Σε ένα θέατρο εξαιρετικά καλαίσθητο και φιλόξενο, παρακολουθήσαμε την παράσταση “Ακρότητες” του Αμερικανού συγγραφέα William Mastrosimone.
Το πρώτο πράγμα που μας εξέπληξε ευχάριστα όταν μπήκαμε στην αίθουσα, ήταν το πολύ επιμελημένο, πλούσιο σκηνικό της Ελένης Σουμή. Πραγματικά, σε μια εποχή λιτότητας σε όλα ήταν κάτι που μας έχει λείψει.Το σκηνικό αναπαριστά το εσωτερικό ενός σπιτιού.
Στο σπίτι αυτό κινείται μια νέα κοπέλα, η Μάρτζορι, που εκείνη τη στιγμή είναι μόνη της. Όχι για πολύ όμως.
Η Μάρτζορι (Ελεονόρα Αντωνιάδου) λίγο αργότερα θα δεχτεί το τσίμπημα μιας σφήκας, την οποία, σαφώς εκνευρισμένη, θα εξουδετερώσει, αλλά δε θα αρκεστεί σε αυτό. Αμέσως μετά θα την κάψει με την κάφτρα του τσιγάρου της, απολαμβάνοντάς το. Ένα στοιχείο που παρασκηνιακά δείχνει πράγματα για εκείνη.
Στη συνέχεια δέχεται την επίσκεψη ενός αγνώστου νέου άνδρα (Θοδωρής Αντωνιάδης), που με διάφορες δικαιολογίες προσπαθεί να εξηγήσει γιατί την επισκέφθηκε. Ενώ η Μάρτζορι είναι έτοιμη να τον πετάξει έξω από το σπίτι της, συμβαίνει το αναπάντεχο. Ο άνδρας αυτός της επιτίθεται και προσπαθεί να τη βιάσει!
Εκείνη αντιστέκεται με λύσσα, αργότερα γίνεται πιο διαλλακτική για να τον ηρεμήσει, και τέλος θα καταφέρει να τον εξουδετερώσει, ρίχνοντάς του στα μάτια ένα τοξικό υγρό. Ο εφιάλτης της παίρνει τέλος και αρχίζει ο εφιάλτης του.
Τον δένει, τον πετάει μέσα στο τζάκι, του ρίχνει και άλλα υγρά, τον χτυπάει.
Υψηλές εντάσεις, συναισθηματικές και ηχητικές, γεμίζουν τον χώρο. Εκείνος ουρλιάζει από τον πόνο, εκείνη φωνάζει.
Ο βιασμός δεν συντελέστηκε, αλλά ο δράστης πρέπει να πληρώσει ακριβά την απόπειρα, για να γίνει ο κόσμος καλύτερος!
Λίγο αργότερα φθάνουν στο σπίτι οι φίλες της (Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου και Σοφία Αγγελικοπούλου), οι οποίες γίνονται μάρτυρες του τραγικού γεγονότος. Εκεί αρχίζει να τις συνεπαίρνει όλες η δίνη του “τι πρέπει να γίνει τώρα”.
Η Μάρτζορι δεν έχει διλήμματα. Αφού δεν έγινε ο βιασμός και η επίθεση δεν άφησε πάνω της σημάδια για απόδειξη, πρέπει αυτός να ομολογήσει ότι είναι επίδοξος βιαστής γυναικών, αλλιώς θα τον σκοτώσει.
Οι φίλες της, εκ των οποίων η μια αποκαλύπτεται ότι είχε βιαστεί στην τρυφερή ηλικία των 15 ετών, τη μια στιγμή νιώθουν ενσυναίσθηση για τη φίλη τους και την άλλη για το μαρτύριο του θύτη, σχεδόν τυφλού από τα τοξικά υγρά, Ραούλ. Θέλουν να καλέσουν την αστυνομία, αλλά η Μάρτζορι είναι κάθετη: αστυνομία θα καλέσουν μόνο αφού αυτός ομολογήσει.Η ένταση στο σπίτι συνεχίζεται. Φωνές από όλους, καυγάδες και θρήνοι.
