Διαβάζοντας τον τίτλο «Χοντροί άντρες με φούστες» σκέφτηκα ότι πρόκειται για κωμωδία πιθανότατα. Ξεκινώντας όμως η παράσταση, η ένταση του συναισθήματος που εκπέμπουν αρχικά η Μαρία. Γεωργιάδου και έπειτα ο Δημήτρης. Μακαλιάς με καθηλώνει να παρακολουθώ ένα σκληρό και ανελέητο δράμα για το πώς μια κατάσταση μπορεί να οδηγήσει έναν ήδη διαταραγμένο άνθρωπο στην ακρότητα και μια ήδη διαταραγμένη σχέση στο επίπεδο της τρέλας.
Εξαιρετικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς σε μια παράσταση με ποικίλες απαιτήσεις. Ωστόσο, η μεγαλύτερη αποκάλυψη κατ’εμέ ήταν ο Μακαλιάς. Αν και με είχε προϊδεάσει για το ταλέντο του από την “Κατσαρίδα”, η πλαστικότητα στην υποκριτική του τέχνη, oι ταχύτατες εναλλαγές στο ύφος και την ομιλία με άφησαν άναυδη για τις δυνατότητες του.
Σκηνοθετικά πολύ πετυχημένο, με ένα σκηνικό όμορφο, λιτό και χρηστικό, τόσο όσο ακριβώς για να ισορροπεί την ένταση του κειμένου και της υποκριτικής τέχνης την οποία πλαισιώνει.
Σαφέστατα ακατάλληλο για ανηλίκους και πολύ βωμολοχικό, το «Χοντροί άντρες με φούστες» είναι μία από τις παραστάσεις που σε αφήνει σοκαρισμένο για ώρες ή μέρες να αναρωτιέσαι σε τι ψυχοπαθολογικά μονοπάτια μπορεί τελικά να οδηγηθεί μια αθώα ψυχή από έναν παντελώς αδιάφορο, ή στον αντίποδα, έναν πολύ υπερπροστατευτικό γονιό.
Εν τέλει, είναι ένα έργο καθαρά κοινωνικό, παρά τις μικρές εξαιρέσεις black humour, και αυτό διότι βασίζεται στο πολύ δυνατό και σκοτεινό, αρρωστημένο θα έλεγε κανείς, κείμενο του Nicky Silver, βουτώντας χωρίς αλεξίπτωτο ή μπουκάλα στα πιο ενστικτώδη πάθη της ανθρώπινης ψυχής.
Μια συγκλονιστική παράσταση που μπορεί να σοκάρει τις συντηρητικές ή ευαίσθητες ψυχές, ωστόσο, αξίζει κανείς να τη δει καθώς η υποκριτική της αρτιότητα θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό θεατή.
Aναλυτικές λεπτομέρειες για την παράσταση ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/4860–104.html
Της Νάζης Τσιλιγκερίδου, 21/12/2012