίου σήμερα… Βρισκόμαστε πλέον στα μέσα του καλοκαιριού, στην «καρδιά» της πιο ανέμελης, ξέγνοιαστης και ζεστής εποχής του χρόνου. Ο υδράργυρος ανεβαίνει, αλλά κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, ο καύσωνας θα περάσει και θα δροσίσει ξανά.
Το καλοκαίρι σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι, αλλά η αλήθεια είναι ότι κουβαλάει μια μαγευτική ομορφιά. Είναι ονειρικό, μυθικό και μεθυστικό. Το καλοκαίρι θωρείται η εποχή του χρόνου όπου στήνονται τα όνειρα. Ανανεώνει και διεγείρει τις αισθήσεις. Γίνεται πηγή αστείρευτης έμπνευσης καλλιτεχνών και λογοτεχνών. Την εποχή του καλοκαιριού πολλοί άνθρωποι του πνεύματος αφιέρωσαν τις λέξεις τους για να το περιγράψουν.
Ας δούμε «Το Καλοκαίρι» μέσα από τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη.
Σώμα του καλοκαιριού
Πάει καιρός που ακούστηκεν η τελευταία βροχή
Πάνω από τα μυρμήγκια και τις σαύρες
Τώρα ο ουρανός καίει απέραντος
Τα φρούτα βάφουνε το στόμα τους
Της γης οι πόροι ανοίγουνται σιγά σιγά
Και πλάι απ’ το νερό που στάζει συλλαβίζοντας
Ένα πελώριο φυτό κοιτάει κατάματα τον ήλιο.
Ποιος είναι αυτός που κείτεται στις πάνω αμμουδιές
Ανάσκελα φουμέρνοντας ασημοκαπνισμένα ελιόφυλλα
Τα τζιτζίκια ζεσταίνονται στ’ αυτιά του
Τα μυρμήγκια δουλεύουνε στο στήθος του
Σαύρες γλιστρούν στη χλόη της μασχάλης
Κι από τα φύκια των ποδιών του αλαφροπερνά ένα κύμα
Σταλμένο απ’ τη μικρή σειρήνα που τραγούδησε:
Ω σώμα του καλοκαιριού, γυμνό, καμένο
Φαγωμένο από το λάδι κι από το αλάτι
Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς
Μεγάλο ανέμισμα της κόμης λυγαριάς
Άχνα βασιλικού πάνω από το σγουρό εφηβαίο
Γεμάτο αστράκια και πευκοβελόνες
Σώμα βαθύ πλεούμενο της μέρας!
Έρχονται σιγανές βροχές ραγδαία χαλάζια
Περνάν δαρμένες οι στεριές στα νύχια του χιονιά
Που μελανιάζει στα βαθιά μ’ αγριεμένα κύματα
Βουτάνε οι λόφοι στα πηχτά μαστάρια των νεφών
Όμως και πίσω απ’ όλα αυτά χαμογελάς ανέγνοια
Και ξαναβρίσκεις την αθάνατη ώρα σου
Όπως στις αμμουδιές σε ξαναβρίσκει ο ήλιος
Όπως μες στη γυμνή σου υγεία ο ουρανός.
Οδυσσέας Ελύτης
Ο Οδυσσέας Ελύτης (1911-1996) είναι κορυφαίος Έλληνας ποιητής και ζωγράφος. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης με καταγωγή από τη Μυτιλήνη. Το πραγματικό του όνομα ήταν Οδυσσέας Αλεπουδέλης. Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές μας, που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1979. Αποτέλεσε ένα από τα επίλεκτα μέλη της λεγόμενης «Γενιάς του ‘30» στον χώρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας, χαρακτηριστικό της οποίας, όσον αφορά την ελληνική της διάσταση, υπήρξε το ιδεολογικό δίλημμα ανάμεσα στην ελληνική παράδοση και τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό. Ο ίδιος ο Ελύτης χαρακτήριζε τη δική του θέση στη γενιά αυτή ως παράξενη, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Από το ένα μέρος ήμουνα ο στερνός μιας γενιάς, που έσκυβε στις πηγές μιας ελληνικότητας, κι απ’ την άλλη ήμουν ο πρώτος μιας άλλης που δέχονταν τις επαναστατικές θεωρίες ενός μοντέρνου κινήματος»
Επιμέλεια στήλης: Σπυράντα Αναμούρογλου