Σε όλην αυτήν τη διάρκεια, ο Ραούλ κινείται εξαιρετικά χειριστικά προς τις γυναίκες, άλλοτε εκλιπαρώντας τες να τον λυπηθούν στην κατάσταση που βρίσκεται, άλλοτε βρίζοντας τη Μάρτζορι για τη σκληρότητά της και προσπαθώντας να αποσπάσει τον οίκτο των άλλων δυο γυναικών.
Στο τέλος και μετά την ομολογία του, θα καλέσουν την αστυνομία με τη συναίνεση της Μάρτζορι που πια αισθάνεται δικαιωμένη και λυτρωμένη. Ο “πόλεμος” πήρε τέλος. Η τελευταία επιθυμία του Ραούλ πριν έλθει η αστυνομία, είναι να ξαναμπεί μέσα στο τζάκι, όπου ξαπλώνει σε εμβρυακή στάση και “ακούει” ένα παιδικό τραγούδι. Όλα τελείωσαν για κείνον, καμιά ασφάλεια πια, καμιά παιδικότητα και καμιά μητέρα δε μπορεί να τον σώσει από αυτό που έρχεται.
Πρόκειται για μια παράσταση, άκρως επίκαιρη θεματολογικά, που προορίζεται για γερά νεύρα. Ο σκηνοθέτης Νίκος Δαφνής έχει δώσει πολλή ένταση στις ερμηνείες των πρωταγωνιστών του, ώστε να μας κάνει να νιώσουμε πραγματικά στο πετσί μας τα τεκταινόμενα.
Οι δυο βασικοί πρωταγωνιστές Ελεονόρα Αντωνιάδου και Θοδωρής Αντωνιάδης δίνουν επί σκηνής τον καλύτερο εαυτό τους, καταναλώνοντας μεγάλη ποσότητα ενέργειας. Ειδικά η σκηνή της απόπειρας βιασμού μάς εντυπωσίασε με τον υψηλό ρεαλισμό της. “
Ματώνουν” και οι δυο τους.
Η Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου και η Σοφία Αγγελικοπούλου ακολουθούν το ρυθμό και είναι οι πόλοι που μας οδηγούν στον γενικότερο προβληματισμό, τι πρέπει να κάνουμε σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Εξαιρετικές και οι δυό, η Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου με τη στιβαρότητα της ερμηνείας της και η Σοφία Αγγελικοπούλου (το θύμα που ποτέ δε μίλησε) με την ευθραυστότητά της.
Συμπερασματικά κάτι πολύ ωραίο γίνεται και φέτος σε αυτό το θέατρο. Κάτι πολύ ωραίο, που δεν πρέπει να χάσουμε!
Ε.Δ., 11/1/2023
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση:Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία:Νίκος Δαφνής
Σκηνικά:Ελένη Σουμή
Κοστούμια:Ελένη Παπαδοπούλου
Μουσική επιμέλεια, Βοηθός σκηνοθέτη: Κων/να Σαραντοπούλου
Φωτισμοί:Αλέξανδρος Πολιτάκης
Φωτογραφίες:Σπύρος Περδίου
Trailer:Στέφανος Κοσμίδης ~ ORKI
Παίζουν οι ηθοποιοί: Θοδωρής Αντωνιάδης, Ελεονώρα Αντωνιάδου Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου,Σοφία Αγγελικοπούλου
Πρεμιέρα: Σάββατο 19 Νοέμβρη 2022
Παραστάσεις:Σάββατο στις 9μμ. & Κυριακή στις 6:30μμ.
Προπώληση εισιτηρίων μέσω viva.gr: https://www.viva.gr/tickets/theater/akrotites/extremities/
Γνωρίζετε ότι:
Μόνο το 4% των βιασμών και το 9% από τις απόπειρες βιασμού φτάνουν στο δικαστήριο;
Μόνο το 2% των υποθέσεων που παρουσιάζουν πειστήρια οδηγούν τους δικαστές σε καταδικαστική απόφαση και το βιαστή στη φυλακή;
Κάθε βιαστής που συλλαμβάνεται έχει διαπράξει (κατά μέσο όρο) 29 βιασμούς, ή απόπειρες βιασμού;