Νέα και φρέσκα τηλεοπτικά πρόσωπα είναι απαραίτητο να υπάρχουν κάθε χρόνο όχι μόνο διότι υπάρχει άπλετο καλό υλικό στον χώρο, αλλά διότι έτσι ανανεώνεται και το ενδιαφέρον του κόσμου.
Η Χρύσα Βακάλη δεν είναι μια νέα ηθοποιός στον χώρο, αλλά φέτος ντεμπουτάρει σε βασικό ρόλο στην ελληνική τηλεόραση ως η Θοδώρα του “Ναυαγίου” και αποτελεί μια από τις πιο ευχάριστες νότες των ελληνικών σειρών τη φετινή σεζόν.
Ως πρόσωπο της εβδομάδας μας μίλησε για τη συμμετοχή της στη σειρά, αλλά και για το πόσο πολύ θέλει να κάνει κινηματογράφο, καθώς και περισσότερο θέατρο. Και γενικά πόσο πολύ θέλει να δημιουργήσει στον χώρο και να γευτεί τις χαρές της υποκριτικής, για την οποία σημαίνει ταξίδι σ’ έναν άλλο άνθρωπο, σε μια άλλη ιστορία και εν τέλει σ’ έναν άλλο κόσμο.
* Ηθοποιός ήθελα να γίνω από πάντα, είμαι σε αυτήν την κατηγορία.
* Υποκριτική για μένα σημαίνει ταξίδι. Ταξίδι σε έναν άλλον άνθρωπο, σε μιαν άλλη ιστορία σε έναν άλλον κόσμο.
* Στην Ελλάδα του 2024 δεν έχει αλλάει τίποτα πρακτικά απ’ όσα είναι στον αέρα, κι ας πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τα κλειστά θέατρα και τον κόσμο έξω από το Τσίλλερ. Όταν είσαι καλλιτέχνης είσαι από επιλογή, και σίγουρα αυτή η ανάγκη που σε ωθεί σε αυτήν την επιλογή σε κρατάει με κάποιον μαγικό τρόπο αισιόδοξο ώστε να προχωράς παρά τις όποιες δυσκολίες, να παλεύεις για ό,τι επέλεξες.
* Μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που επικρατεί στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και στην κοινωνία γενικότερα έχουμε όλοι μας από τη στιγμή που είμαστε, ή δεν είμαστε, ενεργοί πολίτες με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η τέχνη διαχρονικά είναι παιδί της εποχής της, δεν μπορεί να μην καθρεφτίζει και να μην φωνάζει με την δική της φωνή για όλα όσα συμβαίνουν και μας αφορούν.
* Το Ναυάγιο είναι μια πολύ ευτυχής συγκυρία για μένα. Όταν πήγα στο casting γνώρισα για πρώτη φορά την Μιράντα Ρωσταντή και τον Γιάννη Χαριτίδη και ένιωσα πολύ οικεία μαζί τους. Η διαδικασία ήταν η συνηθισμένη και κατάλαβα ότι τα πήγα καλά.
* Πέρασαν πάνω από δύο εβδομάδες χωρίς να έχω νέα, μου έχει ξανασυμβεί οπότε θεώρησα ότι δεν προχώρησε και το έβγαλα απ’ το μυαλό μου. Μετά χτύπησε ένα χαρμόσυνο τηλέφωνο.
* Στα γυρίσματα περνάω πολύ όμορφα και νιώθω πολύ τυχερή που περιτριγυρίζομαι από τους συγκεκριμένους συναδέλφους. Ειδικά στα πρώτα γυρίσματα, που ήταν μια καινούργια συνθήκη για εμένα, αρκετά απαιτητική, ήταν όλοι πολύ υποστηρικτικοί. Η σειρά είναι πολύ προσεγμένη και είμαι σίγουρη ότι, όχι μόνο οι ηθοποιοί, αλλά και οι λοιποί συντελεστές, το συνεργείο και η παραγωγή δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Η ιστορίες του ναυαγίου μπλέκονται πολύ ωραία και όποιος την παρακολουθεί δεν μπορεί να μην συνδέσει το τραγικό ναυάγιο με το έγκλημα στο Τέμπη και άλλα σύγχρονα «ατυχήματα».
* Η Θοδώρα είναι αισιόδοξη, βλέπει μόνο το καλό στους ανθρώπους χωρίς δεύτερες σκέψεις. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες, έχει μεγαλώσει με πολλή αγάπη σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, δεν έχει έρθει σε επαφή με το «κακό».
