Από κάθε άποψη ο Ρήσος του Ευριπίδη (;) είναι μία παράσταση που προκάλεσε αμέσως το ενδιαφέρον του θεατρικού κοινού της Αθήνας. Και όχι άδικα. Η δυσκολία να συμπεριλάβει κανείς το έργο σε συγκεκριμένο δραματικό είδος, η αμφιλεγόμενη πατρότητά του, ο χώρος διεξαγωγής, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά για έναν τέτοιο σκοπό και αποτέλεσε κύρια έμπνευση για τους συντελεστές, οι τολμηρές τεχνικές σκηνοθεσίας, καθώς και η εικαστική ματιά της παράστασης είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που την τοποθετούν στις πιο πρωτοπόρες του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών.
Το πρώτο μέρος ξεκινάει με αποσπάσματα από τα κείμενα του Αριστοτέλη («Ο τόπος», «Περί ενυπνίων», «Τα ήθη των νέων») τα οποία από τα μεγάφωνα συνόδευαν τον τριαντάλεπτο περίπατό μας κυκλικά του χώρου του Λυκείου και με τους ηθοποιούς να προβαίνουν σε μια ποικιλία κινήσεων ζεστάματος – χορογραφίας – πάλης, είδαμε τον ήλιο να δύει, τους προβολείς να ανάβουν και όλα τα εισαγωγικά να είναι έτοιμα να ολοκληρωθούν με το ξεκίνημα του έργου.
Σε ατμόσφαιρα ονείρου, με κωμικότητα αλλά και νοσταλγία το σύνολο κυριεύτηκε από το στοιχείο του παιχνιδιού. Κρυφτό, κυνηγητό, μεταμφίεση, φωνητικά ευρήματα, χορός, ακροβατικά κέρδισαν τις εντυπώσεις.
Στα εικαστικά «παράδοξα» που χαρακτήρισαν την παράσταση διακρίναμε παιδικά αυτοσχέδια παιχνίδια σε χέρια ενηλίκων, ψεύτικα σπαθάκια αλλά και τη Βασιλική Σύρμα (ενδυματολόγο της παράστασης) να ντύνει ευφάνταστα τον θίασο, “σχολιάζοντας” τον κάθε χαρακτήρα με πολλή όρεξη, χιούμορ και αθωότητα.
Όπως μπορεί να συμβεί πολλές φορές σε ένα όνειρο έτσι και στην παράσταση – εγχείρημα της Κατερίνας Ευαγγελάτου όλα ξεκίνησαν σε κωμικούς και δυνατούς ρυθμούς και κατέληξαν σε βαθιά μελαγχολικούς, δίνοντας τελικά ένα πρωτοφανές, για τα δεδομένα του αρχαίου δράματος, φινάλε.
Ο Έκτορας, ο Ρήσος, ο Πάρης, ο Οδυσσέας, η Αθηνά και τα υπόλοιπα πρόσωπα του έργου πέρασαν μπροστά μας, σαν ζωγραφισμένα σύμβολα μιας αλλόκοτης εποχής που έχει της ρίζες της σε πολλούς διαφορετικούς χρονικούς σταθμούς, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Η παράσταση προσέφερε στους θεατές κάτι σίγουρα αυθεντικό και η σύνδεσή της με τον χώρο του Λυκείου ήταν τελικά ένα έξυπνο εγχείρημα που άφησε πολλές και καλές εντυπώσεις.
Στις λεπτομέρειες ξεχωρίσαμε:
1. Τους «ομαδάρχες» που με ευγένεια μας υποδέχτηκαν στο Ωδείο Αθηνών, μας μοίρασαν σε ομάδες, μας έκαναν την απαραίτητη «εκπαίδευση» και μας οδήγησαν στο χώρο του Λυκείου.
2. Την ατμόσφαιρα στο εισαγωγικό μέρος της παράστασης που δυνάμωνε σταδιακά το ήδη υπάρχον ενδιαφέρον των θεατών. Ενδιαφέρον που μπορούσες σχεδόν να μυρίσεις στον αέρα.
3. Την εκφραστικότητα, την αμεσότητα, την ένταση φωνής και κίνησης του Αργύρη Πανταζάρα.
4. Την ομάδα των ηθοποιών που μας άφησε την αίσθηση μιας ακέραιης μονάδας.
5. Τον συνεπή βοηθό της παράστασης, τη μουσική ορχήστρα (Λευτέρης Βενιάδης, τάξη κρουστών Δημήτρη Δεσύλλα του Ωδείου Αθηνών) που συνόδευε ρυθμικά το κάθε «επί σκηνής» τεκταινόμενο.
6. Τα ιδιαίτερα κωμικά φωνητικά «κοκοράκια» και τις επαναλήψεις λέξεων και φράσεων (στο πρώτο μέρος της παράστασης).
7. Τη ψιθυριστή φωνή της Αμαλίας Νίνου στο Β’ Στάσιμο της παράστασης.
8. Την καλή οργάνωση της παράστασης.
Το τρέιλερ της παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=CGlysZGAksA
Συντελεστές:
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης
Σκηνοθεσία-Δραματουργία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Χορογραφία: Πατρίσια Απέργη
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Μουσική σύνθεση: Λευτέρης Βενιάδης
Φωτισμοί: Γιώργος Τέλλος
Σχεδιασμός Ήχου-Ηχοληψία: Κώστας Μιχόπουλος
Συνεργάτις αρχιτέκτων: Ίλυα Τασιούλα
Φωτογραφίες: Χριστίνα Γεωργιάδου
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Αμαλία Νίνου, Ελένη Τσιμπρικίδου, Ελένη Κουτσιούμπα
Παίζουν (αλφαβητικά): Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Ορφέας Αυγουστίδης, Αντριάν Κολαρίτζ, Γιώργος Κουτλής, Ερρίκος Μηλιάρης, Αργύρης Πανταζάρας, Λευτέρης Πολυχρόνης, Δημόκριτος Σηφάκης, Ουσίκ Χανικιάν, Ηλίας Χατζηγεωργίου
Συμμετέχει η τάξη κρουστών του Δημήτρη Δεσύλλα από το Ωδείο Αθηνών: Βεατρίκη Αληθεινού, Δάφνη Ανδρεάδη, Σεμέλη Μαργαρίτη, Οδυσσέας Οικονομόπουλος, Πλούταρχος Τσουρής, Κόρνο: Σπυριδούλα Κοσκινά, Νίκος Ανυφαντής
Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα
Βοηθοί παραγωγής: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη, Αλεξάνδρα Μουζακίτη, Τζώρτζια Παινέση
Η παράσταση θα συνεχιστεί έως τις 9 Αυγούστου κάθε Τρίτη- Κυριακή στις 8:30
* Η προσέλευση γίνεται από το προαύλιο του Ωδείου Αθηνών.
Της Ευάνθης Αθανασιάδη, 2/8/2015