Ήταν Παρασκευή θυμάμαι, όταν μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να πάω μια βραδινή βόλτα στο κέντρο της Αθήνας. Τα πρώτα τηλέφωνα είχανε ήδη πέσει και το μόνο που έμενε ήταν το μέρος το οποίο θα επιλέγαμε. Είχαμε βαρεθεί η αλήθεια είναι, όλα εκείνα τα συνηθισμένα εναλλακτικά στέκια δίχως ταυτότητα και δίχως προσωπικό ύφος και στυλ. Στο τραπέζι έπεσε και η δική μου πρόταση για το wine bar « Fabrica De Vino» η οποία έγινε αμέσως αποδεκτή καθώς όλοι είχαμε διάθεση για ένα ποτήρι λευκό κρασί.
To « Fabrica de Vino» βρίσκεται στην καρδιά του κέντρου της Αθήνας και συγκεκριμένα στην οδό Εμμανουήλ Μπενάκη, αριθμός 3. Κλείνει σχεδόν 2 χρόνια λειτουργίας, επιτυχώς θα έλεγα καθώς συνεχώς μας μαγεύει ευχάριστα τόσο με τις οινολογικές όσο και με τις γαστρονομικές εκπλήξεις του.
Eίναι μαγαζί που δύσκολα το πιάνει το μάτι σου καθότι βρίσκεται μέσα σε στενό. Αλλά αυτή θα έλεγα πως είναι και η μαγεία του. Μικρό σε πλάτος, όμορφο, εναλλακτικό μαγαζί, με φωτεινή ευδιάκριτη επιγραφή που σε κερδίζει αμέσως.
Να, είναι σαν να σε τραβάει κάτι και σε κάνει να θες να το εξερευνήσεις αμέσως. Μπαίνοντας στο χώρο και συγκεκριμένα στη δεξιά πλευρά του μαγαζιού θα δείς πληθώρα κρασιών, που περιμένουν να τα δοκιμάσεις. Στο βάθος θα δεις την μικρή κουζίνα του μαγαζιού η οποία σε ταξιδεύει αμέσως με της μυρωδιές της.
Η αλήθεια είναι πως δυσκολευτήκαμε να βρούμε τραπέζι, μιας και από νωρίς η προσέλευση του κόσμου είναι μεγάλη. Εντύπωση προκαλούν τα τραπέζια του μαγαζιού με την ξύλινη επένδυση ενώ μεγαλύτερη εντύπωση μας προκάλεσε ο μικρός και ιδιαίτερος θα ήθελα να προσθέσω χώρος που βρίσκεται στο βάθος του. Χώρος με λίγα τραπέζια, όμορφα διακοσμημένος με παλιά αντικείμενα, πίνακες και αντίκες που σε παραπέμπει σε κάποιο παλαιό αρχοντικό σπίτι. Τόσο ζεστός και ταυτόχρονα τόσο άμεσος χώρος.
Όσο για το προσωπικό του μαγαζιού, τι μπορώ να πω. Ευγενικό και πρόθυμο να μας βοηθήσει στην επιλογή του κρασιού. Ξεφυλλίζοντας τον κατάλογο διαπιστώνεις πως οι τιμές σε εκπλήσσουν ευχάριστα τόσο για τα κρασιά όσο και για τα μικρογεύματα-tapas που μπορείς να γευτείς. Ο σερβιτόρος μας εξέπληξε θετικά όταν μας ρώτησε αν επιθυμούσαμε να προμηθευτούμε κάποιο κρασί από το μαγαζί και να το πάρουμε μαζί φεύγοντας. Σπάνιο και πρωτοποριακό για wine bar θα έλεγα να έχεις την δυνατότητα να αγοράζεις επί τόπου το κρασί της αρεσκείας σου.
Eμείς σαν γνήσιοι πάντα πότες, επιλέξαμε να παραγγείλουμε το ποτήρι των 150ml (Αξίζει να σημειωθεί πως το μαγαζί διαθέτει και ποτήρι των 70ml για τους λιγότερο τολμηρούς πότες). Δυσκολευτήκαμε πολύ η αλήθεια είναι στην επιλογή του κρασιού καθώς οι ετικέτες είναι πολλές και τα διλήμματα επίσης μεγάλα.
Διαβάζοντας εκτενέστερα τον κατάλογο, το μάτι μου έπεσε σε κάποιες ποικιλίες κρασιών οι οποίες από όσο γνωρίζω είναι δυσεύρετες. Βλέπε Μούχταρο, Μαύρο Καλαβρύτικο, Σιδερίτης, Βουδόματο καθώς και σε κάποιους έλληνες παραγωγούς που σπάνια θα συναντήσεις σε κάποιο συνηθισμένο wine bar. Όσον αφορά τα μικρογεύματα και τα tapas προτείνω ανεπιφύλακτα την ποικιλία με τα λουκάνικα η οποία θα σε κερδίσει με την πρώτη φορά που θα τα δοκιμάσεις.
Συνεχίζοντας την υπέροχη βραδιά μας στη «Fabrica de Vino» και ήδη πίνοντας το δεύτερο κρασί μας παρατηρούσαμε πως οι θαμώνες του μαγαζιού κατευθύνονταν προς το κάτω μέρος του μαγαζιού το οποίο δεν είχαμε προλάβει να εξερευνήσουμε ακόμη. Δεν χάσαμε την ευκαιρία και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχαμε προσεγγίσει τον χώρο. Η μόνη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό για να τον περιγράψω είναι Μυσταγωγία. Γύρω σου ξύλινα κυλινδρικά τραπέζια, παραδοσιακές ξύλινες καρέκλες, κρασιά στοιβαγμένα με πολύ δημιουργικό θα έλεγα τρόπο σε γυάλινες ντουλάπες «κεντημένες» με ξύλο, ενώ όλος ο χώρος χτισμένος από πέτρα. Ένα σύγχρονο κελάρι μέσα στην καρδιά της Αθήνας. Σκέτη μαγεία. Θαρρούσες πως βρισκόσουν σε κάποιο κάστρο. Θαρρούσες πως δεν ήσουν από δω πως ήσουν από έναν άλλο κόσμο.
Η Μυρτώ και ο Δαμιανός ήταν εκείνοι που θα μας κρατούσαν συντροφιά εκείνο το βράδυ. Παραγγείλαμε και τρίτο κρασί, είναι που το σήκωνε το κλίμα. Υπό τον ήχο του Θανάση Παπακωνσταντίνου, της Μελίνας Κανά, του Σωκράτη Μάλαμα καθώς και άλλων τραγουδοποιών ταξιδέψαμε μαζί τους και ήπιαμε ευχάριστά το κρασί μας. Γίναμε θα έλεγα μια παρέα τόσο με τα παιδιά όσο και με τους υπόλοιπους θαμώνες του μαγαζιού. Τόσες σκέψεις και τόσα συναισθήματα. Και να σκεφτείτε πως όλα αυτά εκχυλίστηκαν ένα τυχαίο βράδυ Παρασκευής.
Ναι αυτή ήταν λοιπόν η «Fabrica de Vino». Ένα wine bar διαφορετικό από όλα τα άλλα. Ένα wine bar όπου σέβεται τον πελάτη και πρωτίστως τον κάνει να νιώθει άνετα και οικεία. Όσο για εκείνη την νύχτα… Μονάχα αυτό έχω να πω: Τη νύχτα οι τοίχοι της πόλης μιλάνε για ανθρώπους που δεν είναι από δω, που έρχονται από αλλού, από μια άλλη νύχτα…
Της Έφης Θάνου, 4/3/2013