* Το Ναυάγιο και ο φόβος του να πάθει κάτι ο αδερφός της ήταν το πρώτο χτύπημα. Η Θοδώρα έχει μια αθωότητα που είχα ίσως σε μικρότερη ηλικία. Θα ήθελα να έχει μείνει κάτι από αυτό και να κοιτάζω τον κόσμο και τους ανθρώπους με τα μάτια της Θοδώρας.
* Το καλοκαίρι συμμετείχα για πρώτη φορά σε μία ταινία μικρού μήκους που είναι σχεδόν έτοιμη και είμαι ενθουσιασμένη χωρίς να την έχω δει ακόμη.
* Είμαι ερωτευμένη με τον κινηματογράφο και θα ήθελα πολύ να μου συμβεί μια ταινία μεγάλου μήκους. Θα ήθελα να βρεθώ σε μια ωραία θεατρική συνθήκη αλλά και να ξανακάνω τηλεόραση, ίσως μια κωμωδία. Ναι, βασικά, κάπως τα θέλω όλα και το ίδιο πολύ, αυτή είναι η αλήθεια.
* Γράφω, όχι συστηματικά, αλλά κάπως από πάντα. Κάτι θα ήθελα να κάνω με αυτό, να το εξελίξω, να έχω κάποιες βάσεις, μια τεχνική, για να μπορώ μετά αυτά να τα αφήσω πάλι πίσω μου, συνειδητά.
* Πριν χρόνια είχα γράψει ένα κείμενο, δεν ήξερα τι να το κάνω και ήθελα κάπως να δει το φως. Το σκηνοθέτησα και προσπάθησα να το παρουσιάσω όπως το είχα στο μυαλό μου. Βίωσα την παράνοια του να παίζω, να σκηνοθετώ, να γράφω και γενικότερα του να φτιάξω κάτι από το μηδέν. Ήταν ότι πιο δημιουργικό έχω κάνει, παρέα με αγαπημένους ανθρώπους που στήριξαν αυτή την τρέλα. Λεγόταν Amber.
* Η πρώτη μου κοπάνα ήταν στο μάθημα της γυμναστικής στο δημοτικό. Μισούσα τη γυμναστική και τους παραδοσιακούς χορούς που κάναμε αναγκαστικά. Οπότε η σχέση μου με τον αθλητισμό και τον χορό ξεκίνησε κάπως διαταραγμένα. Σιγά σιγά ερχόμαστε όλο και πιο κοντά τα τελευταία χρόνια. Αυτόν τον καιρό κάνω crossfit, είμαι κάπως σαν εξωγήινη ανάμεσα σε τόσους αθλητικούς τύπους, αλλά μου αρέσει.
* Κάθε συνεργασία μέχρι τώρα είναι ένας σταθμός σε αυτήν την διαδρομή, κρατάω τις εμπειρίες και τους ανθρώπους και συνεχίζω. Το μέχρι τώρα ταξίδι μου θεατρικά ισοδυναμεί με μια σταγόνα και δίπλα υπάρχει ένας ωκεανός που περιμένει. Πως να ξεχωρίσω κάποιους ανθρώπους ή έργα που θα ήθελα να συναντηθώ μελλοντικά, αφού είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω.
* Έχω σπουδάσει Φιλολογία και έχω ένα μεταπτυχιακό στην Ιστορία της Τέχνης. Πρακτικά δεν μου χρησιμεύουν πουθενά, αλλά κάπου όμως μέσα μου υπάρχουν όλες οι λέξεις και οι εικόνες. Χωρίς αυτά θα ήμουν κάτι άλλο.
* Στην Αθήνα αγαπώ τον λόφο του Φιλοπάππου και την ευρύτερη γειτονιά Πετραλώνων και Θησείου. Ειδικά όταν αρχίζει να ζεσταίνει ο καιρός και να βγαίνουμε στις μικρές πλατειούλες, τις εσωτερικές αυλές και τις ταράτσες.
* Το All4fun μου αρέσει γιατί παραμένει κοντά στους νέους ηθοποιούς, ενημερώνει για ακροάσεις και έχει γίνει πλέον θεσμός.
& Αναλυτικά όλα τα επεισόδια του “Ναυαγίου” ΕΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 30/1/2024
